Duvar

31. Bölüm

Sizi çok çok ama çok özledim 😍😍
Yorumlarda kavuşalım lütfeeeennnn 😚😚

Sizi çok seviyorum 💛
İyi okumalar ballarım 🍯💛

^^^^^^^^^^^^^

Kurşun yediiimmm, sol yanımdaaaan...
Yaralandım hey caaaannn!
Azer Bülbül abimize saygıyla...

Da o şarkı onun muydu acaba?
Karıştırmış olabilirim.

Allah... Bugün de çok uyuduk, uyansam ya artık ben!
Ama kafam kalkmıyor ki, ne içtiysem böyle?
Böyle olmaz, kalk kızım!

İnim inim inleyerek yataktan doğrulduğumda derin bir nefes aldım, elime batan şeyi hissettiğimde gülümseyerek kucağıma baktım ve sıkıca kavradığım kitapla karşılaştım.

Ben...

Yataktan hızlıca çıkarak dikildiğimde dönen başımla birlikte duvara tutunmuştum. Burası benim evim değildi, burası konak değildi. Ben en son Barış'a gidiyordum, bebeğimizi söyleyecektim.

Sanki onun iyi olup olmadığını anlayacakmış gibi ellerim hızla karnıma gittiğinde kalbim korkuyla atmaya başladı. Bu korku kendim için değil, bebeğim içindi.

Odanın kapısı açıldığında hızlıca ellerimi karnımdan çektim, karşımda gördüğüm adamla birlikte gözlerim şaşkınlıkla büyümüştü. Ben, beni kaçıranın Adar olduğunu düşünürken bu adam da nereden çıktı şimdi?

"Sen... sen ne alaka be?" diyerek cırladım yüzüne doğru.
Kafasını sallayarak konuştu, "Baya uyudunuz Küçük Hanım!"

Iyk!
Öyk!
Hatta ÖYK!
Kusacağım şimdi...

Koçok honom...
Küçük hanımlar düdüklesin seni inşallah e mi!
Tövbe tövbe ya...

Tabii siz bu adamın kim olduğunu merak ediyorsunuz. Karşımda dikilen bu gerizekalı, ben henüz Barış'ı hatırlamadan önce iş teklifiyle Mardin'e geldiğimde kahvaltıya gitmiştik. O kahvaltı yerinde karşılaştığımız Barış'ın eski nişanlısı... bakın altını çizerek söylüyorum, eski nişanlısı... ve onun şimdiki nişanlısı...

Buralar oldu Dallas!

Bu konu kapandı sanmayın sakın ha!
Ben bu konuyla ilgili Barış'ın beynini yemiştim, o da zaten zorlamadan bana olan biteni anlatmıştı.

Ben, onu hatırlamadığım zamanlar Fatma teyze Barış'tan habersiz gidip kızı istemiş. O yetmezmiş gibi birde üstüne yüzük takıp, bunlara nişan yapmış. Böyle de çılgın bir kaynana...

E ne yapsın kadın?
Oğlu düşmüş onu hatırlamayan bir kadının peşine, haklı tabii!

Buralara nasıl geldik biz ya?
Adam bana bakıyor bön bön!

"Ne diye kaçırdın beni?" dedim sinirle, "Kaçıracak başka gün yoktu da gelip bugünü mü buldun!"
"Ne önemi varmış bugünün?" dedi şüpheyle.

Hey... tipsiz ve meymenetsiz adam!
Sana bebeğimi söyleyecek kadar güvenmiyorum, hatta ben sana hiç güvenmiyorum!

Üstümü göstererek cırladım, "Elbisemi görmüyor musun be? Düğün var, düğün!"
Meymenetsiz suratını daha fazla görmek istemediğim için asıl konuya döndüm, "Ne diye buradayım?"
"İhale..." dedi dalga geçer gibi. "İşi Barış alacak gibi duruyordu, ben de seni kaçırırsam işi düşünecek vakti olmaz diye düşündüm ve birkaç günlüğüne seni misafir etmeye karar verdim."
Gülümseyerek kafamı salladım, "Kaç gün buradayım?"
"İki..." dediğinde elimdeki masal kitabıyla yatağın içine geri girdim ve elimle kapıyı göstererek adamı kovdum.