Deniz Kokusu - Mahalle (TAMAMLANDI)

(11) Deniz Kokusu

(11) Deniz Kokusu

(Düzenlendi)

Medya Kaan

Gelip karşımdaki koltuğa oturdu. Ben gözlerimi onun olduğu tarafa asla çeviremezken o durmadan ölsürüp varlığını belli etmeye çalışıyordu. Tamam anladık buradasın! O sırada telefonum çaldı. Cebimden telefonumu aldım. Güneş arıyordu. Reis bozuntusuna baktığımda bana dikkatlice baktığını gördüm.
Bir tepki vermeden telefonu açtım. "Alo Deniz. Napıyorsun kız?"diye sordu enerjik sesiyle.
"İyi sen. Zeyneplerdeyim."dedim karşımdaki şahısı görmemezlikten gelerek. Onun beni dikkatli bir şekilde dinlediğini biliyordum.
"Şey diyecektim. Parka gelinde az dedikodu yapalım."demesi üzerine güldüm. Dedikodu benden sorulurdu."Tabiki geliriz. Çıkarız hatta birazdan."dedim,karşımda ki şahsiyete göz ucu ile baktığımda, gerildiğini hissettim."Tamam canım görüşürüz o zaman."dediğin de gülümsedim. Bende onu tekrarladım.
"Tamam canım görüşürüz."dedim gülerek. Bunu karşımdaki şahısı delletmek için demiştim. Yoksa ne hemcinsime ne de karşı cinse böyle afilli laflar söylemezdim. Kapattım telefonu. Konuşmamak için kendisiyle uğraş verdiği belliydi.

Daha fazla katlanamayarak,ayağa kalktım. Derin nefes alıp verdim. Ona bakmaya bile tenezzül etmeden,hızla mutfağa Canan teyzenin yanına gittim."Canan teyze ben gideyim artık."demem ile kaşlarını çattı. "Daha 5 dakika bile oturmadın kızım."demesi üzerine,derin nefes verdim."İşlerim olmasa olurdu ama işim var." Evet ben çok yoğun bir insanımdır(!)

Onaylar şekilde kafasını salladı. "Peki kızım. Annene selam söyle."dediğin de,"Tamam söylerim."deyip mutfaktan çıktım fakat çıksr çıkmaz bir vücuda çarpdım. Bizimi dinliyordu bu?Gitmeye yeltenmiştim ki önüme geçti.
"Çekil."deyip sol tarafa geçecekken oraya da geçti. Elimden geldiğince ona bir şey dememeye çalışıyordum. Hızla koluna çimdik attım. İnlemesiyle ondan uzak bir yere kaçtım.
"Kimle canımlı cicimli konuşuyordun."
deyip,"Yani sadece merakımdan. "dedi. Tabi ben de yemiştim.  'Sanane'diye bağırmak istesemde,sessiz kalarak onu daha da deli edecektim."Seni orada yakalayamam mı sence?"diye sordu. Eğleniyor gibiydi. Merak ettim de, Tutunca ne yapacaksın. Dövecek misin? "Tabi bende bunu yedim."dediğim de bir adım bana doğru attı. Ben iyicemen geriye doğru giderken,duvara çarpan sırtım ile yüzümü buruşturdum. Elini duvara koyup,Beni kıstırdı.

Ah hadi ama bu çok klişe!

Nefesini yakınımda hissetmem kalbimin çarpmasına sebebiyet veriyordu. "Kaç bakalım bu sefer."dediğin de tek kaşım kalktı. "Sence kaçamayacak mıyım?"diye sordum. "Kaçamazsın."dedi,sevimlice sırıttım. Ardından da eğilip kolunun altından çıktığım da bunu beklemiyordu. "Bu çok hızlı oldu."dedi.
Ona hâlâ sinirli olduğumdan daha fazla muhattap olmayarak hızla çıktım evden. Zeynep'e haber vermeden çıktığım için hızla mesaj yolladım.

Siz:Kanka ben gidiyorum. Az önce Güneş aradı. Parka gideceğiz. Sende gel. Ben senin abin olacak kişiden kaçmak için erken çıktım.

Zeynep:Tamam görüşürüz.

Siz:Arkamdan çok ağlama fjjfjfjfjfj

Zeynep:Piki.

Telefonu cebime koydum. Onların camına baktığımda reis bozuntusunun bana baktığını gördüm. Hiç bir tepki vermeden önüme baktım. Bizim eve yürümeye başladım.

***

Güneş,"Yani inanabiliyor musun? Aldattı beni."deyip çekirdek çitleme devam etti. Az önce Güneş'in bir günde sevgili olduğu ve aynı gün aldatıldığını öğrenmiştik az önce. Oysa ki beni aradığın da gayette enerjikti. Güneş'in sevgilisini tam yarım saat önce  görmüştük. Kol kola yanımızdan başka bir kız ile geçmişti.
"Kanka, boş ver o kaybeder."dedi Zeynep onu yatıştırmak istercesine."Doğru değil mi? O kaybeder."dedi ağlamasını bitiren Güneş. Sonra da kahkaha atmaya başladı. Ani ruh değişiminden Zeynep ile birbirimize baka kaldık. "Ben eve gidiyorum."deyip ayağa kalktı. Büyük ihtimal evde kendini yiyip bitirecekti. Ama daha bir gündür sevgili olduğu birinin arkasından ağlaması çok saçmaydı."Gelmemizi ister misin?"diye sordu Zeynep."Gerek yok. Görüşürüz."deyip gitti Güneş. Buna bense dahil neden herkes aşk acısı çekiyordu?