အိမ္ေျပး , အိမ်ပြေး { Z + U } Complete

30

"မင္းက်ေတာ့လည္း အလုပ္ရဖို႔ လြယ္လိုက္တာ၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း Group ထဲက သူေတြက်ေတာ့လည္း အလုပ္ေတြေလွ်ာက္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ အလုပ္မရေသးဘူးဆိုတာက ရွိၾကေသးတယ္"

ရာဇာ convince store တစ္ခုတြင္ ညဆိုင္းျဖင့္ အလုပ္ရလာသည္ကို မာန္ျပည့္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၏ ထိပ္ရွိ TVတြင္ ဖြင့္ျပထားေသာ ေဘာလုံးပြဲကို အၾကည့္မပ်က္ဘဲ စကားဆိုသည္။ ေဘာလုံးပြဲကို စိတ္ေရာက္ေနတဲ့ ေကာင္ေၾကာင့္ ရာဇာ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမွ တစ္ဆင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ၾက၍ ေျပာစရာစကားမ်ား တိုးလာသည္မဟုတ္ေသာ္လည္း မအိပ္ခင္အခ်ိန္ေလးထိေတာ့ ျမင္ခ်င္ေသးသည့္ စိတ္ဆႏၵက ထူးဆန္းစြာ ကိန္းေအာင္းသည္။ အေမနဲ႔ ေမခ်ိဳ က သူတို႔အေၾကာင္းမ်ား သိေနသည္ကို မာန္ျပည့္ကို မေျပာျပရေသး။ ဒါေၾကာင့္လည္း မာန္ျပည့္က သရက္ပင္ေအာက္တြင္သာ စကားေျပာၾကရန္ အိမ္သို႔ ေရာက္လာသည္။ အေမကလည္း ဟန္ေဆာင္ေကာင္းသည္။ ဘာမွမျဖစ္သလိုပင္။ အမွန္တရားကို လက္မခံခ်င္၍ စကားမစတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ အကုန္သိေနေသာ သူ႔မွာသာ မ်က္ႏွာပူ၍ မာန္ျပည့္ကို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ ဆြဲေခၚလာခဲ့ရသည္။

ေဘာလုံးပြဲကို စိတ္ဝင္တစား ေငးၾကည့္ေနသည့္ မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးမ်ားက ျပဴးက်ယ္လို႔ေနသည္။ မာန္ျပည့္အက်င့္က တစ္စုံတစ္ခုကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ပါက ပါးစပ္အနည္းငယ္ ဟေနတတ္သည္။ ငယ္ငယ္ကဆို မာန္ျပည့္ ကာတြန္းၾကည့္ေနခ်ိန္ ပါးစပ္ဟေနတတ္၍ သူ႔လက္ညိဳးကို ထိုပါးစပ္ထဲ လိုက္ထည့္ကာ သူစေနာက္ေလ့ရွိသည္။

မ်က္ခုံးထူထူတို႔က တစ္ခ်က္ခ်က္ တြန္႔ေကြးသြားသည္။ ခပ္ခၽြန္ခၽြန္ ႏွာေခါင္းထိပ္တြင္ ေခၽြးစအခ်ိဳ႕ သီေနသည္။ မာန္ျပည့္က အေမတူသားျဖစ္သည္။ မိန္းမေခ်ာ ေခ်ာသည္ဟုဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ေယာက်ာ္းပီသသည့္ အမူအက်င့္မ်ားေၾကာင္း ဆြဲေဆာင္မွဳရွိသည္။ အသားအရည္ကလည္း ေမခ်ိဳကဲ့သို႔ ခပ္ဝါဝါ။ သူကသာ ျဖဴစုပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ၾကည့္ေနရင္း စေနာက္ခ်င္သည့္ စိတ္ကေလးက အုံကနဲ ေပၚလာ၍ မာန္ျပည့္ေသာက္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္တို တစ္ခုကို ေကာက္ယူကာ ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္။