𝙱𝙴𝙰𝚄𝚃𝚈 𝙰𝙽𝙳 𝚃𝙷𝙴 𝙱𝙴𝙰𝚂𝚃 💕 JenLisa (COMPLETED)

CHAPTER 33.2

Limario Lee Manoban POV

"DAHIL ANO?"

"K-Kinuha siya ni Kai. We need to hurry habang di pa sila nakakalayo." natatarantang sabi ni L.

"FUCKING SHIIIIIIITTTTTTT!!!" Hindi ko napigilang magmura dahil sa galit na nararamdaman ko. Patawarin ako ng Diyos dahil sa loob pa ng pamamahay niya ako nagmumura. "TANGINA!!! AHHHHHHHHHHHH!!!" sigaw ko ng malakas.

Parang mapapatid na nga ang mga ugat sa leeg ko dahil sa lakas ng sigaw ko. Damn! Bakit ngayon pa naisipang kumilos ng walanghiyang Kai na yun. Bakit sa mismomg araw ng kasal ko? Damn! Kaya pala ganoon nalang ang kabang nararamdaman ko kanina dahil may hindi magandang mangyayari. Damn! Shit! Hindi talaga magandang ideya na magkahiwalay kami ng kwarto! Nang hotel! Damn that bullshit tradition! Dahil sa mga tradisyon na iyan mapapahamak ang taong pinakamahalaga sa akin.

Gusto kong magwala at magsisigaw ngayon! Nanginginig ang buong sistema ko dahil sa matinding galit. Napasuntok ako sa haliging pinakamalapit sa akin dahil sa sobrang frustration. Gagong Kai na yun hindi talaga niya kami titigilan. Naramdaman ko ang sakit ng kamao ko ngunit hindi niyon maiibsan ang galit na nararamdaman ko. Nakita ko pang tumulo ang dugo dito ngunit hindi man lang ako naapektuhan. I want to kill him using my bare hands. Patawarin ako ng Diyos pero iyon talaga ang gagawin ko kapag nagkaharap kami ng demonyong iyon.

"Calm down son." narinig kong sabi ni Daddy.

Nakalapit na pala sila sa amin ng hindi ko namamalayan. Tinapik niya ako sa balikat ngunit hindi iyon nakatulong para kumalma ako. Walang makakapagpakalma sa akin hangga't hindi ko nakikita si Jennie.

"What is happening LuHan? Where is Jennie?" tanong ni Mommy kay L. Halata ko ang kaba at takot na nakalarawan sa kanyang mukha nya. "Lim calm down. Don't shout. Nakakahiya kay Father." anito sa akin.

Hindi ko pinansin ang sinabi niya. Wala akong pakialam kung magalit ang pari sa ginagawa ko. Alam ko naman na maiintindihan niya ang kalagayan ko. Shit! Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. My body is trembling in anger. Damn!

"Tinangay siya ng walanghiyang si Kai. " hindi ko napigilan ang sarili ko kaya ako na ang sumagot. "Tinangay siya ng gagong iyon!" marahas na huminga ako ng malalim. "DAMN THAT BASTARD! I WILL KILL HIM!!!"

"W-What?" gulat na reaksyon ni Mommy.

"LIM!" saway sa akin ni Daddy ng tangka ko na namang suntukin ang pader. "Calm down. Hindi makakatulong yang init ng ulo mo kung yan ang paaandarin mo. Nakakahiya iyang ginagawa mo. Ang daming tao dito sa loob. So please control your temper." galit na utas nito.

Binitiwan nito ang kamao ko tsaka naupo sa isang bakanteng monoblock na nasa malapit. "Talk to your son honey." baling nito kay Mommy.

I sighed deeply. Saka ko lang napansin na halos lahat ng mga tao sa loob ay nakatingin sa akin. May nakikita akong masama ang tingin sa akin at yung iba naman ay pakikisimpatya. Ang mga tita, tito at mga pinsan ko ay malungkot na nakatingin sa akin.
Napatingin naman ako sa gawi ng mga magulang ni Kai. Nakita kong hindi maipinta ang mga mukha ng mga ito. Siguro may alam din ang mga ito sa ginagawa ng walanghiya nilang anak. Sana naman pinangaralan man lang nila. Sabagay spoiled nga pala sa kanila ang demonyong iyon.
Tss! Sasabog na yata ang dibdib ko sa galit. Hindi ko masukat ang galit na nararamdaman ko ngayon. Gusto kong magwala at pumatay na ng tao. TANGINA LANG!!!

"Limario...kalmahin mo ang sarili mo. Hindi makakatulong yang nararamdaman mo. Baka mas lalong mapahamak si Jennie kapag yan ang pinairal mo. Bakit hindi tayo humingi ng tulong sa mga pulis para mabilis nating matrace ang kinaroroonan ng walanghiya mong pinsan." mahinahong sabi ni Mommy sa akin ngunit nababakas ko naman ang galit sa boses niya.