Deniz Kokusu - Mahalle (TAMAMLANDI)

(20) Deniz Kokusu

(20) Deniz Kokusu

(Düzenlendi)

Ben daha ne olduğunu anlamadan dudaklarını dudaklarım ile buluşturmuştu. Donmuş vaziyette olanları idrak etmeye çalışıyordum. Şu an neler oluyordu. Kalbim ilk defa bu hızda çarparken heyecandan nefes almakda zorluk çekiyordum. Yavaş yavaş alt dudağımı öpüyordu. Donmuş vaziyetten çıkıp,kendime geldiğimde hızla kolunun altından çıktım. Ve hızla tokat attım.

Kafası yana düştü. Tokat sesi tüm odayı aldı. Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Benden izinsiz beni öpmüştü. Bunu nasıl yapabilmişti. "Beni nasıl öpersin!"diye bağırdım. Evdekilerin duyması umurumda bile değildi o an. "Ben çok özür dilerim Deniz. Kaybettim kendimi."deyip kolumu tutmak için bana yaklaştı. Uzaklaştım ondan. "Uzak dur benden yaklaşma!"dedim elim ile oni uzaklaştırırken. "Çık git bu evden. Abimleri çağırmadan git!"

"Gitmiyorum Deniz! Madem olaylar buraya kadar geldi. Bu gün anlatmak istediğim şeyi anlatmadan gitmeyeceğim."dedi sert sesiyle.
"Hiç bir şey duymak istemiyorum!"dedim.
Beni öpmüştü. Normalde belki bu kadar tepki göstermezdim. Bana koyan şey bunu bana sormadan yapmıştı. Ve sorsaydı da zaten kabul etmezdim.

"Seni seviyorum."dedi bir anda. "Bana bak! Çık git odamdan. Bu sefer abimleri çağı-." Ne dedi o az önce? Seviyorum mu?

"Ne?"diye sordum gözlerim açılırken.

Elleri ile saçlarını çekiştirdi. "Doğru duydun. Seni seviyorum. Hemde 2 senedir."deyip derin nefes alıp verdi. "Oh lan rahatladım. İçimde daha fazla tutamazdım. Bu arada elin ağırmış."deyip elini yanağına götürdü hiç bir şey olmamış gibi.

Ben şaşkınlıktan Nirvana ya çıkmışken o karşımda dalga geçiyordu."Şaka de."dedim şaka olmasını umarak. Ne 2 senesinden bahsediyordu. "Doğru."dedi umursamazca.

"Şaka değil. Tam 2 senedir."diye de devam etti. Gözlerimi kapattım. Yemin ediyorum ki beynim error veriyordu. O an beni öptüğünü bile unutmuştum. Daha sonra idrak ettiğimde sinir ile konuştum. O an ona o kadar sinirliydim ki anlatamazdım. "Hani biz abi kardeş gibiydik?"diye sordum.mSonra aklıma gelenler işi iyicemen doğrulamıştı.

İsteme günü hiç de zorla evlendirilen bir kişiye gibi davranmamıştı.

Onu bunu geçtim. Beni kıskanmıştı.

Hareketleri de her şeyi doğruluyordu.

Ama 2 senedir nasıl farketmemiştim böyle bir şeyi. "Ben sadece sevdim Deniz. Bir hata yapmadım."dediğin de,"Sevdiğin öpeceğin anlamına gelmiyor."diye bağırdım. Kimse neden gelmiyordu.

Cidden biri gelse de görseydi burada olduğunu. "Tamam az önce bir hata yaptım. Özür dilerim. Kendini tutamadım."dedi. Ben iyice sinirlenirken aynı zaman da sesim de yükseliyordu. "Bu bir bahane değil!"Kendini tutamamak bir bahaneyse ülkenin sapığı tecavüzcüleri de haklı oluyordu o zaman. "Sevip sevmemen umurumda bile değil. Çık git ortalığı ayağa kaldırmadan."demem ile kafa salladı.

"Tamam gideceğim. Sakinleş lütfen."deyip cama yaklaştı ve açtı. Sonra da bana son bir bakış atıp merdiven den inip gitti. Beni sevdiğinemi şaşırsam yoksa öptüğünemi sinirlensem bilemiyordum. Belki de yalan söylüyordu. Sevmiyordu beni. Onu sevmiyordum ben.

Onu görünce ki heyecanlanmamı asla aşk'a bağlamıyordum. Beni öptüğünde ki duyguları daha önce hiçbir yaşamadığım doğruydu. O anki kalp atışlarım o kadar hızlanıp artmıştı ki nefes alamamıştım resmen. En çok merak ettiğim gerçekten 2 sene boyunca beni sevmişmiydi? Yoksa oyun mu oynuyordu. Onu tanıyordum. Böyle bir şey yapacak kadar düşecek bir insan değildi. Sinir ile kendimi yatağa attım.