"Bu gece yanımda olsan
Yüzüne gonca kondursam
Küçücük avuçlarında
Sana masallar anlatsam
O gece benimle kalsan
Sabırsız hayaller kursan
Görmeye mevsim saydığın
Maviyi bana anlatsan"
Biraz durdu ve gözlerimden akan yaşları sildi. Ona uzun uzun baktım...
Zaman oldukça hızlı akıyordu. Demirhan gil evlenmişti. Onlar da bizim gibi evden gitmek istememişlerdi. Beraber yaşıyorduk. Demirhan ve Ayaz çalışıyordu. Bebişi merak ettiğinizi biliyorum. O hâlâ karnımda ve ben sürekli uyku modundayım. 6 aylık. Mayıs ayındayız. Havalar artık daha sıcak ve bana hep sıcaklık basıyor.
Şu an hafta sonu ve Demirhan bir işi olduğunu söyleyip gitti. Ayaz yanımda ve karnımı seviyordu. Almira ise canımın tatlı bir şeyler çekmesi ile tatlı yapmaya mutfağa gitmişti. Hee, değişen bir şey daha var. Benim giriş kat olan evimi satıp Ayaz ve ben güzel bir araba almıştık. Demirhan'ın arabası duruyordu. Motor da duruyordu ama bizden çok Demirhan biniyordu. Almira bazen Demirhan ile gidip garsonluk yapıyordu. Bazen çok sıkıldığı için gittiğini söylüyor ama onu daha çok görmek istediği için olduğunu biliyordum.
"Yine hareket etti," dedim. Ayaz güldü. 6.ayda sesleri ayırt edebilirmiş ve daha hareketli olurmuş. Gerçekten de hareketli bir ay geçiriyoruz. Ve babası seslendiğinde ve karnımı okşadığında sürekli tepki veriyor. Ay size cinsiyetini söylemedim. Bir kızımız olacak.
"Babam," dedi sakin bir ses tonuyla Ayaz. Kızımız hemen dayadı ayağını.
"Ay kız dur," dediğimde Ayaz sırıttı. Çok şeyler atlatmıştık ama mutluyduk. Doktor Kaan Bey işinden ayrılmak zorunda kalmıştı ve ben ,beni hızlı gelen arabadan kurtaran, özel bir doktora gidiyordum. Her şeyimle güzelce ilgilenen birisiydi. Barın Kutlu iyi birisiydi.
Ayaz telefonda resimlere bakıyordu. Önceden çektiğimiz bir resmi bulmuştu ve bana gösterdi. Güldüm. Çok güzeldi.
"Bana da atsana bunu, çok güzel," dedim.
"Hemen," dedi ve attı. Telefonumu öndeki masadan aldı ve bana verdi.
Sevdiceğim:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz: Yaa çok güzeliz 💜
Ayaz hayran hayran baktı. Yanağıma bir öpücük bıraktı. Güldüm.
"Ya ben bunu yapamadım Sara, baksana bir!" diye seslendi Almira. Ayağa kalktım ve Ayaz elimi tuttu.
"Yürüyebiliyorum aşkım," dedim.
"Biliyorum ama böyle içimden bir ses böyle yapmam gerektiğini söylüyor. Ben de yapıyorum. Sen anneysen ben de babayım," dedi gülerken. Beraber mutfağa ilerledik. Almira profiterol yapmaya çalışmıştı ama hamuru çok katı olmuştu. Çikolataya yetişeyim derken onu dökmüştü ve sinirle mutfağı temizliyordu. Ayaz mutfağı böyle görünce kahkaha atmıştı ama dirseğimi susması için karnına geçirdim.
"Demirhan aradı," dedi.
"Eee?" dedi Ayaz.
"Herkes bize geliyor yemeğe, şu an burada ufak bir talihsizlik yaşadım ama bana yardım ederseniz güzel şeyler hazırlarım," dedi.
