Deniz Kokusu - Mahalle (TAMAMLANDI)

(38) Deniz Kokusu

(38) Deniz Kokusu

Zeynep'den

Deniz ve abimin görüntüsüne imrenerek bakmıştım. O kadar şanslılardı ki, birbirlerini karşılıklı sevdikleri için. Her ne kadar zorla nişanlanmış gibi gözükseler de abim Denizi yıllardır seviyordu. Deniz de bu evliliği başta istemese de,sonra dan abime aşık olmuştu. Abim evlenme teklifi etmişti. Onlara imrenerek bakmıştım. Biz de onunla bir gün böyle olabilir miydik acaba? Ama hiç sanmıyordum. İlk aşkımdı benim. Önce den ne kadar sevgililerim olsa da,hepsi hoşlatı dan ibaretti. Tolga mesela. Beni o kadar takıntı haline getirmişti ki,anlam veremiyordum gerçek den. Ondan ayrılmama, yediremiyordu. Ona geri dönmemi istiyordu. Ama olmazdı. Onun beni aldatmasına rağmen onu affetmiştim. Onu neden affettiğimi bende kesinlikle bilmiyordum. Keşke Tolgaya ikinci şansı asla vermeseydim. Beni fazlası ile rahatsız ediyor,amansız tehditler savuruyordu. Neden abime söylemiyordum? Sanırım tepkisinden korkmamdandı. Olay çıkmasını gerçek den istemiyordum. Yorulmuştum. O kadar yorgundum ki bunu anlatamazdım. Herkes bir yerden geliyordu. Bu hiç adil değildi.

Yusuf...

Ona karşı duygular beslediğimi bir kaç ay önce farketmiştim. Başta kabullenemesem de,bu bir gerçek di. Abi dediğim adamı seviyordum. Belki de o beni Deniz den öte görmüyordu. Onun gözün de belki de sadece Yiğit'in kardeşi sıfatındaydım. Bu can yakıcıydı. Benim onu severken,onun beni kardeşi olarak görüp sevmesi can yakıcıydı evet. Bazen bazı hareketleri beni sevdiğini zannetmeme itiyordu. Ama sevmiyordu işte. Gözlerim bir an dolsa da,hemen silip kimseye belli etmemeye çalıştım. Arabadaydık. Eve dönüyorduk. O direksiyon da iken,ben de yanındaydım. Güneş ile Bulut da arka koltukdalardı. Kafamı cama yaslamış ,kulağım da kulaklık müzik dinleyip gözlerimi kapatmıştım. Bu biraz böyle sürdü. Ben dalmışken,bir den kulağım dan kulaklığımın çekilmesi ile irkildim. Kafamı o tarafa doğru çevirdiğim de Yusufun bana baktığını gördüm. Kalbim teklerken, belli etmedim. Yüzüm de daima bir mimik oynamazdı.  Bunu karşı tarafın, beden dilim den bir şey anlamaması için yapardım genellikle. "Geldik."demesi ile cam dan dışarıya baktım. Mahalleye gelmiştik. Ne ara geldiğimize şaşırırken,arkaya baktım. Bulut ve Güneş çok dan inmişlerdi bile. "Ben de ineyim Yusuf abi."deyip tam inecektim ki elimin üzerinde onun elini hissettim. Bu adamın beni kalp den götürmeye niyeti vardı kesinlikle. "Bir şey mi oldu?"diye sormam ile, gözlerini kaçırdı. "Hayır."diye mırıldandı. "Bavulunu vereyim."deyip araba dan indi. Omuz silkip,peşinden de ben indim. Herkes bavullarını alırlarken, abim ile Deniz'in ortaklıklar da olmadıklarını farkettim. Gelir gelmez ortalık dan kaybilmuşlardı. Kim bilir nereye gitmişlerdi çifte kumrular. Bir an gözlerim Melek ablanın gözleri ile kesişti. Gülümseyerek, imalı bir şekil de bir bana bir Yusufa bakıyordu. Dişlerimi dudaklarıma geçirirken,o güldü. ALLAH'ım anlamış olamazdı değil mi? Cidden anlamıyordum. Resmen neredeyse herkes anlamıştı Yusufu sevdiğimi. Ama bir türlü kendisi anlamamıştı. Melek abla bana göz kırparken ben gözlerimi kaçırdım. Yanaklarım al al olmuştu kesinlikle. Bıkkınca bir nefes verip,herkes ile vedalaşıp hızla eve yaklaştım. Bahçeye girdim. Telefonuma saate bakmak için baktığım da,bilinmeyen numaralar dan mesajlar olduğunu gördüm. Gene Tolgaydı. Mesajlara bakma dan silip,numarayı engelledim. Artık tacize giriyordu. Telefonumu kapatıp, kapıya vurduğum da kimse açmadı. Derin bir nefes alıp verdim. Neredeydi annemler? Tekrardan telefonumu çıkarıp, annemin numarasını tuşladım. Bir kaç çalışdan sonra açtı. "Alo anne neredesiniz?"diye sordum direk. Bir kaç kadın sesi geliyordu."Kızım ben gündeyim. Siz geldiniz mi?"demesi ile,"Evet anne geldik de kapı da kaldım."dedim bıkkınlık ile. "Abin de anahtar vardı. Onunla girin içeriye."demesi ile elimi alnıma vurdum. "Abim ortalık da yok şu an."demem ile bir kaç sorgudan sonra,Deniz ile bir yere gittiğini söylemiştim. Annem ise,onlar gelene kadar Deniz gile gitmemi söylemişti. Oflayarak kapatmıştım telefonu.mCidden beni kanser edecekti bu insanlar.