အိမ္ေျပး , အိမ်ပြေး { Z + U } Complete

S-2 EP 4

''မင္း ဝါသနာပါတာကို ငါက ေထာက္ပံ့မွာပါ၊ မင္း ဘာလုပ္ခ်င္လဲ။''

ရာဇာက သူ႔မ်က္ႏွာကို ျပဳံးၾကည့္ရင္း ေမးသည္။ မာန္ျပည့္ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သည္။ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ေမးလာေတာ့လည္း သူ လုပ္ခ်င္တာရယ္လို႔ မယ္မယ္ရရ မရွိေပ။

ထိုအခါမွ သူစဥ္းစားမိသည္။ သူ ဒီအသက္အရြယ္ထိ ရာဇာ့ကို ဖြန္ေၾကာင္ဖို႔တစ္ခုပဲ စိတ္ဝင္စားခဲ့ပုံရသည္။

ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ေမးသည္ကို မေျဖဘဲ သူ႔မ်က္ႏွာကိုသာ ျပန္စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ မာန္ျပည့္ေၾကာင့္ ရာဇာျပဳံးလိုက္သည္။

''ဒါဆို မင္း ဘာဝါသနာပါလဲ မင္းလုပ္ခ်င္တာ ဘာလဲဆိုတာ ငါနဲ႔အတူရွာၾကည့္မယ္ေလ၊ မင္းေဘးမယ္ ငါရွိေနတာပဲ ဘာေတြ စိတ္ပူေနတာလဲ။''

ရာဇာ့စကားေၾကာင့္ မာန္ျပည့္ ရယ္သည္။ သူ႔မွာ ရာဇာရွိေနလ်က္နဲ႔ သူ႔အနာဂတ္သူ စိတ္ပူေနစရာလား။

''ဘယ္က စိတ္ပူရမွာလဲကြာ၊ ငါ ဘာကို စိတ္ဝင္စားေနလဲ ငါကိုယ္တိုင္မသိေအာင္ကို မင္းအေၾကာင္းေတြပဲ စိတ္ဝင္စားေနခဲ့တာဆိုတာ ေတြးေနတာ''

''ေအး အဲ့တာေတာ့ ဟုတ္တယ္၊ မင္း ေတာ္ေတာ္ မလြယ္တဲ့ေကာင္''

အနည္းငယ္ ရွက္ခ်င္ေနတဲ့ ရာဇာက သူ႔မ်က္မွန္အသစ္အား ပင့္တင့္၍ မ်က္ႏွာလႊဲကာ ရယ္ျပန္သည္။

''မင္းက ေတာ္ေတာ္လြယ္တယ္ေလ''ဟု မာန္ျပည့္ ခပ္တိုးတိုး ရြတ္လိုက္သည္။

''အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ကြာ၊ မနက္ ေက်ာင္း go ရဦးမယ္''

အေျပာထက္ အလုပ္ကျမန္သည့္ မာန္ျပည့္တစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္း တံခါးဝသို႔ ေရာက္သြား၍ အျမန္လိုက္ရသည္။

''မနက္ ငါ လိုက္ပို႔မယ္ေလ..''

''ေနပါကြာ..မင္း အလုပ္ေတြမ်ားေနတာ ငါ သိတာပဲ၊ငါ ကေလးမဟုတ္ပါဘူးကြ၊သြားၿပီ...လိုက္မပို႔နဲ႔ေတာ့.."

ေျပာခ်င္ရာေျပာကာ အိမ္ထဲမွ ထြက္သြားသည့္ မာန္ျပည့္ကို ရာဇာ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔သာ တံခါးေပါက္ဝတြင္ မတ္တပ္ရပ္ရင္း က်န္ခဲ့ရသည္။