(34) Deniz Kokusu

10.9K 458 74
                                    


Kolumu tuttu sıkıca. Ama acıtmıyordu. Gerçi acıtsa ne olurdu ki? Kalbim daha fazla acıyordu. "Anlatmama izin ver."dedi fısıldayarak. Başımı hayır dercesine salladım.
"Yalanlarını mı?"diye sordum ben de fısıldayarak. Nefesim yüzüne vurmuştu. Gözlerini kapattı. "Bak güzelim. Sadece 2 dakika beni dinlesen her şeyi anlayacaksın."
Yutkundum. Güzelim diyordu hâlâ bana.
"Bir daha bana güzelim deme!"dediğim de dalga geçercesine güldü. "Diyeceğim. Bunu sen dahi olsan engelleyemezsin!"

"Senden nefret ediyorum!"dedim tıslarcasına. Senin yalanlarını dinlemek zorunda değilim. Sakın ama sakın bir daha mümkünse karşıma dahi çıkma!"dediğim de o an gözlerinde ki hayal kırıklığını gördüm."Tamam yeter bu kadar eski çakma enişte Yiğit. Kuzenimi daha fazla üzmene izin vermeyeceğim!"diyen Canın katı ses tonu beni şaşırmıştı. Can kolum dan tutup,hızla kendi tarafına çekti beni. "Sen karışma!"dedi dişlerini sıkarak Yiğit. Ellerini saçlarının arasından geçirdi sinir ile. Yüzünü parçalamak istercesine sıvazladı. Can alaylı bir şekil de güldü. Alaylı sesi daha çok sinirden ibaret gibiydi. "Denizin abileri gibi tepki vermem sana haberin olsun! Kimse bir şey demedi diye bir yerlerin kalkmasın. Konu Deniz olunca bu kadar sakin olmam haberin olsun!"deyip beni kolunun altına aldı. Can her ne kadar şakacı, espritüel,deli dolu bir yapıya sahip olsada aslında o kadar da sakin bir insan değildi. Sinir ile soludu. Haklıydı. Abim gil hiç bir şey dememişti. Onun sözüne inanıyorlarmıydı. Özellikle Hakan abim. Ikisi de eskiden beri yakın arkadaşlardı. Ve birbirlerine oldukça güveniyorlardı. Yiğit'in o an gözlerin de çaresizliği gördüm. Can destek olurcasına bana daha da sıkıca sarıldı. "Gidelim."dedim fısıldayarak. Ve ona arkamızı döndük. Eve yürümeye başladık. "Kanıtlayacağım."dedi sadece arkamızdan.

***

Sancar.Yagiz:Hey.

Sancar.Yagiz:Nasılsın?

Sancar.Yagiz:Hakan malının kardeşii.

Sancar.Yagiz:Cevap vermiyecek misin?

Sancar.Yagiz:Tamam kabul abin ile aram bozuk. Ufak bir kavga yaşadık.

Sancar.Yagiz:Özür dilerim.

Ben:Ufak bir kavga mı?

Ben:Tabi canım. Sadece nezarete düştük o kadar.

Sancar.Yagiz:Evet sadece nezarete düştük. Alışığım ben. Her gün oradayım sidjdjkkssn

Ben:Cidden ne istiyorsun?

Sancar.Yagiz:Hiç bir şey.

Sancar.Yagiz: Sadece ufak bir özür diliyorum senden.

Ben:Peki:/

Sancar.Yagiz:Kabul yani.

Ben:Evet. Ama en büyük özürü abim den dilemen gerek.

Sancar.Yagiz:O kadar da değil.

Ben:O zaman boş yapma.d

Sancar.Yagiz: Öyle bir şey olmayacak farecik.

Ben:Bana farecik deme:/

Sancar.Yagiz:Tamam güzelim diyeyim disjdj

Ben:Sakın!

Ben:Bana öyle bir hitap da bulunma! Sakın!

Sancar.Yagiz:Tamam nasıl istersen. Bu kadar sinirleneceğini bilsem demezdim.

Deniz Kokusu - Mahalle (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin