အိမ္ေျပး , အိမ်ပြေး { Z + U } Complete

21

ေရပိုက္ေခါင္းမွ ေဝါကနဲက်လာသည့္ ေရမ်ားကို လက္ခုပ္ျဖင့္ခံကာ မ်က္ႏွာထက္ တဗြမ္းဗြမ္းျဖင့္ ပတ္ျဖန္းလိုက္သည္။

ညာဘက္ပါးျပင္ကိုလည္း ေရျဖင့္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေဆးေၾကာေနမိသည္။ အာကာနမ္းလိုက္တာ။ သူ႔ပါးကို အာကာ့ႏွဳတ္ခမ္းတို႔နဲ႔ ဖိကပ္ကာ နမ္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ရြံ႕စရာေကာင္းလြန္းသည္။ မုန္းတီးလြန္း၍ ထိုေနရာမွာတင္ ဆြဲထိုးပစ္လိုက္ခ်င္သည္။

"ဒီအေၾကာင္းေတြ ေဘးလူသိသြားတဲ့ေန႔..နင္ေထာင္နန္းစံရမွာ ရာဇာ"

သံသာ့၏ ၿခိမ္းေျခာက္စကား ျဖစ္သည္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္က ထိုမွ် ရက္စက္ယုတ္မာဖို႔ လိုအပ္သလား။

ထူးဆန္းသည္။ အာကာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္ေနခ်ိန္ သူ႔စိတ္အာ႐ုံထဲ မာန္ျပည့္ကသာ ေနရာအျပည့္ယူေတာ့သည္။ ဒီေနရာမွာ မာန္ျပည့္သာဆိုလွ်င္ ဟူေသာ အေတြးကလည္း အခ်ိန္တိုင္း ရာဇာ့ကို တိုက္စစ္ဆင္ေနသည္။

####
"ကားေပၚက မဆင္းနဲ႔ေတာ့ ရတယ္"

အာကာက ဝိရိယေတာ့ ရွိသည္။ သူမနက္အလုပ္ဆင္းသည့္အခ်ိန္တိုင္း ဆိုင္ေရွ႕တည့္တည့္ကို ေရာက္လာကာ အိမ္ျပန္ပို႔ေပးသည္။
အခုလည္း ကားေပၚက ဆင္းလာကာ ရာဇာ့ရွိသည့္ ဘက္ျခမ္းသို႔ ေကြ႕လာသည္။

ပုခုံးႏွစ္ဖက္ေပၚ လက္တင္လာသည့္ အာကာ့ေၾကာင့္ သူ ထိတ္ျပာသြားသည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ရန္ကုန္၏ မနက္ေလးနာရီက အိမ္ေမာက်စရာ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္၍ လမ္းမထက္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။

အာကာက ေျခဖ်ားေထာက္ကာ ရာဇာ့မ်က္ႏွာတည့္တည့္ထံ ဦးတည္လာသည္။ သူ အလ်င္အျမန္ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္သို႔ လႊဲခ်လိုက္သည္။ အာ့ကာ ႏွဳတ္ခမ္းမ်ားက သူ႔ပါးျပင္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ထိေတြ႕လာျပန္သည္။

တစ္ေယာက္ေယာက္ သူ႔ကို ဒီအေျခအေနက လာဆြဲေခၚေပးၾကပါ။ သူ႔ကိုယ္သူပင္ ေအာ္ကလီဆန္လာေတာ့သည္။

"ရာဇာက ရွက္ေနတုန္းပဲ..ကၽြန္ေတာ္က နမ္းခ်င္ေနၿပီ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေပါ့..ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္"