The Captive • Min Yoongi ✓

20 ☘

YOONGİ'DEN

Onu kullandığımı sanıyordu. Ondan uzaklaşmamı,  istediğimi almış olmama bağlıyordu.

Yanlıştı.

Ondan uzaklaşmıyordum. Onu kendimden uzak tutuyordum.

Ben normal bir insan değilim, hastayım. Ne zaman ne yapacağı belli olmayan bir deli ile aynı ortamda bulunmasını istemediğim için onu kendimden korumaya çalışıyorum sadece.

Anlamıyor. Hiçbir zaman anlamayacak.
Ne kadar masum olduğunu ve benim öylesine masun birini asla haketmediğimi anlamayacak.

Ama olsun. Anlamasın. Zaten böylesi daha iyi.

O gün, yani dün; verdiğim sözün üzerine "öyle olmasını sağlasan iyi edersin" diyerek kollarımdan kurtulmuş ve yukarı çıkmıştı.

Bende daha fazla orda kalmamın ona iyi gelmeyeceğini bildiğim için çıktım.

Kafalar soru işaretiyle dolu biliyorum. Şimdi bana 'onu seviyor musun?' diye sorsalar evet diyemem. Peki hayır der miyim? Diyemem. 

Bilmiyorum. Onu korumak istiyorum. Ona zarar gelmesin istiyorum. Kuzenim itinden bile it gibi kıskanıyorum.

Ama yine de seviyorum diyemiyorum.

Korkuyorum belki de.

Bir kere seviyorum dedim. İki can gitti. Bu iki can sevdiğimi söylediğim kadına değil,  onun dostlarına aitti.

Şimdi sevdiğimi söylersem bir canın gitmesinden korkuyorum. Bu canın o kadına ait olmasından korkuyorum.

Sevdiğim kadına...

Ya da belki tamamen umutsuzluktan.

Ben kabul etsem ne olacak? Ağız dolusu "seni seviyorum" desem ne olacak?

'Ay Yoongi ya bende seni seviyorum' diyip kucağıma mı atlayacak?

Elbette hayır.

Suratıma tükürecek ve lanet okuyacak.

Diyecek ki; siktir git şerefsiz.

Haksız mı olacak o zaman? Olmayacak.

Mutlu olmayı haketmeyen, mutluluğu geç, insan sıfatını bile haketmeyen salağın tekiyim.

Eğer kendime sahip çıkabilseydim, ona dokunmasaydım...

Evet yine benden nefret ediyor olacaktı belki. Ama o zaman ondan uzaklaşmak zorunda kalmayacaktım.

Beni iyileştirene kadar yanımda kalmak isteyen kendi olacaktı.

Belki iyileştiğimde -tabi iyileşirsem- iyi birer arkadaş olacaktık.

Masumca aşık olacaktım belkide. Reddederken beni bir psikopat olarak değilde,  iyi bir dost olarak hatırlayacaktı.

Belki bana karşılık verirdi ha?

Hikaye olacak bir aşkımız olacaktı belkide; bir esir ve manyağın aşkı.

Bu ihtimallerin hepsini tek organla silip atmıştım.

Tekrar tekrar söylenmeliydi. Şerefsizin tekiyim.

Ormandaki o evde, yatağımın üstünde, benim olduğu yatağın üstünde oturuyorum şimdi.

Onun okuduğu kitabın üstünde dolaştırıyorum ellerimi.

Dokunduğu yerlere dokunmak canımı yakıyor. Canım daha da yansın istiyorum.