MUM KOKUSU 🕯 [TAMAMLANDI]

7-FİLM KEYFİ

Herkese merhaba❣️

Çok güzel yorumlar aldım. Hikayemizi beğendiğinizi yazmışsınız. Çok mutlu oldum.

Bu bölümde Almila ve Nil gezmeye gidiyor.
En çok da sinemaya gitmek istiyorlar. Tabii ki beyler de yalnız bırakmayıp onlara eşlik edecek. Acaba başlarına neler gelecek?
Lütfen okuduktan sonra düşüncelerimizi bana yazmayı unutmayın. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Satır aralarında görüşmek üzere.

Alevimizin her daim yolunuzu aydınlatması dileğiyle...🕯

Keyifli okumalar.

MULTIMEDIA: Breathe, Tommee Profitt/Fleurie

7.BÖLÜM:FİLM KEYFİ
"Acaba yine kafanın içinden neler geçiyor Uzay Karadağ? Nasıl oluyor da çözdüğümü sandığım her an kördüğüm olup beni şaşırtmayı başarıyorsun?"
~~~~~~~~~~🕯

"Söylesene Nil! Ateş'in konuyla ne ilgisi var?"

Uzay'ın sesiyle oturduğum yerde şaşkınlıktan donup kalmıştım. Konuşmayı çok istesem de o an ağzımı bile açamadım.

Nil açıklama yapmaya çalışarak "Uzay... şey... ben senin bildiğini sanıyordum." dedi. "Ateş... Almila'nın kuzeni."

"NE?"

Neden bu denli şaşırdığı hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu. Uzay'a bakıp "Evet, birbirimize bayıldığımız söylenemez ama maalesef ki kuzeniz." dedim.

Nil işaret parmağını dudaklarına götürüp gizlice susmam için bana işaret etti. Yavaşça ona doğru yaklaştığımda da kulağıma doğru eğilerek "İkisi de birbirlerinden nefret ediyorlar çünkü." diye fısıldadı.

O sırada Uzay önüne eğdiği başını yukarıya kaldırıp geç de olsa, "Bilmiyordum." diye mırıldandı. Bize bakıyor olsa da sanki daha çok kendi kendine konuşuyormuş gibiydi.

Ege araya girdi ve konuyu değiştirmek için, "Herkes doyduysa yavaş yavaş kalkalım mı, ne dersiniz? Daha gidip sinema için film seçeceğiz." dedi.

Atlas, "Bana uyar." diye cevap verdiğinde Nil ve ben de onu onayladık. Uzay'dan ses çıkmayınca hepimizin bakışları ona çevrildi. Başını önüne eğmiş elinde tuttuğu telefondan bir şeylere bakıyordu. Hepimiz onun yanında olsak da o bizi ne görüyor ne de duyuyordu. Son kurduğu cümleden beri sanki bir anda başka bir dünyaya ışınlanmış gibiydi.

Ege tekrar seslendi. "Uzaaaay.. ne ."

Sebepsizce, "Ne var?" diye çıkıştı birden.

"Kalkıyoruz."

"Nereye?"

"Sinemaya. Film seçmeye."

"Siz gidin, benim önce birini aramam gerek." dedi Uzay. "Salonu mesaj atarsınız, yanınıza gelirim."

Hep beraber toparlanıp kalktık. Biz sinema salonlarının olduğu tarafa giderken Uzay da restaurant çıkışında bir kenarda durmuş telefonda birisiyle konuşuyordu.

Sinemanın önüne geldiğimizde vizyondaki filmlere sırayla göz attık ama hafta sonu olduğu için alışveriş merkezi neredeyse tıklım tıklım doluydu ve ne yazık ki gitmek istediğimiz filmlerin biletleri de çoktan tükenmişti.