Taming the Playboy Named Luke Carson (COMPLETED)

Chapter 45

SHANAYAH'S POV

Not all lovestory have a second chance to continue their story. That's why I'm so grateful that we can continue ours.

Sa kabila ng saya at ngiti ko mabilis rin iyong napalitan ng lungkot nang maalala kong may masasaktan ako at matatapakan sa pagmamahalang ito. In my almost 29th year of existence I never experience a unrequited love, dahil si Luke ang first love ko and I don't want to experience that shit.

Why do people can't love other back? Why do people experience a unrequited love? Why do people need to feel that they just on a second choice? Nakakaawa at alam kong masakit. Wala pa man ako sa posisyon nila pakiramdam ko hindi ko rin kakayanin ang ganoon.

Now I think Leonard, anong mararamdaman niya kapag sinabi kong sa pangalawang pagkakataon pinili ko pa rin iyong taong minahal ko noon? Of course he will break out, I will broke his heart into pieces.

'But I hope you choose my cousin. Choose Leonard Villarino'

Kagaya ko,tila isang sumpa para sa mga Salazar ang mainlove, dahil sa oras na mahulog kami sa bitag ng pag-ibig, hindi na kami makakaahon pa. I feel pity to Leonard, just like a Salazar, when Villarino fall in love they fall hard.

Now, I wonder what will happen to Leonard, will he get mad at me? Will he loathed me? Will he throw words that I can't digest? Iisipin ko pa lamang iyon ay nasasaktan na rin ako, when in fact I have no right to feel the pain. This is what I deserve.

Ang naiintindihan ko lamang ngayon ay iyong mga taong nagpapakatanga sa pag-ibig. I thought I will never experience that kind of.....shit?

Because falling in love harder is impossible and chasing people who wouldnt want in your life is stupidity.

But now I know. Once you fall in love, hindi mo na makikilala pa ang sarili mo. Mahirap sundin ang puso mo kung taliwas niyon ang isip mo at mahirap sundin ang isip mo kung taliwas din ang puso mo.

Ginagamit ang puso para magmahal, samantalang ginagamit ang isip para magdesisyon.

I guess 2 out of 10 people used their heart instead of brains. Karamihan ay pinapairal ang kanilang puso kaysa isip, kapag puso kasi ang pinairal doon mo mararamdaman ang tunay na saya pero kapag isip ang pinagana mo, masisiguro mong makakagawa ka ng tamang desisyon pero hindi mo masisigurong masaya ka.

Katulad ngayon, sinisigaw ng isip kong piliin ko si Leonard dahil iyon ang tama, pero sinisigaw ng puso ko na si Luke ang piliin ko dahil sa kanya ako masaya, pero sa huli iyong puso ko pa rin ang pinairal ko. Kaya kasama ako doon sa 2 out of 10.

Nagising ako nang matapatan ng sinag ng araw. Humarap ako sa kabilang gilid ng kama ngunit wala na iyong taong kasama ko lang kagabi. Napapikit ako at inisip na baka...panaginip lamang ang lahat ngunit nang tumayo ako at maramdaman ang hapdi sa pagitan ng aking mga hita, masasabi kong totoo at hindi panaginip ang nangyari kagabi.

Iika ika akong naglakad palabas ng kwarto, nakasuot na ako ng damit ko ngayon at underwear, wala nga lang short. Paglabas ko sa ay naamoy ko agad ang mabangong pagkain mula sa kusina. Napangiti ako ng mamataan ang lalaking iyon. Kung ganito lamang ang mabubungaran ko sa araw-araw paggising, mukhang wala na akong hihilingin pang iba.

"You're awake" sabi niya, binitawan niya ang sandok at pot holder tsaka lumapit sa akin, inalalayan akong umupo sa mataas na upuan sa kusina. Simpleng gestures pero kinikilig ako na parang teen ager.

Nakatitig lamang ako sa kanya, nakasalumbaba habang pinapanood siyang magluto ng umagahan naming dalawa.

"Natuto ka na huh?" tumawa siya bago ako sagutin.