Secret love

Deel 29: De liefde van een vrouw

Deel 29: De liefde van een vrouw

Arianne POV

Ze zag hoe de zon onder ging in de verte. Het maakte haar altijd verdrietig diep van binnen. Het zou betekenen dat ze weer één extra dag Ariële en haar vader moest missen. Arianne had geen flauw idee hoe lang ze hier in deze kamer werd opgesloten. Dagen, weken of misschien zelfs wel maanden? Ze was de tel kwijt. Elke dag kwam er een ander dienstmeisje en ze had dat ene meisje niet meer terug gezien. Ze hunkerde naar informatie over haar zusje. Misschien was ze ondertussen wel al gestorven in de kerker? Arianne werd steeds stiller en trok zich steeds verder in haar eigen wereldje. Haar wereldje waarin ze Niklaus nooit had leren kennen. Ze sloot haar ogen en dacht aan de helse dag op het verjaardag van Niklaus.

Ze voelde hoe Niklaus zijn neus langs haar hals streek. Midden in de grote cirkel van gasten dansten ze sloom op het melodie van het orkest. Niklaus had zojuist Arianne verklaard als zijn bruid. Iedereen huiverde, maar niemand had er iets over gezegd. De hele gemeenschap wist waar Niklaus in staat was. Iedereen wilde hem daarom bevriend houden. Arianne voelde een brok in haar keel en knipperde telkens met haar ogen. Niklaus werd steeds handtastelijker en het voelde vreselijk. Als een marteling die nooit leek te stoppen. Diep in haar hart wist ze dat ze nooit van hem zou kunnen houden als haar partner. Het feit dat hij haar halfbroer was, maakte het nog moeilijker om gevoelens te kunnen krijgen. Het maakte haar zelfs misselijk. Niklaus liet haar wat meer los en er werd luid geklapt. Arianne kon niet in zijn ogen kijken, omdat ze doodsbang voor hem was. Elke nacht kwam dezelfde droom terug. Eigenlijk was het meer een terroriserende nachtmerrie. Ze zag Niklaus altijd in haar dromen als een groot demon die haar martelde en haar levend opat. Arianne voelde een koude rilling nadat ze een hand voelde over haar bovenrug. Niklaus begeleidde haar naar hun tafel en iedereen vermengde zich weer. Sommige bleven op de dansvloer, terwijl de anderen op hun plaats gingen zitten en genoten van al het eten. Arianne’s hart stopte even nadat ze hem zag. Ze zag hoe Stefano naar hun toe kwam lopen. Arianne wilde opstaan en op hem afrennen. Met grote ogen staarde ze hem aan en ze zag hoe Stefano haar strak aankeek.
‘Welkom mijn vriend’ begroette Niklaus hem uitbundig
Stefano begroette hem terug met een knik en Arianne zag hoe Stefano haar kant op kwam lopen. Hij pakte haar hand en ze voelde dat hij iets in haar hand drukte. Als een echte heer kuste hij haar hand en stelde zich voor.
‘Jongvrouw, van harte met uw aanstaande huwelijk met de heer van Heumelen’ zei Stefano eentonig
Arianne kon geen woord uitbrengen en stamelde enkel. Ze had zijn gifgroene ogen vreselijk gemist en wilde door zijn haren strelen. Ze slikte haar brok in en trok haar hand terug. Ze glimlachte en keek daarna weg. Iedereen kon zien dat er wat speelde tussen hun. Zelfs een blinde man kon het zelfs aanvoelen. Stefano verdween onmiddelijk en huiverend keek ze hem na. Ze wilde het uitgillen dat ze gered moest worden. Om geen argwaan op te wekken bij de gasten stopte ze haar briefje gauw in haar mouw. Niklaus keek Arianne vuil aan en Arianne verzamelde alle moed bij elkaar. Ze keek in zijn ogen en bukte over de armleuning van haar zetel. Gebouwereerd keken alle gasten toe hoe Arianne een zachte kus drukte op de lippen van Niklaus. Het duurde één enkele seconde, maar ze zag hoe verbaasd Niklaus haar aankeek. Er werd wild gejoeld en gefloten in de zaal. Het was de allereerste keer dat zij hem had gekust zonder dwang. Arianne liet een kleine glimlach zien en liep snel van hem vandaan.

‘Ik had het beter nooit moeten doen’ mompelde Arianne en zag een duif bij het raam. Door de tralies kon ze er niet bij en keek verdrietig naar het dier. Hij kon zelf bepalen waar hij natoe vloog en kon zijn vleugels uitslaan wanneer hij dat wilde. Arianne ging in haar zetel zitten en streek over haar gevoelige pols. Weer dwaalde haar gedachtes weer terug naar die bewuste dag.

Ze liep gauw weg uit de zaal en gauw weg van Niklaus. Ze hoopte dat ze Stefano nog zou tegenkomen. Haar hart bonkte als een gek en haar tranen rolde over haar wangen. Ze kon zijn naam niet uitroepen door de grote brok in haar keel. Ze werd wild vastgegrepen aan haar pols en het briefje viel uit haar mouw. Geschokt draaide zij zich om en zag Niklaus. Hij keek haar doordringend aan en raapte daarna het briefje op. Arianne probeerde nog het briefje van hem af te pakken en was doodsbang wat erin stond geschreven. Niklaus opende het kleine briefje en las met grote ogen wat er stond. Aan zijn blik kon ze zien dat hij totaal niet tevreden was wat erin stond. Zonder wat te zeggen sleurde hij haar meer aan haar hand. Door het luide muziek vanuit de grote eetzaal, kon niemand haar gegil horen. Alle personeel had zich ook verzameld in de keuken en de eetzaal. De andere helft van de villa leek uitgestorven en Arianne voelde de angst opborrelen. Terwijl ze nieuwsgierig was wat er op het briefje stond, was ze aan de andere kant doodsbang voor wat er op het briefje stond. Hij sloot hun beiden op in haar ‘bruidskamer’ en als een beest verscheurde hij haar jurk in stukken. Huilend, smekend, bibberend voelde ze de harde klappen op haar lichaam. Hij sloeg overal behalve haar gezicht. Bebloed liet hij het briefje achter naast haar op het bed. Hij veegde zijn knokkels schoon en verliet de slaapkamer. Arianne pakte huilend het briefje en las wat erop stond.

Mijn lieve Arianne, ik zal alles proberen om je hieruit te halen.

Arianne zuchtte en had sinds die avond Niklaus niet meer gezien. Ze had gehoord van een dienstmeisje dat hij te woedend was om haar te zien. Van een ander dienstmeisje had ze gehoord dat hij zich schuldig voelde hoe hij haar zwaar had mishandeld. Arianne wist eigenlijk niet meer wat ze moest geloven. Het enige wat ze wilde geloven was dat Stefano van haar hield en zij van hem.