"Bu gece yanımda olsan
Yüzüne gonca kondursam
Küçücük avuçlarında
Sana masallar anlatsam
O gece benimle kalsan
Sabırsız hayaller kursan
Görmeye mevsim saydığın
Maviyi bana anlatsan"
Biraz durdu ve gözlerimden akan yaşları sildi. Ona uzun uzun baktım...
--------- Deniz önüme geçti."Demirhan,özür dilerim. Gitmeliyim. Başım belada. Hem sana karşılık verebilecek bir kız değilim, hayat şartları işte,"diye açıklamaya başladığında daha da sinirlenmiştim.
"Deniz git!"diye bağırdım.
"Kendine iyi bak,"dedi.
"Umrunda mı?!Beni sevmiyorsan bu neden umrunda olsun Deniz?"
İçeri doğru yöneldi. Arkama doğru döndüm ve gidişini izledim. Bir anda nasıl böyle nefret edebilmiştim ondan? Demekki sadece dış güzelliğine aldanmışım. Daha onu doğru düzgün tanımadan,günde birkaç saat konuşunca onu bir şey sanmışım. Beni bu kadar incitebileceği aklıma gelmemiş. Kendi kendime söylenerek arabama doğru ilerledim. Eve gidip sadece yatmak istiyordum. Arabayı son hız sürmeye başladım. Hemen eve gelmiştim.
Öncelikle kendimi banyoya attım. Öfkemden, sinirimden,nefretimden ve ondan-Deniz'den-kurtulmak istiyordum. Sanki su her şeyi alıp götürecekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun bir banyodan sonra odama geçtim. Kurulandım ve pijamalarımı giydim. Kendimi yatağa attım. Ben ona onu sevdiğimi,belki bizim için bir şans vermesi gerektiğini söylemeye gitmiştim. O ise karşıma çıkıp 'seni sevmiyorum ve gidiyorum' demişti. Artık umrumda değildi. Düşünmeyecektim.Onu bir daha asla düşünmeyecektim. Önüme bakacaktım. Bu kararları aldıktan sonra kendimi uykunun kollarına bıraktım.
***
(Sara'nın Anlatımıyla)
"Ayaz yarın hafta sonu mu?"
"Evet, yarın hafta sonu,"dedi. Çok yorulmuşa benziyordu. Benden çok o hırpalanmış gibi duruyordu.
"Yorgunsun,"diye mırıldandım.
"Uyuduk ya, neden yorgun olayım?" dedi.
"Az bir şey uyuduk,"dedim.
"Olsun, sen yanımdayken ben uyumam. Seni izlerim." Bunu demesiyle beraber kalbim hızlandı. Ben uyurken beni mi izliyordu?
"Ben uyurken de mi uyumuyorsun?"dedim.
"Uyumuyorum. Uyuyakalıyorum."
"Neden?"
"Çünkü seni izliyorum, sonra yavaş yavaş gözlerim kapanıyor. Uyuyakalıyorum. Sonra kendime kızıyorum,"dedi.
Bir kez daha "Neden?"dedim ve güldük.
"Çünkü,"diye başladı Ayaz yine. Gülmem arttı. "Sen yanımdayken hep sana bakmak istiyorum, Mısırcı Kız."
