NICO DI ANGELO FANFICTION

NICO

Üç kere üst üste Nico'nun POV'u :D Gençler ama Nico dan yazmak daha zevkli!

" Neden hep o yüzüğü takıyorsun?" Okul koridorunda bu soru ile irkildim. Kafamı kaldırdım ve sorunun sahibine gözşerimi diktim. Bu kız bir yerden tanıdıktı ama... Hah! Matematik Olimpiyatları'na katılmıştı...

Buz mavisi gözleri kareli gözlüğünün ardından beni dikkatle süzüyordu. Kumral saçları çilli ve yuvarlak suratına yapışmıştı. Ufak tefek bir kızdı, kıyafetleri ona bol geliyordu. Şu saçma Amerikan dizilerindeki tipik "inek" denenlerdendi işte.

Kaşlarımı çattım ve başımı iki yana salladım. " Ben de bilmiyorum. " Kız burnuna düşen gözlüğünü düzeltti ve hiç çekinmeden elimi kaptı, yüzüğü incelemeye başladı. En sonunda elimi serbest bıraktı.

" Yüzüğü senelerce çıkartmamışsın. Eski birşeye benziyor." Kaşlarımı havaya kaldırdım. " Olabilir. " Kız yanıma oturdu. " Üzgünüm ama, bu işi anlamadan yanından kalkamam. Bu benim huyumdur. Sen trajedi mi yaşadın?" Aklıma ailem geldi. " Nasıl yani?" Dedim. Kız gözlüğünü tekrar düzeltti. " Hafif İtalyan aksanı var sende. İtalyan mısın?" Kaşlarımı çattım ve başımı yavaşça salladım. " Aksanım mı var?" Kızın gözleri bilgelikle parıldadı. Athena kızıydı adeta. " Herkesin aksanı vardır, emin ol. Sende de hafif İtalyan aksanı var."

Birinci çinko

Dürüst olmak gerekirse, kız çok akıllıydı. Herşeyi mantık üzerine dayalıydı.

Mantık.

" Senin annen ne iş yapıyor?" Diye sordum merakıma yenilerek. Kız omzunu silkti. " Annem, ben doğduğumda ölmüş."

İkinci çinko

Kız tekrar bana baktı. " Sen? Senin trajedin ne? İtalya'dan göç mü ettiniz? Zor bir çocukluk mu geçirdin? Birileri mi öldü?"

Evet. Demek geliyordu içimden. Zor bir çocukluk geçirdim, tüm ailem öldü. Ne hoş, değil mi? Hadi şimdi bana acı.

" Şey," Ensemi kaşıdım." Biraz zor bir çocukluk geçirdim denebilir..." Kız hafifçe gülümsedi. " Bir de bana sorsan... Ben, normal bir insan değilim, cidden! Üzgünüm ama kim okduğumu söyleyemem."

Tombala

" Söyleyebilirsin, çünkğ büyük ihtimalle ben de senin gibiyim." Kız gözlerini ardına kadar açtı. " Ne? Nesin o zaman?" Yutkundum. " Melez." Umarım başka anlamlarda melez düşünmemiştir diye düşündüm. Yoksa yanardım. Kız hafifçe gerildi. " Kimin çocuğusun? Hades mi? Dur, sen Nico di Angelo'sun!" Tam o sırada zil çaldı. " Melez Kampı'na hiç gittin mi?" diye sordum. Kız başını iki yana salladı. " Hayır, orası neresi? " İçimde kaybolan stresle beraber derin ve rahat bir nefes aldım. " Okul çıkışı uygun musun?" Kız başını salladı. " Beni şu kampa götür!"