NICO DI ANGELO FANFICTION

ALEXANDRA

" Sessizlik!"

Kheiron toynaklarını yere vurdu, melezler de geçen haftaki futbol maçı tartışmasını kestiler. Daha önemli bir konuları vardı: Nico'yu kim vurdu?

Masada Thalia da vardı. Korkuyordu, yapmadığı birşey için suçlanıyordu. Alexandra Nico'yu onun vurmadığını biliyordu.

Alexandra o anda fark etti ki, atılan oktan sonra Nico kan kusmaya ve fenalaşmaya başlamıştı. Bunu da melezlere söyledi. Hepsi onaylarcasına kafalarını salladılar.

" Okun ucunda zehir vardı. Bu yüzdendir." Dedi Will, sandalyesinde huzursuzca kıpırdanarak. Alexandra da o anı hatırladı, okun ucundan fışkıran yeşilimsi-pembemsi sıvıyı.

Birden Annabeth ayaklandı. " Durun, Persephone şekil değiştirebiliyordu, değil mi?" Birkaç melez başıyla onaylayınca devam etti. " O zaman, Thalia'nın kılığına girip onun yerine konuşmuş olabilir."

Bu lafın üzerine yine mırıltılar yükselmeye başladı. Kheiron da yine toynağını yere vurdu. " Sessizlik!" Mırıldanmalar bıçak gibi kesildi. Kırmızı harpya Ella Seymour'a yedirdiği peynirli krakeri yere düşürdü, huzursuzca gakladı.

" Persephone gizli plan. Ara bozma. Musluğun bozulma durumunda teknik servisi arayınız."

***

Hayat çok sıkıcıydı Alexandra için. Kimse yoktu. Bir Percy vardı, onunla da konuşacak birşey yoktu. Birbirlerine sessizce selam verip öylece duruyorlardı işte.

Klübede tek başına, yatağına uzanmıştı Alexandra. Üzerine açık pencereden soğuk hava çarpıyordu, titriyordu. Eğer Nico o anda yanında olsaydı...

Sıcacık ve sevgi dolu bir sarılmaya ihtiyacı vardı Alexandra'nın. Oysa şu anda yalnızlık içinde kıvranıyordu, tek yapabildiği ağlamaktı.

Daha bir sene önce sevgilisi öldü diye kendilerini de öldüren saçma film karakterlerine gülerdi, oysa şimdi anlıyordu. Çok saçmaydı ama anlıyordu.

Küçücük yatakta daha da büzüldü Alexandra. Nico'nun Noel'de boynuna astığı kolyenin ucunu sıkıca tuttu.

İçindeki umut hergün daha da sönüyordu.