Deel 36: Franse minnaar
Ariële POV
Bij de waterval trok ze haar bovenkleding uit en zakte in het ijskoude water. Ze rilde van genot en schepte wat water met haar handen. Vroeg in de ochtend liep ze altijd de berg af richting de waterval om zo tot rust te komen. Ze voelde zich dan samen smelten met het water die maar door bleef stromen. Met haar linkerhand streek ze over het water en kon niet geloven dat zoiets puur en zuiver niet te pakken was met één hand. Het gleed dan zo door je vingers waardoor het lijkt alsof ze nooit vastgepakt wilt worden door de mens. Ariële ging op haar rug liggen en keek naar de takken met bladeren die boven haar dansten in de wind. Doordat haar oren in het water zaten hoorde ze geruis van allerlei vissen. Ariële kwam weer overeind en nam een kleine duik en zwom een stuk onder water. Arianne had altijd een hekel gehad aan zwemmen, maar Ariële wilde altijd al een zeemeermin worden toen ze nog heel klein was. Puffend kwam ze omhoog en streek haar haren naar achteren. Een glimlach sierde haar gezicht en huppeld door het water ging ze naar de kant.
Plotseling stond ze stokstijf en stond oog in oog met een onbekende jongen. Direct dook ze een stuk in het water doordat ze enkel ondergoed aanhad. De jongen had een kort geknipd kapsel en had bruine ogen. Zijn kaaklijnen maakte hem mannelijk, aantrekkelijk en het gaf hem een ondeugende uitstraling. Buiten het feit dat hij lang was. Langer dan wie ze ooit maar gekend had. Hij had enkel schoenen aan en een broek en zijn stevige borstkas liet haar hart op razende tempo kloppen. Ariële had nog nooit het bovenlichaam gezien van een jongeman. Helemaal niet van zo’n aantrekkelijke man. In deze tijd was het uit den boze om schaars gekleed te zijn, helemaal als je elkaar nooit gezien had.
Hij vroeg haar iets in het Frans, maar Ariële schudde haar hoofd. Hij hield haar bovenkleding omhoog en ze knikte. Hij bedoelde vast of dat haar kleding was. Beschamend rende ze naar hem toe en trok haar kleding uit zijn hand. Met een verlegen glimlach knikte ze en verstopte zich achter een grote boom. Door de wind moest ze even huiveren en kon zichzelf wel voor haar kop slaan dat ze geen handdoek had meegenomen. Ze liet een diepe zucht horen en legde haar rechterhand op haar borst. Haar hart leek maar niet te kalmeren en stiekem keek ze achterom de boom. Alsof ze haast had trok ze haar kleding aan.Met opengevallen mond zag ze dat hij het water was ingedoken. Geschokt zag ze dat hij zijn broek had achtergelaten op een rots en Ariële voelde haast dat ze moest flauwvallen. Zijn goddelijke lichaam zag er beeldig uit bij de waterval en ze voelde zich vreselijk warm van binnen. Was dit lust wat ze voelde? Ze wilde bemind te worden door deze mysterische man. Ariële schudde wild haar hoofd en liep via de bomen door richting het pad die leidde naar de bergtop. Geschrokken stopte ze omdat hij weer iets riep in het Frans. Met een knalrood hoofd draaide ze om en sloeg haar handen voor haar ogen. Ze hoorde hem lachen en stiekem keek ze of hij al zijn kleding had aangedaan. Hij had een groot wit doek om zijn onderlichaam gewikkeld en keek haar ondeugend aan.
‘No fraincais’ stotterde Ariële beschaamd terwijl ze handgebaren maakte
‘Englisch?’ vroeg hij met een accent
‘No, Pais Bays’ zei ze zacht en hoopte dat ze het goed uitsprak
‘Uit hollanda dus!’ lachtte hij vrolijk
‘Kan jij Nederland spreken?’ vroeg ze verbaasd
‘Beetje’ zei hij met een frans accentAriële knikte en ze werd tegengehouden door zijn sterke hand rond haar pols. Ariële kreeg een elektrische schok en huiverde ervan. Wat deed deze jongeman met haar?
‘Hoe heet je mademoissele?’ fluisterde hij in haar oor
‘Ariële’ fluisterde ze terug en hij daaide haar om bij haar schouders
Ze zag dat zijn puppilen heen en weer schoten en haar goed bekeek. Haar onderlip trilde en zachtjes sloot ze haar ogen. Alsof hij haar gedachtes kon lezen drukte hij een zachte kus op haar lippen. Het was zoet, bevredigend, opwindend en Ariële sloeg meteen haar armen om hem. Van beiden kwam er zacht gekreun en genoten van elkaars zoetigheid. Ariële stopte en duwde hem een stuk van haar vandaan. Ze was in vuur en vlam en ze hijgde. Wat een heftige gevoelens! Ariële rende het pad op en keek nog voor het laatst om. Hij gaf haar een luchtzoen en lachend rende ze na boven toe. Ariële had weer sinds weken gesproken en ze was haast vergeten hoe haar eigen stem klonk. Morgen zou ze op dezelfde tijdstip weer naar de waterval gaan om hem hopelijk weer te ontmoeten.
JE LEEST
Secret love
Ficción históricaTwee tweelingzussen uit een arbeidersgezin weten niet dat hun toekomstige partner al voor hen is uitgekozen. De tijd tikt door en de komst van twee nieuwe rijke families in het kleine dorp brengt heel wat in beweging binnen hun gezin. Zal het de ban...