Taming the Playboy Named Luke Carson (COMPLETED)

Prologue

"Do you believe in the word love?" Mr. Lascano asked us, he's our adviser and he's the only teacher who's fond of asking us about love, about life, about certain topics that we can make us open our mind or even think broadly. Mas nagiging active daw kasi ang klase kapag alam na makaka-relate ang mga studyante, ayon sa kanya. 

"Of course sir!"

"Yes sir!"

"Lahat naman tayo nakakaramdam niyan, syempre maniniwala tayo diyan!"

Kumento ng mga kaklase ko, tahimik lamang akong nakikinig sa kanila.

"Do you believe in forever, then?" our teacher asked again. The whole class went silent. Wala namang masama kung sasagot ako, I raised my hand, Mr. Lascano eyes went on me.

"Yes, Miss Salazar?"

"I do believe in the word forever sir!" I confidently said.

"Walang forever Shanayah, life time lang ang mayroon." My bitter classmate said it, palibhasa kaka-break pa lang nila ng jowa niyang mukhang uranggutan. Sorry not sorry, kung magpapa-loko kasi doon na sa gwapo. 

I just gave her my genuine smile and faced the whole class.

"Love is everywhere, you can find love in animals, in plants, in nature, and love in humans. Magkakaiba kasi ang klase ng pagmamahal. Pagmamahal sa bestfriend..." I said and look at my seatmate slash my bestfriend, Thania. "Pagmamahal sa classmate, sa pamilya and sa love ones"

"Why do I say that I believe in forever? It's just because I saw it in my parents! Once you feel some strange feeling called love, you will already find your forever!"

"Paano? I mean sa paanong paraan, paano mo masasabi kung love na talaga iyon?" our President in class asked me, I took a glance to Mr.Lascano and he just nod at me, meaning to say continue what I'm saying.

"Masasabi mong love iyon kapag hindi mo na alam kung bakit mahal mo ang taong iyon. Wala kasing sapat na depinisyon ang salitang pagmamahal at kapag umabot ka na sa puntong wala kang maibigay na sapat na rason kung bakit mo mahall ang isang tao, ibig sabihin lang ay tunay na love na ang nararamdaman mo" the whole class are silent, minsan lang mangyari ang ganito kapag usapang love, talagang attentive sila.

"I believe in forever because of my parents. They taught me that once you're deeply, madly and crazy inlove with your partner and vice versa, you already know and believe in forever! Hindi lang dahil sa kasal kayo, kundi kusang mararamdaman niyo nalang" saktong pagtapos ko ng huling salita ay tumunod na ang bell.

"Very well said Ms. Salazar!" Mr. Lascano said, I muttered 'thank you' and arrange my things.

"Grabe ang lalim naman ng hugot, parang inlove pero hindi naman" Thania teased me, I glared at her and fix my hair. 

"Inlove ka na ano?" she asked me.

"Alam mo? Gutom ka lang!" I laughed.

"Inlove ka na nga. Kanino?" lumabas na kami ng room para magtungong cafeteria.
Ang tagal niya kasi magligpit ng gamit, mahaba na naman ang pila doon.

"Kung inlove ako makikita mo sa mga mata ko!" huminto siya sa paglalakad at hinatak ang braso ko, she looked directly at my eyes.

Staring....staring...staring..

Hinampas ko ang braso niya.

"Ano ba naduduling ako eh!" I said. Nikusot ko ang aking mata at umiling iling.

"Damot! Tinignan ko lang mata mo kung inlove talaga" she whispered.  Nilampasan ko na siya at pumasok sa loob ng cafeteria. Naghanap agad ako ng upuan para ipatong ang bag ko doon. Mabilis rin naman siyang nakahabol sa akin, padabog na nilapag niya ang kanyang bag sa tapat ko at nakasimangot na tumingin sa akin. 

"Ikaw ang nahuli, ikaw na ang magorder" I chuckled. Nilahad niya ang kanyang palad, inilapag ko doon ang pera, padabog siyang tumalikod na parang bata. Napangiti lang ako sa inakto niya.   

I was about to open my cellphone when I remember that we have a quiz after this lunch. Kinuha ko ang notebook para magreview, mago-open pa lang sana ako ng unang page pero biglang umingay ang buong cafeteria, tila nagkakagulo at nagtitilian ang mga babae. Inosente kong tinignan ang pintuan ng cafeteria.

Pumalungbaba ako at hinanap ng mata ang tinitilian nila.

I raised my eyebrow. Biglang pumasok iyong tatlong lalaki, ngunit ang mas nakakuha ng pansin ko ay iyong lalaking wagas ang ngiti habang may akbay na magandang babae.

"Rampahan pa lang, playboy na!" I smirked at that thought and shook my head. 

Dumating na si Thania na dala ang pagkain namin, tinulungan ko siyang ilapag sa lamesa iyon. Hindi pa rin napapawi ang tilian ng mga babae.

Binalik ko ang tingin ko sa lalaking nakaupo na di kalayuan sa table namin. Hindi ba napapagalitan ang mga ganyang klase ng studyante?

That's Public Display of Authority.

Tinitigan ko siya at pinapamilyar ang mukha. He has this soft features yet sayang! Ginagamit lang sa pangbababae niya.

Poor boy!

I was about to eat when I heard their shouts and someone saying...

"Hala kawawa naman!"

"Bagay lang iyan sa kanya, masyado siyang mapagmataas. Anong akala niya seseryosohin siya ng isang Carson?"

"Help her!"

I shook my head, I took a glance to a girl who's now sitting on the floor, she had some pasta on her hair, and stare at that playboy, waiting him what will he do. I smirked and play my spoon on my food while watching a boring scene. 

"Who are you?" doon pa lang kumpirmado na.

Babaero nga talaga. Napailing iling muli ako at ipinagpatuloy na lamang ang pagkain ko. 

I don't know him. And I don't want to know him either. It's just that knowing his name is like a waste of time.

But I'm wrong. Hindi ko lubos akalain na hindi lang pangalan niya ang malalaman ko, kundi buong pagkatao niya.

Na ang lalaking playboy sa paningin ko ay magkakaroon ng malaking papel sa buhay ko. He just not ruin my life, he literally ruin my whole life and I never thought that after meddling with his business it leads me to having regrets. Am I really having regrets? 

Taming the playboy named Luke Carson is not a good idea from the very beginning. Not at all. 

___

VirgoansAstraea