"Bu gece yanımda olsan
Yüzüne gonca kondursam
Küçücük avuçlarında
Sana masallar anlatsam
O gece benimle kalsan
Sabırsız hayaller kursan
Görmeye mevsim saydığın
Maviyi bana anlatsan"
Biraz durdu ve gözlerimden akan yaşları sildi. Ona uzun uzun baktım...
Bugün en geç uyanan ben oldum. İçeri geçtiğimde Almira vardı. Ayaz ve Demirhan işe gitmişti.
"Kız kıza kalmışız, ne yapsak?" dedim.
"Alışveriş!" dedi heyecanla Almira.
"Olabilir,"dedim. Tekrar ve tekrar tuvalete gittim. Sürekli idrara çıkasım geliyordu. Gelen kırmızı kan ile çok korktum. Almira'ya seslendim. Ellerimi yıkadım. Almira kapıyı tıklattı ve karşısına geçtim.
"Kanamam oldu, ona bir şey olmaz demi?" dedim.
"Yok, az da olsa gelir, olur öyle şeyler. Çok gelmediyse sorun olmaz. Ablamdan biliyorum ama maalesef o yavrusuna kavuşamadı. Sen dikkatli ol. Kendini zorlayacak şeyler yapma," dedi üzgünce.
"Kuzum," deyip sarıldım. 2 aylık hamileydim ve ilk hamileliğim olduğu için her şeyden fazla etkilenip korkuyordum.
"Yarın yılbaşı," deyip heyecanla ellerini çırptı.
"Evet, yarın kafede eğlence var mı aceba?" dedim. Çünkü ona göre hazırlık yapacaktım.
"Hiç bilmiyorum, ben bir sorayım," dedi ve telefonu çıkaracakken onu durdurdum.
"Hadi yanlarına gidelim, oradan da alışverişe gideriz."
Kısa bir süre içinde hazırdık ve kafeye gitmek için yola çıkmıştık.
"Ayy! Telefonum evde kaldı. Anahtarı ver de alıp geleyim. Sen yavaş yavaş git, ben sana yetişirim," dedi Almira. Kafamı salladım ve anahtarı verip ilerledim.Tam karşıdan karşıya geçecektim ki hızla gelen arabayı fark ettim. Geriye çekilmeye çalışırken birisi hızla beni çekti.
Hızlı hızlı nefes alıp verdim. Adam kollarımı tuttu ve kendime gelmem için bir şeyler söyledi. Adamın kollarını sıkıca tuttuğumu yeni fark ediyordum. Bıraktım ve hızla çekildi. Elim karnıma gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İyi misin?" dedi. Kafamı salladım. Çok korkmuştum. Hem de çok.
"Sara!" diye koşarak yanıma geldi Almira. Ona sıkıca sarıldım. Sinirlerim bozulmuştu ve ağlamaya başladım. Almira hızla çekildi ve karşımda duran adama baktı.
"Bir şey mi yaptın ona?!" diye bağırınca Almira'nın kolunu tuttum.
"O bir şey yapmadı, beni kurtardı," dedim.
"Siz iyi misiniz?" dedi adam tekrar bana.
"Teşekkür ederim. Bir tek beni değil, bebeğimi de kurtardınız," dedim karnımı okşarken.
