Deniz Kokusu - Mahalle (TAMAMLANDI)

(15) Deniz Kokusu

(15) Deniz Kokusu

(Düzenlendi)

Eve girdikten sonra kendimi televizyonun karşısına attım. Cidden yorulmuştum. Yiğit'in bana yardım etmesi çok iyi olmuştu. O olmasa daha geç bulurdum yada bulamazdım.
Telefonumu elime aldım. Sonra profiline biraz baktım. Güzel bir fotoğrafını koymuştu. Yakışıklıydı her zamanki gibi. Bu adam ile gerçekten evlenecek miydim?Geçen sefer ki gibi yanlışlıkla beğenmeden hesabından çıksam çok iyi olacaktı. Hesap dan çıktım.

Akşam için hiç gidesim yoktu. Napalım mecburen gidecektim artık. Hem Kaan oradaydı. Yiğit ile karşı karşıya geldiklerini düşünemiyordum. Bir kavgaya daha hazır değildim.

Rezillik loading...

Saate baktığımda 5'e geldiğini gördüm. Annem birazdan gelirdi. Abimler ve babamın gelmesine ise 1 saat vardı. Televizyonda boş boş gezmeye başlamışken kapı çaldı. Ayağa kalktım. Annem gelmiş olmalıydı.

Odadan çıktım. Kapıyı açtım. Annem gelmişti.

İçeriye girdi. "Anahtarınımı kaybettin."deyip ayakkabılarını çıkardı. Kadın her şeyi biliyor resmen. Acaba gizli kameramı taktılar bunlar bana."Sen nereden biliyorsun?"dedim dudağımı ısırarak. "Hacer söyledi. Yiğit oğlum ile beraber görmüş sizi. Anahtarı da yerden aldığını söyledi."
demesi ile gözlerimi devirdim. Kadın radar mübarek.

Alaycıl bir şekilde,"Evet. Sinirlendin mi?"diye sormam ile olumsuz şekilde kafasını salladı."Hayır. Aksine konuşmanıza mutlu oldum."dedi. Gözlerimi devirdim. "Of anne ya. Ben gidiyorum odama. Bu arada akşam 7 de abimler ile halı sahaya gideceğim haberin olsun." Mutfağa geçmesi ile bende peşinden gittim."Niye sendemi onlar ile futbol oynayacaksın?"dedi dalga geçerek. Cidden bu kadının mizah!seviyesine bayılıyorum. "Of anne. Oynayıp oynamayacağımı boş ver. Haber verdim sadece."deyip odama yürümeye başladım. Arkadan sadece sabır dilediğini duymuştum.

***

Akşam yemeğine kadar odamdan çıkmamıştım. Babam az önce gelmişti. Abimler ise beraber geliyorlardı zaten işten. Birazdan gelirlerdi onlarda. Kapının çalması ile odamdan çıktım. Kapıyı açmaya gittiğimde babamın söylendiğini duydum."Ben gelince de odasından çıkmaz." Sadece gözlerimi devirdim. Kusura bakmasın ama o kadar olan şeylerden sonra ona yakın olmamı beklemesindi. Kapıyı açtım. Gelen iki abimdi.

"Hoş geldiniz."dedim benden beklenmeyen bir kibarlıkla. Ayakkabısını çıkarırken konuştu Hakan abim.
"Bu gün tersinden kalktın galiba."demesi ile güldüm. "Yok her zamanki halim."dediğim de,
Yusuf abim "Ne yemek var." Deyip direk mutfağa gitti. Birde bana obur diyor. Annem mutfaktan seslendi. "Elinizi yüzünüzü yıkayın ve yemeğe gelin."demesi üzerine Hakan abim banyoya girdi. Bende mutfağa girdim. Yemek hazırdı belliki. Masadaki eksik olan şeyleri tamamladım bende. Herkes geldikten sonra yemeğe oturmuştuk.

***

"Anne biz gidiyoruz."dedi Yusuf abim. "Peki. Dikkatli gidin."demesi ile akşam soğuk olduğu için hırkamı geçirdim üstüme. Abim,"Uslu bir kız ol ve kimse ile uğraşma. Yoksa eve getiririm seni."demeyi de ihmal etmedi."Sanki çocuk uyarıyorsun."demem ile yanağımı sıktı.

"Niye değil misin?"dedi sırıtarak. Ona kötü bir bakış atarak ayakkabılarımı giymeye başladım.
Hakan abim de telefonunu aldıktan sonra cok şükür çıktık evden. O sırada Zeynepler de çıktı apartmandan. Abim ile Yiğit konuşuyorlardı. Ama araları eskisi gibi değildi. Eskiden Hakan abim ile çok yakın arkadaşlardı. Kendimi aralarına girmiş kara kedi gibi hissediyordum.
Zeynep benim yanıma geçti.

"Naber?"diye sordu."İyi geçinip gidiyoruz işte."dedim yanaklarımı şişirme eyleminde bulunurken.
Yusuf abim her zamanki gibi Zeynep'e bakıyordu. Cidden seviyordu Zeynep'i. Biliyordum abimi. O gönül eğlendirecek bir tip değildi. Doğru düzgün sevgilisi bile olmamıştı.
Biseir kızdan ayrılmazdı. Kızın ondan ayrılmasını isterdi.