22.BÖLÜM~SAKAR

137 29 3
                                    

Bakalım neler olacak? Başlık neden böyle? Bakalım bakalım.

-----------

(Sara'nın Anlatımıyla)

Mutfakta kahvaltı hazırlarken Almira'nın bağırış seslerini duymuştum. Koşarak gittim. Demirhan oradaydı ve beraber sarıldıklarını gördüm kapı aralığından. Sonra da hemen mutfağa geçecektim ki Ayaz ile çarpıştık. Yere düşecektim ki Ayaz'ın aniden bana sarılması ile düşmekten kurtuldum. Üstündeki ıslak bornoz beni ıslatıyordu.

Sorgulayıcı bakışlarla "Güzelim?"dedi bana hâlâ sarılırken.

"Ay ıslandım. Bırak beni,"deyip ayrıldım kolları arasından.

"Ne?"dedi.

"Ayaz,üstünü giy ve mutfağa gel,"dedim.

"Tamam, tamam,"dedi bana garip bakışlarını atarken.

Hemen mutfağa geçtim. Kahvaltı hazırlamaya başladım. Neden mi bu kadar garip davranıyordum?

"Eğer bana bir şey olursa şimdiden özür dilerim. Ben seni üzmek istememiştim. Sana karşı böyle farklı hissedeceğimi bilememiştim. Eğer gidersem lütfen beni affet, isteyerek gitmiş olmayacağım,"dediğini duymuştum Almira'nın.

İçim bir garip olmuştu. Sonra da afallamıştım biraz.

"Aşkım,"diyerek arkama gelen Ayaz'a yaslandım. Öptüm.

"İyi misin?"dedi.

Kafamı salladım.

"İyi bakalım,"dedi ve üstelemedi.

Almira da Demirhan'a aşıktı. Aşkları karşılıklıydı ama Almira yaşayacağını düşünmediği için Demirhan'dan özür dilemişti. İsteyerek gitmeyeceği halde özür diliyordu. İnşallah ona bir şey olmazdı.

Ayaz arkamdan bana sarılmıştı. Başını da omzuma yaslamıştı. Ben ise domates doğrayıp Almira'yı düşünmeye devam ediyordum.

Elimi kestirince bıçağı fırlattım ve elimi ağzıma götürüp kanayan yeri yaladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Elimi kestirince bıçağı fırlattım ve elimi ağzıma götürüp kanayan yeri yaladım. Ayaz ise hemen elimi tuttu. "Kanıyor,"dedi.

Görüyordum ve güldüm. "Evet,"dedim.

"Ne gülüyon? Canın yanmıyor mu? Yara bandı getireyim, yapıştırayım,"dedi. Ama karnına bıçak darbesi alan biri için bu hiçbir şeydi.

"Canım yanmıyor, endişelenmene güldüm,"dedim.

"Hoşuna gitti tabii,"dedi.

"Evet,"diye mırıldandım.

"Ama benim hoşuma gitmedi, küçük bir çizik bile olsa seni öyle görünce benim de canım yanıyor, canım için endişelenmem normal değil mi?"dedi.

HAYATIN EN DEĞERLİ HEDİYESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin