Deniz Kokusu - Mahalle (TAMAMLANDI)

(21) Deniz Kokusu

(21) Deniz Kokusu

(Düzenlendi)

"Can biz orada kız kıza olacağız. Bulut bile gelmeyecek. Sen nereye?"dedim bıkkın sesimle. Gına gelmişti artık. Sanki ne konuşacağız orada. "Ama Yiğit orada. Odamı kız?"demesi ile gülmemek için dudaklarımı ısırdım."Onun evi olduğu için doğal olarak oda evde duracak. Ve yanımıza geleceğini sanmıyorum"deyip ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. "Banane bende Yiğidin yanında dururum. Sizin yanınıza gelmem kızım. Size kaldım sanki."deyip askılıkdan montunu alıp kendine geçirdi. Aslında iyi fikir olabilirdi. Yiğit,Cana uyuz oluyordu. Ve bu benim için büyük zevkti.
"Tamam gel. Ama Yiğidin yanından bizim yanımıza gelmek yok. Tamam mı?"

"Tamam sizi yiyeceğim sanki."En sonunda ikimiz de evden çıktıkdan sonra karşı çapraz apartma yürümeye başladık. "Güneş de orada değil mi?"diye sorması ile imalı bir şekilde ona Can'a baktım."Evet. Niye sordun?"demem ile yüzünü buruşturdu."Hiç. Sadece çok gıcık kız. O nedenle merak ettim."demesi ile bende yedim bakışları atmaya çalıştım.Bu çocuk kendini fazla zeki sanıyor.Bahçelerine girdiğimizde Can kolumu tuttu."Güneşe onu sorduğumu söyleme."dediğin de derin bir nefes verdim,"Tamam Can. İşim gücüm yok Güneşler ile seni konuşacağım."demem ile sırıttı."Bilemiyorum artık. Benim gibi yakışıklımı yakışıklı beybi face birini konuşmassanız şaşırırım asıl."

"Kendini fasulye gibi nimetten sayma dış kapının dış mandalı."deyip sırıttım. Böyle de espiratüel biri bu kız."Ama kuzi alınıyorum bak." Böyle konuşurken onların katına çıkmıştık."Şu cimri Yiğit'ide anlamıyorum. Adam koskoca iç mimar. Ama böyle mahallelerde yaşıyor. Ben onun yerinde olsam villalarda yaşardım."dedi kınayan sesiyle. "Can ne alakası var. Adamın doğduğu büyüdüğü mahalle olduğu için taşımaması normal."deyip evin ziline bastım. Nedeni buydu. Hepimizin doğduğu büyüdüğü mahalle olduğu için kopamıyorduk. En önemlisi de komşuluk bağıydı. Annem gilin buradan taşınacağını düşünmüyorum sırf bu yüzden. Can tam bir şey diyecekken kapı açıldı. Açan Zeynepdi. Ve yanında da Güneş vardı. Güneş ile Can birbirlerine kötü bakışlar atarlarken Zeynep bana sarıldı. "Buda gelmek zorundamıydı?"diye yüzünü buruşturdu Güneş. "Ay sanki ben size çok meraklıydım. Yiğiti görmeye geldim. Olamaz mı?"deyip ayakkabılarını çıkardı. Sonra kıçı ile Güneş'i itip içeriye girdi."Bu çocuk kesinlikle %100 hasta."diye söylendi Güneş. Bende içeriye girdim. Ve kapıyı kapattık."Evet %100 sana hasta bence."dedim sırıtarak. Bes belliydi Can'ın Güneşi sevdiği...
MaaşALLAH bu günlerdede herkes bir aşık... "Yuh saçmalama. ALLAH korusun."deyip kaşlarını çattı."Büyük konuşma. Bir bakmıssın gönlünü kaptırmıssın ona."Cevap vermeden sinirle içeriye geçti. Neden bu kadar sinirlenmişti anlamamıştım. Zeynep'e anlamazca bakıp omuz silktiğim de oda dudak büzdü. Daha sonra ikimiz de içeriye geçtik. İçeride Canan teyze ve Sinan amca vardı. Can ise koltukda oturmuş Güneş ile bakışıyordu.
Yiğit neyseki ortalıklarda gözükmüyordu. Rahatlık ile derin nefes alıp verdim. Umarım onu hiç görmezdim. "Aa hoş geldin kızım."dediğin de gülümseyerek,"Hoş bulduk Sinan amca." Canan teyzeden de aynı karşılığı alınca Can'ın tanına oturdum. Zeynep de Güneş'in yanına geçti."Annenler nasıllar? Tubadamı geldi."diye sordu Canan teyze. "İyiler. Evet teyzem de geldi."dedim sadece.
Güneş bana bir bakış attı. Kafamı salladım. Yukarı Zeynep in odasına geçsek iyi olacaktı. Cidden büyükler ile oturmak çok sıkıcıydı.
Ben tam kalkacakken,Canan teyze Zeynep'e dönüp konuştu. "Kızım abini çağırsana. Gelsin buraya."demesi ile yutkundum. Cidden mi? Hadi ama! "Tamam anne."deyip ayağa kalktı Zeynep. Daha sonra oturma odasından çıktı. Ben oturduğun yerde gerilirken Güneş ile Can laf dalaşına girmişlerdi. "Ne bakıyorsun?"diye sordu Güneş Can'a gözlerini devirerek.

"Çirkine bakmak sevaptır."

"Yav he he."deyip sırıttım. Bakışlarım ondan başka bir yere gelince gördüğüm mahlukat ile gülüşüm soldu. Gözlerimin içine baka baka yanımıza ilerledi. Ve tam karşıma oturdu. Gözlerimi kaçırdım. O gece olanlar aklıma gelince hem utanıyor hem de sinirleniyordum.
"Naber la?"diye sordu Can. Yiğit kaşlarını çatıp cevap vermedi."Oğlum ayıp cevap versene."dedi Sinan amca. Biran önceki bu ortamdan gitmek istiyordum. Zeynep'e bir bakış arttım. Kafasını salladı. "Neyse biz odama çıkalım."demesi ile ben ile Güneş ayağa kalktık.
"Siz bilirsiniz kızım." Onay aldıkdan sonra Yiğit' e bakmadan odadan çıktık."Şu salak kuzenin beni sinir ediyor."