"Bu gece yanımda olsan
Yüzüne gonca kondursam
Küçücük avuçlarında
Sana masallar anlatsam
O gece benimle kalsan
Sabırsız hayaller kursan
Görmeye mevsim saydığın
Maviyi bana anlatsan"
Biraz durdu ve gözlerimden akan yaşları sildi. Ona uzun uzun baktım...
Bakalım ne gelmiş mutluluğun arkasından. İyi okumalar. Oy ve yorum lütfen.
------------
Sahneye geçerken gerçekten de mekanın kalabalık olduğunu fark ettim. Ayaz sıkı sıkı belimi sardı. Ellerimi boynuna doladım. Güzelce dans ettik. Dans müziğimiz çok güzeldi. 'Yüreğimden tut'. İsmi bile çok güzeldi.
"Sevdan kuşlar misali Gelip kalbime kondu Ömrüm kışlar gibiydi Sonsuz bir bahar oldu Esmer bir akşam vakti Senle yeniden doğdum Benden çaldıkları unut dedikleri Kaybettiğim kaderi buldum." Ayaz kulağıma şarkıyı söylüyordu. Sonra bıraktı ve gözlerimin içine bakmaya başladı. Müziğin sonunda boynuma bir öpücük bıraktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha sonra bütün çiftleri dans etmeleri için sahneye davet ettiler. Yanımıza Almira gil geldi. Biraz dans ettiler. Demirhan Almira'ya bir şey söyledi ve elini bana uzattı. Ayaz ise elini Almira'ya uzattı. Gülüştük. Demirhan'ın elini tuttum. Almira ise güldü ve Ayaz'ın elini tuttu.
Demirhan ve ben dans etmeye başladık. Almira ve Ayaz ise gülerek dans ediyorlardı. Ayaz kim bilir ne saçmalıyordu, ben de güldüm. Gözüm herkeste gezindi, Çakır ve Esila çok güzel dans ediyorlardı. Ardından Demirhan'a baktım.
"Semih kim?"dedim.
"Kuzenim,"dedi.
"Gerçekten mi?" dedim.
"Evet,"dedi gülerken.
"Neden özür diledi?"dedim.
"Bir keresinde Semih Ayaz'ın üstüne çok gitmişti. Aile konusunda yani. Bilerek yapmadı biliyorum. Küfür etmişti. Ayaz bu konularda çok hassas biliyorsun. Atıştılar falan. Sonra baya kavgaya döndü. Uzun zamandır konuşmuyorlardı. Semih ona çok önceden,çocukken şey demişti: Nikâh memurun ben olacağım, görürsün,"dedi ve güldü. Devam etmesini istiyordum.
"Eee, nasıl oldu? Gerçekten nikâh memuru mu oldu?"dedim.
"Evet,"dedi ve kahkaha attı.
"Vay be, küçükken öylesine söylemiş oysa ki,"dedim.
"İlginç gerçekten,"dedi.
"Semiha teyzenin oğlu mu Semih?"
"Evet, adından belli değil mi?"dedi. İkimiz de gülüştük.
"Aslında, Semih küçükken annesi ve babası sürekli kavga ederlerdi. Teyzem ise eşinden boşandı. Semih ise onları ayırdığı için hakim ve avukatlardan nefret ederdi. Sonra bir gün araştırmış. Neyi araştırmış dersin? İnsanları evlendiren kişileri,"deyip güldü. Taa küçüklüğüne dönmüştü. Devam etti. "Ayaz'a gelip 'senin nikâh memurun ben olacağım,'dedi işte. Sonra da oldu,"dedi hâlâ gülerken.
Ben de gülüyordum, Demirhan'ın göğsüne yaslandım. Şimdiden yorulmuştum. Daha sonra gülüşüm soldu ve yerimde durdum.
