Deniz Kokusu - Mahalle (TAMAMLANDI)

(46) Deniz Kokusu

(46) Deniz Kokusu

"Zeynep. Deniz yanınız da mı?"diye sordu Yiğit araba ile mahalleye yaklaşırken. Zeynep,Deniz'in hamileliği ile ilgili pot kırmamaya çalışıyordu,aksi taktirde Denizin süprizi bozulurdu. Hala ve teyze oluyordu.
Bu düşüncesine içinden güldü. Çok mutluydu. Deniz onun kardeşi gibiydi,hamile olduğunu duyunca da çok mutlu olmuştu. Sakince konuşmaya çalıştı. "Şimdi çıktı. Eve gelecekti."dediğinde,Yiğit"Tamam abicim dikkat et kendine."deyip cevabını beklemeden telefonu kapattı. Onu özlemişti,hemde çok özlemişti. Mahalleye girdiğin de az ileride gördüğü iki kişi onu dumura uğrattı. Kalbi sıkıştı sanki."Ne oluyor lan orada?"dedi şaşkınlıkla. Direksiyonu sıktı. Elleri sinirden boğumlaşırken,iyice gaza bastı fakat Yağız çoktan Denizi bayıltıp arabaya bindirmişti.
Karısına mı dokunmuştu o? Evet evet dokunmuştu! Ellerini kıracaktı. Artık fazla oluyordu. Gaza bastı fakat Yağız çoktan gaza basıp gitmişti bile."Siktir!"diye bağırdı. Elleri titrerken, sakin olmaya çalışıyordu. Onları gözden kaçırmamak için gazı tökezledi. Yağız mahalleden çıkarken Yiğit de peşindeydi. Karısını kaybetme korkusu canını yakıyordu. Denizin özellikle o adamın yanında olması daha da öldürüyordu onu. O gün ona verdiği tepki yüzünden pişmandı. Abarttığını biliyordu. Ama kıskanmıştı. Hemde çok.
Kıskanınca ne yapacağını şaşırmıştı. Denizin başka bir adam ile yan yana gelme düşüncesi bile onun canını yakıyordu. Yağız ona saçma sapan şeyler söylemişti fakat Yiğit zaten ağzının payını zaten vermişti. Bir daha karıma yaklaşamaz diyordu fakat o yaklaşmayı da geç kaçırmaya çalışmıştı,bu kadarı fazlaydı. Elleri ile direksiyonu kavradı ve sağa döndü. Hızla cep telefonunu çıkardı. Deniz'in numarasını aradı. Çaldı çaldı fakat cevaplanmadı. Küfür savurdu. Arabayı iyice hızlandırdı. Sonra fren sesi duyuldu,direksiyonu sola kırdı. Eğer bunu yapmasaydı sağdan gelen tır az kalsın ona çarpıyordu. "Ulan puşt ehliyeti kasaptan mı aldın?"diye bağırdı bunu duyamayacağını bile bile. Direksiyonu sola kırmasaydı büyük bir kaza yaşanacaktı. Bu onun umurun da dahi olmazken gaza iyice bastı ve Yağız'ın arabasının önüne geçti. Arabadan hızla indiğinde,Yağız da şoför koltuğundan indi.
"Şimdi bittin lan sen! Onun saçının teline bile zarar geldiyse..." sözünü tamamlayamadan Yağız sözünü kesti. "Amacım ona zarar vermek değildi."dedi düz ve duygu barındırmayan sesiyle. Bu umursamaz halleri insanı çıldırtacak cinstendi. "Sadece konuşmak istiyordum."diyerek devam etti konuşmasına. Yiğit kahkaha attı. O kadar sinirliydi ki elleri titriyordu. Karısını buradan uzaklaştırdıkdan sonra Yağız'ı geçen seferkinden de beter yapacaktı. Ona hızla yaklaşıp yumruk attı. Yağız sendeledi fakat kendinden ödün vermeyip dik durmaya devam etti. Karşılık vermeyi düşünmüyordu. Denizle sadece konuşmak istiyordu. Aslında başta niyeti bu değildi, kaçırıp uzaklara gitmekti fakat vazgeçmişti. Deniz başkasını severken bu bencillik olurdu. Mahalle de de gelmek istemeyince fazla zorluk çıkarmadan bayıltıp, arabaya bindirmişti. Onu seviyordu. Onu ilk gördüğün de nişanlıydı. Nişanlı birine aşık olduğu için kendini affetmiyordu fakat bu gönüldü. Kimi seveceğini kalbi seçiyordu maalesef. Insanın kendisi seçemiyordu...
Keşke diyordu bazen.Keşke onu görmeseydim. Yiğit olmasaydı belki ikisi arasında bir şey olabilirdi. Ilk karşılaşmaların da Deniz, onun çok dikkatini çekmişti. Nişanlı olduğunu da yaşından dolayı erken bulmuştu. Yiğit'i kıskanıyordu,onu her Deniz ile görüşünde kalbinden bir şeyler kopuyordu. Ve şu an evlilerdi. Artık hiç şansı kalmamıştı. İlk gördüğün de ne kadar da şımarık ve gevez diye geçirmişti içinden fakat öyle olmadığını anlamıştı. Anladığında da çoktan aşık olmuştu bile. Hızla Yağız'ın arabasına yaklaştı, ve kapıyı açtı. Sonra güzelini gördü,kalbi sıkıştı. Gözleri kapalıydı ve uyuyordu. Yiğit Yağıza baktı. Bir tepki göstermemesi tuhaftı. Gerçi tepki gösterse de göstermede de dayak yiyecekti. Denizi hızla kucağına aldı, kokusu burnuna gelirken içine çekti. Bir daha ne olursa olsun yalnız bırakmayacaktı."Dediğim gibi sadece konuşmak istiyordum."dedi Yağız, gözleri Yiğit'in kucağında ki Deniziydi. Yiğit'in"Bayıltarak mı pezevenk?"diye sinir ile sormasıyla,"Gelmek istemeyince mecbur kaldım."dedi soğuk sesiyle. "Şu an seni öldürmememin tek nedeni Deniz. O burada olmasaydı sen o zaman görürdün orospu evladı."deyip arabasına yaklaştı ve kucağında olan Denizi arka koltuğa yavaşça koydu. Gözlerinim kapattı,boynuna deydirdi dudaklarını. Kapıyı kapattı ardından. Sonra Yağız'a döndü. "Seninle işim daha bitmedi!"deyip hızla direksiyona geçti. Evet işi bitmemişti. Karısını zorla alı koymaya çalışmıştı. Ya yetişemeseydim dedi içinden. O zaman Denizi kaçıracaktı. Derin nefes verip camdan dışarıya baktı. Yağız arkada uyuyan Denize bakıyordu.