Bu bölümde ben Sara'ya çok üzüldüm. Bu yaşadığı duyguları, olayları inşallah yansıtabilmişimdir.
-------------
Hafta sonu geçip gitmişti. Şimdi çalan alarm ile gözlerimi pazartesi sabahına açtım. Mesaim sabah 9:30'dan akşam 9'a kadardı. Bir insanı bu kadar saat nasıl çalıştırabilirlerdi?
Söylene söylene banyoya ilerledim. İhtiyaçlarımı karşıladım. Koşarak odama geçtim. Üstüme beyaz bir tişört giydim. Siyah pantalonumu giyip tişörtü içine yerleştirdim. Mutfağa geçtim ama canım yiyecek hiçbir şey istemediği için geri çıktım.
Odama ilerledim ve deri montumu giydim. İç cebine küçük cüzdanımı koydum. Telefonumu elime aldım ve kapıya yöneldim.
Telefonum titredi ve hemen baktım.
05*********: Kafenin önüne gel.
-Dondurmacı çocuk
Tabii ya o gün kafede ona telefon numaramı vermiştim. Her ihtiyacı olduğunda bana ulaşabilsin diye. Demirhan ise bana kendi numarasını kaydetmişti. Sonra da benden kendini aramıştı. Beni kaydetmişti.Cevap yazmaya başladım.
Neden?
Ardından onu rehberime kaydettim.
Dondurmacı Çocuk: Ne neden? İşe beraber gideriz diye düşünmüştüm.
Tamam geliyorum. Bekle :)
Ardından yola koyuldum. Kafe zaten yakındı. Az bir şey yürüdüm ve kafenin önünde dikilen Ayaz'ı gördüm. İçeriden Ayaz'a doğru gelen Demirhan'ı gördüm. Yanlarına doğru gittim.
"Günaydın Mısırcı Kız,"dedi Ayaz.
"Günaydın,"dedi Demirhan.
Bende onlara karşılık verdim. "Günaydın."
"Daha iyi misin Sara?"dedi Demirhan.
"İyiyim,"dedim.
"Pek öyle gözükmüyor,"deyip gözlerini kıstı. Beni süzdü.
"Çünkü sabah ve işe gidiyoruz, daha ne olsun?"diye tersledim.
Demirhan kaşlarını kaldırdı. Sonra da gülmeye başladı. O gülünce hepimiz güldük.
"Hadi ben işime dönüyorum,siz de işinize gidin,"dedi Demirhan.
"Aynen yoksa geç kalacağız,"dedim ve yürümeye başladım.
Ayaz,Demirhan'a bir şeyler söyledi ve bana yetişti.
"Aşağı caddede evimiz var. Oraya uğramamız gerek,"dedi Ayaz.
"Uğrayalım o zaman Dondurmacı Çocuk."
Evlerinin önüne geldik ve durduk. Garaj kapısı gibi bir yeri açtı. "Gel bakalım,"dedi.
Peşinden ilerledim. Bir motora doğru gittik.
Ayaz motora oturdu. "Bununla gideceğiz, atla bakalım,"dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIN EN DEĞERLİ HEDİYESİ
Fiksi Remaja"Bu gece yanımda olsan Yüzüne gonca kondursam Küçücük avuçlarında Sana masallar anlatsam O gece benimle kalsan Sabırsız hayaller kursan Görmeye mevsim saydığın Maviyi bana anlatsan" Biraz durdu ve gözlerimden akan yaşları sildi. Ona uzun uzun baktım...
