Deel 19: Stap voor stap

1.2K 59 0
                                    

Deel 19: Stap voor stap

Arianne POV

Haar vader ging met een ernstige blik zitten en wees ook naar een stoel dat ze moest zitten. Als een doodsbang muisje nam ze plaats en wist dat ze de preek zou krijgen van haar leven. Beiden waren ze stil en enkel de wind maakte buiten een gierend en gillende lawaai. Het brandhout was bijna op en het vuur was haast bijna gedoofd.
‘Vertel alles vanaf het begin Arianne’ zei haar vader kalm
‘We hebben Niklaus leren kennen toen de bovenbuurvrouw overleden was’ zei Arianne zacht ‘hij had Ariële een aanbod gedaan als dienstmeisje’
‘Ga verder’ zei haar vader streng
‘Hij heeft de begrafenis geregeld en betaald’ vervolgde ze haar verhaal ‘hierdoor wilde Ariële iets goeds doen en nam zijn aanbod aan’
‘Waarom komt ze dan nooit meer terug?’ Vroeg haar vader boos
‘Omdat ze zijn persoonlijke dienstmeisje is’ fluisterde ze en keek angstig naar haar vader
De mond van haar vader viel open en zijn ogen werden groot. Verbaasd en geschokt keek hij haar aan en kon niet geloven wat zijn dochter zojuist had verteld.


‘Maar dat was helemaal niet de bedoeling’ zei haar vader en sloeg wild een vuist op de tafel die in stukken brak. De tafel was al ernstig vervallen waardoor het door enkel één klap in elkaar kon zakken. Arianne kreeg tranen in haar ogen en zuchtte diep.
‘Ik mis haar zo papa’ zei ze en ze zag hoe hij zijn jas aantrok en weer het huis verliet en verdween in de bittere en ijskoude nacht.
Arianne kon niets anders doen dan op te staan en wat brandhout in de schouw te gooien en het weer aan te steken. Hopelijk zou Ariële nu beseffen dat ze beter af is als ze thuis is. Wrijvend in haar koude handen hoorde ze al gauw de voordeur open gaan en keek verbaasd om.
‘Ik moet dringend de vader van Niklaus spreken’ zei haar vader hijgend ‘ik zal enkele dagen weg zijn’
Huilend rende Arianne naar hem toe en omhelsde hem strak. Ze wist dat dit grote impact had gemaakt op haar vader. Het was al jaren geleden dat zij hem zo kwaad had gezien.
‘Papa wacht tot de ochtend’ snikte ze verdrietig
‘Nee’ zei haar vader ferm ‘niet als het leven van mijn dochter op het spel staat’

Ariële POV

Zuchtend zag ze dat het enkel de chef-kok was. Godzijdank was het Niklaus niet.
‘Het spijt me chef’ zei ze zachtjes ‘ik heb de hele dag nog niets gegeten’
‘Meisje’ bromde hij ‘je weet toch dat het midden in de nacht is?’
‘Mag ik iets kleins pakken’ smeekte ze ‘ook al is het maar een appel’
Ariële zag in de schaduw van de kaarsvlam dat hij twijfelde. Uiteindelijk knikte hij en opende de slot van de deur en liet haar de keuken binnen. Met een glimlach pakte ze gauw een appel en een klein broodje en bedankte de chef-kok. Zwaaiend liep ze weer snel op haar tenen naar boven naar haar eigen slaapkamer. Gulzig at ze het eten op en voelde zich al iets beter. Ze was vreselijk uitgeput en had zo’n honger gehad. Ze sloeg de deken over haar heen en was benieuwd wat haar morgen weer te wachten stond.

Vroeg in de ochtend werd er weer op de deur geklopt door dezelfde kleine jongetje. Wrijvend in haar ogen knikte Ariële dat ze op zou staan. Ze sloeg haar deken van haar af en was tevreden dat ze ondanks alle drama en chaos in haar hoofd toch in slaap was gevallen. Misschien was haar lichaam te moe geweest voor al dat gepieker. Ze pakte een kleine handdoek en haar mok om wat water te halen uit de badkamer. Ze strekte zich uit en liep de grote gang door naar het personeel badkamer. Ze schonk wat water in haar mok en kamde haar haren met haar vingers. Het water voelde erg fris en verlangend keek ze naar een badkuip. Ze vond het altijd al heerlijk om in de zomer in het meer te zwemmen samen met haar zus. Iemand kwam de badkamer binnen en gapend sloeg Ariële een hand voor haar mond.


‘Slecht geslapen?’ lachte een dienstmeisje en legde haar spullen neer. Ariële knikte verlegen en verliet de badkamer. Op haar pantoffels en in frisse werkkleding legde ze haar spullen neer in haar kamer. Zou ze het beste eerst naar de keuken gaan om wat te gaan eten of werd ze weer verwacht in de slaapkamer van Niklaus? Nerveus en zenuwachtig besloot ze toch eerst wat te gaan eten.
‘Ariële’ hoorde ze Jannete achter de deur kloppen ‘Niklaus verwacht je in de eetzaal’

Secret loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu