HAYATIN EN DEĞERLİ HEDİYESİ

38.BÖLÜM~ GERÇEKLER

Son üç bölümm. Desteklerinizi bekliyorum.

------------
"Almira, Sevda'yı çağıralım," dedim. Kendimi hazırlamıştım ve abimin kim olduğunu öğrenmek istiyordum.

"Sevda'yı çağıramam, bende telefon numarası yok ama olsa bile çağıramazdım."

"Neden?"dedim.

"Ayaz kesinlikle buna izin vermez, bana çok kızar," dedi.

"Lütfen Almira, onunla konuşmak istiyorum," dedim.

"Hayır," dedi. Sinirle soludum.

"Kızma Sara, senin için," dedi ve mutfağa geçti. Ayaz ve Demirhan işe gitmişti. Almira benimle duruyordu. Bana yardım eder diye düşünmüştüm ama o istemiyordu. Sevda'nın beni yine üzeceğini düşünüyordu. Ben ise beraber kaynaşırız diye düşünüyordum, onu en azından şimdi tanımak, geçmişte onu koruyamadığım için şimdi yaranmak istiyordum. Abimiz kimdi? O da mı Sevda gibi beni suçlayacaktı? Almira kabul etmiyorsa ben de Demirhan'ın telefonundan Sevda'nın telefon numarasını alırdım. Akşam çaktırmadan alabilirdim.

"Ah kızım, Almira teyzen kızdı bana, gel bakalım bir, napıyor mutfakta?" deyip kalktım ve elim belimde mutfağa adımladım. Almira bize tatlı koyuyordu. Semih gil yapmıştı ama dün akşam yiyemeden gitmişlerdi. Malum olaylar olaylar.

"Bunun altındaki tavuk göğsü tatlısına benziyor, üstündeki ne ki?" dediğimde bana döndü.

"Supangle," dedi.

"Güzele benziyor," dedim.

"Al bakalım, hatta içeriye geç. Ben getiririm," dedi.

"Elim var, taşıyabiliyorum," dedim gülerek.

"Biliyorum ama dikkat etmen gerek Sara, git otur, yürü gidelim," dedi ve beraber içeriye geçtik.

"Ay, şu televizyonu aç kız," dedim.

"Ne var bakalım bir," dedi Almira ve televizyonu açtı.

"Magazin falan yok mu ya?" dedi kanalları değiştirirken.

"Çok güzel olmuş, Semih yiyemedi ama, yazık," dedim gülerken.

"Merak etme o gelir yemek için," dedi Almira.

"Bende öyle düşünüyorum," dedim.

Yerimden kalktım. Banyo olacaktım.

"Nereye?"

"Banyoya gireceğim," diye mırıldadım Almira'ya gülerek.

"Yardım edeyim mi?" dediğinde kafamı 'hayır' anlamında salladım.

"Dikkat et," dediğinde elimi arkama bakmadan salladım ve odamıza geçtim. Aklıma Ayaz'ın dün gece kızımızla konuşması geldi. Gülümsedim. Kısık sesle konuşmak için, beni uyandırmamak için baya çabalamıştı. Zaten dalmış bir şekilde uyumuyordum. Babacığım dediği andan beri hepsini duydum. Güldüm ve karnımı okşayıp banyoya adımladım.

***

(Semih'in Anlatımıyla)

"Yok, ben almayayım, sağolun," diyerek Azra'nın annesi,Fatma teyzenin bana uzattığı içi fındık dolu tabağı almadım.

"Sevmez misin?" dedi babası Kayhan amca.

"Alerjim var da," dedim.

"Benim neden haberim yoktu?" dedi Azra.

"Hiç fındık konusu açılmadığı için olabilir," dedim nazikçe. Yoksa biz ve nazik olmak mı? Nereden gördünüz canım?

"Yersen ne olur?" dedi Azra'nın küçük kardeşi Koray. 12 yaşında falandır ve beni pek de sevmiş değildi. Neler olabileceğini saymaya başladım.