Kapıyı açıp geçmem için yol verdiğinde gülümseyerek içeriye girdim, karanlık evde yürümeye başladığımda "Kimse yok galiba..." diyerek ona döndüm.
Döner dönmez dudakları dudaklarıma kapandı, elleri belimdeki yerini bulduğunda beklemeden arkamdaki duv...
Bölümler bölümleeeerrr 😄😄 Bu bölümümüz uzun oldu, vallahi 3.200 kelimeden sonrasına bakmadım bile.
Ne yapıyoruz, yorumlarda buluşup sohbet ediyoruuzzz.
Sizi çok seviyorum 💛💛
İyi okumalar ballarım 🍯🍯
^^^^^^^^^^^
Cezaymış... Peh, güleyim bari! O daha kiminle dans ettiğini bilmiyor!
Barış Bey, Barış Bey... Elalem cüzdan koyarken, biz yüreğimizi koyarız! Bana baksana sen Yunan Heykeli... Siz vurursunuz dikiş atarlar, ben vururum toprak atarlar! Cezadan korksaydık aşık olmazdık Barış Bey... Sen bizi Karamürsel sepeti sandın herhalde?
Ne oluyor ya? Cüzdan, dikiş, mikiş... Oldu olacak verin oradan elime bir tespih. Canım birde adisdas eşofmanı alabilir miyim acaba?
Heyecanlanınca saçmalıyorum, biliyorum. Konu Barış olunca daha da saçmalıyorum, ben bunu da biliyorum. Ama bu saçmalığa engel olamıyorum. Ben de bu şekilde stres atıyorum canım, ne yapalım yani?
Sonuçta herkesin hayatına kimse karışamaz, değil mi?
Bundan dakikalar dakikalar önceydi... Heyecan dolu ayaklarım sayesinde emekleyerek çıktığım merdivenleri aşmış, bu zorlu yolculuğu bitirmiş ve odama varmıştım.
Ay, böyle de hayat mı geçer canım? Mıymıymıy... Kırk saat bir cümleyi kuramam ben böyle.
Zaten odaya geldiğimden beri karnıma giren kramplar da geçmek bilmiyordu, odada sekiz yüz seksen altı yüz otuz beş onuncu turumu atıyordum. Bir sayısalcı olarak bu rakam beni de gerdi, kabul!
Dolanmaya son vererek aynanın önüne oturdum ve derin bir nefes aldım, vaktim azalıyordu. Bir an önce hazırlanmam şarttı. Bekletmekten nefret ederdim.
Saçımdaki havludan kurtulur kurtulmaz fön makinasıyla hızlıca kuruttum, doğal hali dalgalı olduğundan öyle bırakmaya karar vererek tepeden bir at kuyruğu yaptım. Ön tarafı tam ortadan ayırmış ve son derece salaş bir model vererek toplamıştım. Kulaklarımın üstüne sarkan kısa saçlarımı serbest bıraktıktan sonra aynı hızla makyaja koyuldum. Yüzüme fondöten uyguladıktan sonra kahverengi allığımı abartı olmayacak şekilde sürerek yüz çizgilerimi belirginleştirdim, büyük gözlerime ten rengi far ile eyeliner ikilisini uyguladıktan sonra dolabımın karşısına geçtim.
Bu hatayı yapmaktan vazgeçecek gibi değildim. Normal kızlar önce kıyafet seçer, saç makyajı ona göre yapardı. Ben... önce saç makyaj yapıp dolabın önünde saatlerce ne giyeceğime karar vermeye çalışırdım.
Huh, zor oldu ama gözüme bir elbise iliştirdim gibi sanki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
