Worst of You || chanbaek

29 - mükemmel kusurlar

Dağ evinde Chanyeol'le uyandığım dördüncü sabahtı. Gözlerimi açtığım diğer üç sabah gibi yine Chanyeol'ü beni izlerken bulmuş ve hazırlıksız yakalanmıştım. Üç gün boyunca birbirimizi bedensel olarak fazlasıyla yormuştuk ama Chanyeol hala iş adamı rollerinden ayrılamayıp erken uyanmaya devam ediyordu. Ondan erken uyanıp onu uyurken izlemeyi ne çok istemiştim halbuki. Fakat bu elle tutulur bir dert değildi. Beraber uyanmaya devam edecekmişiz gibi görünüyordu ve mutlaka bir gün ondan önce kalkıp kahvaltı hazırlayacaktım.

"Günaydın sevgilim." Uyandığımı ve yine hazırlıksız yakalandığım için utandığımı fark ettiğinde yattığı yerden yükselmiş, dudaklarımı öpmüştü. Sabahları içmişten beter sarhoş olduğum için bu halimden yararlanıyordu. "Sevimlisin." Dudaklarımdan ayrılır ayrılmaz saçlarımı karıştırırken söylediğinde gülümsedim. İltifatları tükenmiyordu.

"Sevimli olmaya çalışmıyorum." Dedim boğuk çıkan sesimi umursamadan ve yükselip Chanyeol'ün kollarının arasına girdim. Benden önce uyandığı yetmiyormuş gibi duşunu almış, üzerini de giyinmişti. "Ve günaydın." Tamamen ayıldığımda gözlerimi aralayıp Chanyeol'e baktım ve dudaklarımı öne çıkardım. İsteğimi hızla yerine getirip beni öpmüştü. Sabahları açılışı Chanyeol'ün dudaklarıyla yapmaya şimdiden alışmıştım.

"Dün gece çok yorulduğun için biraz daha uyursun sanıyordum." Kollarıyla sarmaladığı bedenimi incelerken söylediğine kıkırdayarak cevap vermiştim. Hiçbir saniyeyi boş geçirmek istememiştim ve genellikle sevişmelerimiz benim isteğimle başlıyordu. Buradan gidince o kadar zamanımızın olacağını sanmıyordum çünkü ve şimdiki zamanı değerlendirmek istemiştim. Balayını yaşayan çiftler gibiydik. "Bugün Seulgi'yle konuştum." Gözlerim tekrar kapanmak üzereyken söylediği cümle algılarımı yeniden uyandırmıştı. Chanyeol'ün heyecanlı ifadesine baktım ve gülümsedim. "Baban sana bir sürprizi olduğunu ve bir an önce yanına gitmemizi söylemiş."

"Sürpriz mi?" Kollarının arasından çıkıp doğruldum ve ürperen çıplak bedenimi yorganla sarmaladım. Burası gerçekten soğuktu. "Babamdan bahsediyorsun değil mi? Sürpriz?"

"Evet. Babandan bahsediyorum." Yataktan kalkmadan önce onayladığında heyecanım ikiye katlanmıştı. Bana olan kızgınlığının kısa sürmesine çok şaşırmıştım. Eve gittiğimde bile yalnızca Seulgi'yle ilgilenmiş ve iyi bir misafirperver gibi davranmıştı ama benimle konuşmamıştı. Chanyeol sayesinde babamla aramızı düzelteceğime inanamıyordum. "Bu akşam babanlarda kalıp ailenin gönlünü alacağız. Yarın sabah da yola çıkarız." Yere dağılan kıyafetlerimi toplamaya başlarken sakinlikle planını açıklamış ve bana yine aynı heyecanla gülümsemeye başlamıştı.

"Seul'e mi dönüyoruz? Neden benim haberim yok?" Yataktan çıkıp üzerime bir şeyler geçirmeye başladığımda Chanyeol'ün buraya gelirken getirdiğimiz çantayı toparladığını görmüştüm. Her şeyi kendi başına halledip bana iş bırakmamaya çalışması sevimli olsa da buna alışkın değildim. "Bunu bana önceden söylemen gerekmiyor muydu?" Bana sorgu dolu bir ifadeyle baktığında sorup üzerime geçirdiğim hırkayı vücuduma çekiştirdim ve Chanyeol'ün karşısında durdum.

"Sana bir hafta içinde dönmem gerektiğini söylemiştim. Yixing tek başına idare edemiyor. Bir aydır şirketin başında hiç kimse yok."

"Evet, haklısın." Başımı sallayıp onu onayladım ve tekrar aynı ciddiyetle Chanyeol'e baktım. Ama o benimle konuşurken karşımda durmak yerine yine acele edip odayı toplamaya çalışıyordu. "Şirketin başında birinin olması gerekiyor. Reklam teklifleri aldın ve buradan idare etmen de zor. Anlıyorum. Ama döneceğimizi bana bir gün önceden söylersen ben kendi işlerimi nasıl halledebilirim?"

"Baekhyun, burada başka ne gibi bir işin olabilir ki? Ailenle arandaki sorunu da hallettik sayılır zaten." Yataktan indirdiği çarşafı yere bırakıp durduğunda bana bakmış ve yine gülümsemişti. Bu silahı kullanmaya alışırsa işimiz çoktu. "Ama eğer ailenle biraz daha zaman geçirmek istiyorsan, ben önden gidebilirim." Aniden sunduğu teklifle afallamış ve kollarımı birbirine bağlayıp etrafa bakmaya başlamıştım. Tedirginliklerim vardı ama bu kadarına izin veremezdim. Bir gece bile onsuz uyuyabileceğimi sanmıyordum.