Daddy (Book 3) ✓

07: Hugs & Cuddles

Rex

"Don't you think it's too soon to claim your prize?" Tanong ko kay Gabriel at tinaasan ito ng kilay, ngumisi lang ito ng malawak sa akin at mariing umiling-iling dahilan para mapalunok ako ng laway dahil nagsisimula na akong makaramdam ng kaba.

"This is the right time to claim my prize, baka hindi na kita mahagilap pa kapag lumabas ka na sa kwartong 'to." Natatawang tugon ni Gabriel pero mas lalo lamang tumaas ang aking kilay at inismiran ito.

"Stop all the pretenses, Gab, as if hindi mo ako pinapasundan sa mga tauhan mo buong araw, ultimo pagligo ko alam mo." Tugon ko rito at muli itong inismiran para malaman nitong hindi ko naa-appreciate ang ginagawa ng mga tauhan nitong pagsunod-sunod sa akin. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na halos dalawang taon na rin na para akong may mga private guards to the point na nasanay na akong nakabuntot sa akin ang mga tauhan ni Gabriel, wala naman silang ginagawa sa akin o hindi naman nila ako pinapakialamanan sa mga ginagawa ko kaya hinahayaan ko na lamang sila.

"Don't you find it sweet?" Natatawang tanong ni Gabriel.

"Sweet mo mukha mo." Pairap kong tugon sa kanya dahilan para mas lalo pang lumakas ang pagtawa nito na mas lalo ko lamang ikinainis.

"Also, can you stop abducting all the boys I had sex with and turn them as your toys? Why the fvck are you doing that?" Akusa ko rito kahit wala naman talaga akong pruweba sa sinasabi ko, sa tuwing tinatawagan ko kasi iyong mga naka-sêx ko noon para muling imbitahang makipag-do sa akin ay tumatanggi na sila at nalaman kong kaya sila nagkakaganoon ay dahil may nagbabanta pala sa kanila and it's not really hard to find put who.

"I didn't abduct any of your boy, babe. You must be mistaken." Pagtanggi ni Gabriel pero umiling-iling lang ako para sabihin ditong hindi ako naniniwala sa sinasabi niya.

"That boy svcking your díck earlier? I'm fvcking that boy two days ago." Tugon ko at tinaasan ito ng kilay, nang tumayo ang lalaking sumusubo sa alaga ni Gabriel kanina at humarap sa akin ay pareho kaming nagulat pagkakita sa isa't-isa pero hindi ko na lamang iyon pinahalata.

"Wow! What a coincidence." Sambit ni Gabriel, napabuga na lamang ako ng malalim na hininga sa sobrang inis sa kanya.

"Stop it Gab, stop pretending that it was just a coincidence. Stop obsessing with me." Sambit ko at hindi na maiwasan pang pagtaasan ito ng boses, ang kaninang nakangisi nitong mga labi ay biglang nawala, tumitig ito sa akin na seryoso ang mukha.

"That's why you never fvck Nick, because you don't want me to take him away from you. What the fvck is with that twins that you and Zie don't want them to let go. Tell me, Rex, do you love that boy?" Tanong ni Gabriel, nakatingin lang ako sa kanya na hindi makapaniwala sa mga pinagsasabi niya.

"I don't love Nick." Pagtanggi ko sa sinabi nito, iyon naman talaga ang totoo. Hindi ko alam kung bakit magaan ang loob ko kay Nick, siguro ay dahil ito na ang palagi kong nakakausap nang mga panahong madalang na lang kaming magkita ni Zie dahil abala na ito kay Ashton, not that I'm complaining though.

I know it's weird pero hindi ako nakakaramdam ng libog kay Nick.

"Well, good to hear, now let me claim my prize." Sambit ni Gabriel dahilan para sunod-sunod akong mapalunok ng laway dahil sa sobrang kaba.

"Don't be nervous, babe, it's not like this is your first time doing it." Muling sambit ni Gabriel, ipinikit ko ang aking mga mata at inisip ng mabuti kung worth it ba itong gagawin ko.

Ito siguro ang mali sa akin, I cared too much na kaya kong gawin ang lahat para sa mga taong importante sa akin.

"If you don't want to do it now then it's fine, you know that I don't like forcing you, babe. Kung ako lang ang masusunod ay baka unang araw pa lang na makita kita ay iginapos na kita sa kwarto ko, but I'm not like that. You can leave now, tawagan mo na lang ako kapag ready mo nang ibigay sa akin ang hinihingi ko." Sambit ni Gabriel at hindi ko alam pero nahihimigan ko ng lungkot ang tono ng boses nito habang sinasambit ang mga salitang iyon. Napatanga na lamang ako at hindi makapaniwalang nakatingin lamang sa kanya.

I know that he's not bluffing, wala itong ginawa sa akin na ikinagalit ko, hindi niya ako pinilit na gawin ang isang bagay na hindi ko gusto. He's obsessed with me, I can say that by all the guards that's been following me since the day we met, lahat ng coffee at dinner date na iniimbita niya ako at palagi kong inaayawan, hinding-hindi siya nawawalan ng lakas ng loob kahit na paulit-ulit akong umaayaw. Siguro para sa iba ay sobrang sweet ng mga ginagawa nito pero para sa akin ay sobrang weird at creepy nito.

I am a fvcking sadist, I love inflicting pain to all my masochist tapos biglang susulpot si Gabriel sa eksena, trying to question my identity.

He's obsessed with me but not to the point that he became possessive of me, I don't know but I think that's a different thing.

"Okay, stop staring at me, babe. I love the idea that you're staring at me but the way you look at me right now is so creepy. Go on, leave me habang hindi pa nagbabago ang isip ko." Sambit ni Gabriel at mahinang natawa.

Napalunok ako ng laway sa kaba, hindi ko alam kung bakit pa ako kinakabahan kahit na alam ko namang hinahayaan na niya akong umalis sa kwartong ito.

"I don't want to do it right now but I think hugs and cuddle would suffice, what do you think?" Sambit ko at biglang sumilay ang isang munting ngisi sa mga labi ni Gabriel. Maski ako ay nagulat sa aking sarili, I'm not even fond of hugs and cuddle so why I am even suggesting it?

"Better." Ang tanging itinugon ni Gabriel bago ito tumayo at naglakad patungo sa kanyang king-size bed, sumenyas ito na sumunod ako sa kanya na siya ko namang ginawa.

Wala na akong pagkakataon na umatras pa, not that I want to though.

Nang malapit na ako sa kama kung saan nakahiga na si Gabriel at hinihintay na lamang ako ay nagsimula na akong hubarin ang aking suot na damit hanggang sa ang tanging puting boxer na lamang ang matirang saplot sa aking katawan.

Napalunok ako ng laway habang nakatayo lang doon at nakatingin kay Gabriel na nagtaas ng kilay nang mapansin nitong wala akong balak na tumabi sa kanya.

"Come, let's cuddle up." Sambit ni Gabriel at tinapik ang pwesto ng kama kung saan niya ako gustong humiga. Wala na akong nagawa pa kundi ang dahan-dahang umakyat sa kama at humiga sa tabi ni Gabriel. Nang magbangga ang aming mga katawan ay bigla akong nakaramdam ng kakaibang kuryente na dumaloy sa aking katawan, ipinagsawalang-bahala ko na lamang iyon at inisip na baka dahil lang sa sobrang kaba na nararamdaman ko.

"Huwag ka ng mahiya pa, babe, yakapin mo na ako." Sambit ni Gabriel at kinuha ang aking kamay at ipinatong sa kanyang batak na dibdib dahilan para manginig ang aking kamay.

Nang una ay sobrang awkward nang nararamdaman ko pero hindi naglaon ay nagiging komportable na akong nakayakap kay Gabriel sa hindi ko maipaliwanag na dahilan at wala na akong balak na mag-isip pa ng mga rason kung bakit ko ito nararamdaman ngayon dahil tiyak na sasakit lang ang aking ulo.

Makalipas ang ilang minuto ay wala sa amin ang gustong magsalita, pinapakiramdaman lang namin ang isa't-isa.

"Gab?" Biglang sambit ko sa gitna ng katahimikan na bumabalot sa paligid.

"Hmm?" Tugon ni Gabriel at mas lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap sa aking katawan.

"I've been meaning to ask you this question, did you really set those warehouses on fire?" Tanong ko kay Gabriel at alam kong alam nito kung ano ang tinutukoy ko. Nang sabihin kasi sa akin ni Zie na si Gabriel ang nagpasunog sa warehouse nito ay hindi ako naniwala dahil wala naman akong makitang dahilan noon para gawin iyon ni Gabriel.

"You know the answer, babe." Makahulugang sambit ni Gabriel at hindi ko na ito kinulit pa, what he said is ready enough.

It wasn't him, it's funny that I truly believe that it wasn't his doing.

Hanggang ngayon ay wala pa rin akong maisip kung sino talaga ang totoong nagpasunog sa warehouse ni Zie.