Taming the Playboy Named Luke Carson (COMPLETED)

Chapter 15

SHANAYAH'S POV

Bagsak ako pag-uwi sa bahay, wala akong naabutang tao ulit. Wala si mama at papa. Baka may pinuntahan lang. Ako na ang nag-asikaso sa kusina, pagkabihis ko ay nagluto na akong hapunan, nauna na rin akong kumain dahil kailangan kong magaral ng maaga. Tomorrow is Friday, my favorite day pero hindi kami pwedeng gumimik dahil nalalapit na ang midterm kung gigimik man ay sila-sila na lang hindi na ako sasama. Natapos na akong kumain pero wala pa sila mama.

Hanggang ngayon ay hindi nawala sa utak ko ang sinabi ng kumag na yon kanina. Para siyang tanga eh! Habang nakaupo sa kama ay nahagip ng paningin ko ang gitara kong nasa gilid ng closet ko. Kailangan ko pang mag-aral, diba? Natutukso ako ng gitara ko.

Saglit lang naman eh. Hindi ako pinalad sa pagsasayaw pero masasabi kong may talento rin naman ako sa pagkanta, and I really love music. I took out my guitar. I started to strum it like I haven't tried it for a long time ago. I was busy with my study to the point that I couldn't play a guitar na. I can also play keyboard or organ, even the whole set of drums, flute, and lyre. I want to practice how to play violin, pero dahil graduating na nawalan na ako ng oras doon.

When I was in junior high school when I played different instruments in school, the whole group of famous band in our school asked me if I want to join them, at first I really wanted to be part of them but I refused, because I want to focus to my studies, ganon' ako ka-hands on sa studies ko.

I started to strum the intro of the song, hanggang sa sinabayan ko na iyon.

"Saan na toh' patungo,

Hindi ko na kase' alam,

Hinahanap ang sagot sa bakit,

Hindi ko na kasi alam.

Hindi ka na nakikinig,

Hindi ka na kinikilig.

Hindi ka na natutuwa, pag may pasalubong ako na isaw,

Diba mahilig ka sa ihaw"

I tried to compose my own song but I end up trying. Feeling ko makakagawa lang ako ng ganitong mga kanta kung nasasaktan ako, kung galing ako sa heartbreak or may inspiration ako, pero wala eh.

"Nagbago nang lahat sayo,

Nagbago nang lahat pati ang tayo

Nagbago na ang 'yong ngiti, ang 'yong tingin, ang 'yong nararamdaman.

Ang gusto ko lang naman

Ay yakapin mo ako...

Kahit hindi na totoo,

Maiintindihan naman kita, kung sawa kana.

Kung saan ka sasaya, huwag kang mag-alala

Oks lang ako"

Mabilis lumipas ang araw, hindi nagpakita ang demonyito noong Friday, inubos ko naman ang oras ko sa pag-aaral noong sabado at linggo.

All the subject I took, it went smoothly tanging itong General Mathematics lang talaga ang nagpahirap sa buhay ko. I took Humanities and Social Sciences just to avoid math and calculations keme pero talagang ang mga numero na ang humahabol sa akin. Fudgeee, it stressing me out!

Two days ang midterm examination saktong Wednesday ay pina-excuse na ang lahat ng players even the cheerdancers to focus on our training. Magiging mabigat raw kasi ang makakalaban namin ngayon kaya ganoon na lang ka-suportado ang school namin.

Wednesday is the start of our practice, cause two weeks or less ay meet na. Dahil malawak naman ang gym  hinayaan muna ng coach ng basketball at coach namin na maghati muna sa gymnasium. Ang open field lang kasi ang area na pwede naming pag-praktisan pero dahil may players ng footsal at ng football players ang maglalaro rin doon.