Duvar

19. Bölüm

Canımlaaarrrrrr, biz geldik 😍😍

Nasılsınız, iyi misiniz, neler yapıyorsunuz?
İnşallah iyisinizdir!

Berre ile Barış iyi 😄😄

Bu bölümde kitap ile ilgili konuşalım istedim birazcık. Sizce kitap nasıl gidiyor?
Neler düşünüyorsunuz?
Biliyorsunuz ki düşünceleriniz benim için çok çok çok önemli ve siz çookkk değerlisiniz 😚😚

Profilime girip diğer kitaplarımızada bakarsanız beni nasıl mutlu edersiniz amaaaa 🤭🤭

Kendinize iyi bakın, yorumlarda görüşmek üzere 👋🏻

İyi okumalar ballar 🍯💛

^^^^^^^^^^^^

Bir küçücük Berre'cik varmış, kırlarda koşar oynarmış. Annesi onu çok çok severmiş!

Annesi...
Anne...
Anan...

Eyvah!
Annemin mi sesi o?

"Allah Allah, niye kapısı kilitli bunun şimdi?"
"Yahu rahat bıraksana kızı," diye cevap verdi babam.
"Suat, bu kız ne zaman kapısı kilitli yattı?"

Şüpheci sesinden sonra gözlerim daha da büyüdü, arkamda yatan ızbandut gibi adama dönmeye çalıştım ama olmuyordu!
Öyle sıkı sarmış ki beni kımıldama kımıldayamıyorum!

"Barış..." diye fısıldadım kapıdakilerin duymamasına özen göstererek, "Barış..."
Karnımdaki kolunu daha sıkı sararak tamamen kendine yasladı, şu durumda bile sert bedenine çarpan bedenimin anında alev alması...
Huh yani!

"Barış uyanman lazım," diye fısıldadığımda arkama dönmeden elimi yüzüne uzattım, "Ya Barış!"

Yok, duymuyor!
Bu böyle olmayacak!
Az sonra annemle babam içeriye girdiğinde de mıymıy edersiniz artık Barış Bey!

Hayır, yüksek seslede konuşamıyorum ki... Annemle babam hala kapının önünde dikiliyor.
Annem odamın kapısını kırma taraftarıyken babam, annemi bahçeye çıkmak için ikna etmeye çalışıyor.

Ve bu arada... ben kesin bu kadının kızıyım!
Odanın kapısını kırmak ne?

Tabii, siz bilmiyorsunuz... Gençken az çektirmemiş Ayla Hanım, babama.

Annem yanında kimsenin yatmasına alışık değilmiş ve evlendiklerinde de bir süre alışamamış, geceleri uykudan uyandığında yanında yatanın babam olduğunu unutur babamı 'Sapık' diye dövmeye başlarmış. Adam gözü şiş, dudağı patlak çok gitmiş işe.

Ay, canım babam...
Garibim neler çekmiş!

Eskilere daldığım trans halinden çıkarak günümüze döndüğümde beynime uyguladığım şokla gözlerim pörtledi, annem babamı dövdüğü gibi az sonrada beni dövecekti.

Ay, canım kendim...
Garibim neler çekecektim!

Yattığım yerden totomu Barış'a sertçe vurdum, uykulu mırıldanmasıyla inleme karışımı bir ses çıkardığında dut yemiş bülbüle döndüm. Tek amacım onu uyandırmaktı, nereye geleceğini hesap etmemiştim. Ama sanırım şu an yanlış bir hareket yapmıştım.

"Sabahın köründe beni bu şekilde sınamak istemezsin," diye fısıldadığında sertçe yutkundum.

Kesinlikle yanlış bir hareket yapmıştım!
Berre olmak ustaca konu değiştirmeyi gerektirir dostlar!

"Sen uyanıktın yani, öyle mi?" Bence iyi yerden girdim. "Ya annemler kapının önünde, ne diye eziyet ediyorsun bana burada?"
"Kalkmak istemiyorum," diye fısıldayarak tamamen arkama yaslandığında kafasını boynuma yerleştirdi.
Derin bir nefes alarak kokumu içine çektiğinde arkamdaki bedeni irademi fazla zorluyordu.