Secret love

Deel 20: Haar emotie

Deel 20: Haar emotie

Arianne POV

Alsof ze bang was om haar zusje wakker te maken sloot ze vroeg in de ochtend de voordeur op slot. De hele nacht had ze wakker gelegen door de koud. Het was misschien al bijna lente, maar het was buiten nog steeds ijskoud en de wind leek zo door je heen te waaien. Het sneeuw was wel al helemaal gesmolten waardoor het veel gemakkelijker was om jezelf te vervoeren naar je bestemming. De lantarenpalen werden gedoofd en Arianne pinkte een traan weg. Ze was onderweg naar de bakkerij van Stefano. Ze had vurig gehoopt dat ze vandaag goed nieuws zou brengen. Wat zou hij wel niet van haar denken!

De eerste paar dagen waren vol drama geweest. Arianne maakte zich vreselijk ongerust om haar dierbare tweelingzusje en haar vader. Ze wist niet hoe het met hun beiden ging en ze waren in een mum van tijd verdwenen. Nadat Arianne genoeg moed had verzameld klopte ze aan bij de etalage. Ze zag dat er al enkele medewerkers in de bakkerij heen en weer aan het lopen waren. Een bakker deed de deur open en keek haar vies aan. Niemand kon haar aanwezigheid waarderen, omdat ze afkomstig was uit een arm arbeidersgezin. Waarom Stefano haar een baan had aangeboden begreep niemand in de bakkerij. Vooral niet in een bekende en dure patisserie. Arianne stak haar tong uit toen de bakker zijn rug omdraaide.

‘Waar is Stefano?’ Vroeg ze hardop 
‘In zijn kantoor’ antwoord de bakker en gunde nog gauw een dodelijke blik
Arianne haalde haar schouders op en liep via de toonbank na achteren. Ze haalde diep adem en klopte zachtjes op de deur van het kantoor.
‘Kom binnen’ hoorde ze hem zeggen
Arianne opende de deur op een kier en liet enkel haar gezicht zien.
‘ah’ glimlachte Stefano ‘goedemorgen’
‘Goedemorgen Stefano’ zei ze met een blos op haar wangen en sloot de deur achter haar
‘Neem plaats’ zei hij en als een echte heer schoof hij een stoel wat na achteren. Arianne nam plaats en friemelde aan haar vingers.
‘Hoe is het gisteren verlopen?’ Vroeg hij voorzichtig
‘Het is enkel erger geworden’ fluisterde ze ‘de kerk wilt niet helpen en mijn vader is vertrokken’
‘Dat is niet het nieuws waarop ik mij verheugd had’ antwoord Stefano

Arianne keek op en keek in zijn betoverende gifgroene ogen. Zijn bleke huid leek een wit vel zonder enige minpunten erop. Zo helder als de maan op haar sterkst. Alsof zijn aura straalde van zuiver licht. Arianne begon hem wazig te zien en beschaamd veegde ze meteen haar tranen weg. Arianne was haar zelfvertrouwen zoek geraakt en voelde zich hopeloos en verloren. Iedere dag leek nog erger te zijn dan de vorige dag. Alsof de dagen enkel bestonden uit verdriet en ellende.

Stefano schoof een schone katoenen doek toe en Arianne liet een kleine glimlach zien.
‘Dan gaan we over naar plan C’ zei Stefano en keek haar nu streng en strak aan
‘Plan C?’ Vroeg ze verbaasd
‘Ik heb een uitnodiging gekregen om het banket te verzorgen voor het verjaardagsfeest van Niklaus van der Heumelen’ zei hij aan één stuk door
Arianne voelde haar adem stokken en kuchte even.
‘Ik kan het aanbod accepteren en jou meenemen als een van mijn vele hulpen’ zei hij voorzichtig
‘Zou jij dat echt voor mij willen doen?’ Piepte ze
‘Zolang jij maar je tweelingzusje terug krijgt en weer gelukkig wordt’ glimlachte hij voorzichtig
Voordat Arianne besefte wat ze deed sprong ze van haar stoel en omhelsde Stefano.
‘Ik ben je dan voor altijd dankbaar’ snikte ze en omhelsde hem strak alsof hij haar enige hoop in het leven was.

Na een lange tijd schrok Arianne van haar actie. Geschrokken en vuurrood liet zij los en keek hem beschaamd aan. Hij pakte haar hand en stond op. De tijd leek te bevriezen en Arianne voelde voor het eerst een nieuwe emotie in haar rondgaan. Het gevoel van verlangen en verliefdheid. Beiden keken elkaar diep aan en Arianne hoorde zijn ademhaling versnellen. Elke seconde leek zijn gezicht dichter bij de hare te zijn en ze rilde over haar hele lichaam. Automatisch sloot ze haar ogen en wachtte op wat zij zo naar verlangde. Zijn lippen. Tot haar teleurstelling drukte hij een kus op haar voorhoofd. Niet te min leek dit haar in vuur en vlam te steken.
‘Je bent een heel bijzonder meisje’ zei hij ‘in de toekomst zul je begrijpen waarom je mij hebt ontmoet’