Duvar

10. Bölüm

Yazar çıldırdı 😄😄
3 gün içinde yeni bölüm geldi, teşekkürlerinizi şimdiden duyar gibiyiimmm 😄😄
Tamam, şakayı bir kenara bırakıp aradan çekiliyorum.

İyi okumalar ballarımmmm 🍯♥️

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Düşünme Berre, düşünme kızım!
Hayır Berre, sen bunu hakettin düşün kızım!
Tabiki de düşüneceksin, tabiki de deli danalar gibi odada bir oraya bir buraya yürüyeceksin. Neden? Çünkü sen bunu hakettin.
Tamam, bence yarım hakettim yarım haketmedim. İnsaf... Bende insanım!
Öyle pat diye öperse ne yapacağımı nereden bileyim ben!

Ama şundan eminim ki benim dün gece yaptığım şey yapılmaz, orada hemfikiriz!
Hatta lütfen hep birlikte ayağa kalkıp mallığım için beni bir kez alkışlayalım.

Her şey çok güzel yolunda giderken birden dudakları dudaklarıma kapandığında gözlerim faldaşı gibi açılmıştı, bende o anki heyecanıma yenik düşüp Barış'ı itmiş ve ayaklanmıştım. Sonra da koşarak eve gelmiştim. Evet, mecazen değil tam anlamıyla koşarak. Hatta öyle bir koşmuşum ki odaya girip kendimi kilitlediğimde kalbim başka yerde atıyor nefesim başka yerden çıkıyordu.

Gece boyu vampir gibi uyuyamayıp sabahı ettiğimde zombiliğe terfi etmiştim, mor göz altlarım ve kanı çekilen dudaklarımda bunu kanıtlar durumdaydı zaten.

Daha fazla düşünürsem kafayı yiyeceğim diye korkup kendimi banyoya attım, kafamı duvarlara vura vura uzun bir duş sonrası yeniçeri ağası gibi kafama havluyu doladığımda bornozumu da giyerek odaya geçtim. Gece kaçmıştıkta şimdi kaçış yoktu, onu ne yapacağız bakalım?

Acaba küveti soğuk suyla doldurup kendimi hasta mı etsem ya da saatlerce baş aşa dursam da beynime kan gitse oracıkta bayılıp hasta numarası mı yapsam?

Ay, yok!
Ben bu işin içinden tek başıma çıkamayacağım. Yonca'ya söylesem de beni buna pişman eder, çizgi film karakteri Değerli gibi pis pis gülerdi. Bunu ona söylemek beni daha da çıkmaza sokmaktan başka bir şey yapmazdı. Yapacak bir şey yok.

Yüzleşeceksin Berre'ciğim!
Ya seve seve ya... neyse!
Seve seve iyidir!

Barış'ın konaktan getirttiği bavulumu açarak içinden pembe elbiseni aldım ve hızlıca üzerime geçirdim. Aynadan kendime baktığımda içimden okkalı bir küfür savurdum, yürüyen lolipop gibi olmuştum.

Hızlıca onu çıkartarak bu seferde çimen yeşili elbisemi geçirdim, yok ben bunuda giyecek psikolojide de değildim bugün.

En sonunda atan tepemin tasını benden çok uzaklaşmadan yakalayıp usulca yerine koydum, sonrada siyah taytımı altıma geçirip üstüme aynı renk kayık yaka olan ve bedenimi saran kısa kollu tişörtümü giydim.

Tabiki makyaj yapmayacaktım!
Biraz rimel, az allık, bolca çilekli dudak balmı...

Kendi kendinize eğlenmeniz bittiyse sizi aşağıya alalım Berre Hanım!

Saçlarımı da tarayıp salık bıraktığımda odadan çıktım ve merdivenlerin başında dikilip ellerimi mevlaya açtım, "Allah'ım şu kulunun bugün kendini daha fazla rezil etmesine izin verme Yarabbim!"

Ellerimi yüzüme sıvazladıktan sonra merdivenleri olabildiğince yavaş inmeye başladım.

Asla heyecanlı değilim!
Hiç değilim!
Ne diye heyecanlı olacakmışım canım, a ah!
Alt tarafı Yunan Heykeli gibi kaslı, yakışıklı, baya feci bir şey dün gece beni... Ay nefes almayı unutmuşum. Bayılıyor muyum ki ben acaba?
Ya bu dün gece olan şey rüya olmasın sakın?
Yok ya değildi, o baskıyı hissettim ben. Sıcak sıcak dudaklar... Çok sıcak...