ALEXANDRA

704 47 4
                                    

" Hangi cehennemden..."

Alexandra okul çıkışı devasa bir ogre ile savaşacağını tahmin etmemişti.

Hele tek başına.

Kılıcı üç sokak öteye düşmüştü, ve hayır, Percy'ninkisi gibi geri ışınlanma özelliği yoktu. Tek yapabileceği şey, bir su kaynağı bulmaktı.

Etrafına baktı. İri yeşil gözleri sokakların arasını hızlıca ararken, ogre onun sırtına sert bir kol geçirdi.

Alexandra acıyla inledi ve yere kapaklandı. Çok güçsüzdü, onu yenemezdi.

En azından Nico'nun yanında olacağım, dedi Alexandra. Ve benim ne kadar güçsüz olduğumu da görecek...

Yaşamak ile ölmek arasında bir seçim...

Alexandra altı kollu pis yaratığın önüne çıktı.
" Hey, Dışkı Popo!" Diye bağırdı sıtındaki acıyı umursamayarak. Ogre ona döndü, neredeyse olmayan küp şeklindeki dişlerini gösterdi ve iki metrelik toprak kıçıyla Alexandra'yı yine yana savurdu.

Alexandra dişini sıktı, planını devam ettirmeliydi. " Evet buradayım manyak popolu şey. O koca kıçını nereye sığdırmayı planlıyorsun?" Ogre Alexandra'nın dediği hiçbir şeyi anlamıyordu ama sinirlenmişti nedense.

Ogre yumruğunu havaya kaldırdı, tam Alexandra'ya geçirecekken kız kaçmayı becerdi. Ogrenin kolu da asfaltın altında kaldı. Alexandra bu anı fırsat bilip ogrenin kolundan kafasına tırmandı, boynunu vurarak kırmaya çalıştı. Gözü tekrar asfalta sıkışmış olan yumruğa kaydı.

Bir el gitti, diye düşündü Alexandra. Geriye beşi kaldı...

Güçlü bir savar narası attıktan sonra...

Geber bakalım Toprak Kıçlı Altı Kollu İğrenç Böcük Şey...

Alexandra bunu daha önce akıl edemediği için ilk önce kendi kendine sesli bir biçimde güldü. Her canlının içinde su vardır...

Ogrenin vücudundaki tüm sıvılara odaklanırken bir yandan da yanılmadığını umdu. Kimya ve biyolojide iyi değildi.

Ogre ağlamaya başladı, aslında ağlamıyordu. Gözyaşları Alexandra'nın etkisindeydi. Bir düre sonra aynı şey ogrenin tükürüğünde de olmaya başladı. Pek hoş bir manzara değildi, ancak tek şansı buydu.

Kan. Ogrenin kanına odaklanma sırasıydı şimdi. Gözlerini kapattı, ogrenin içindeki sistemlere odaklandı ve...

Ogre artık Alexandra'nın kontrolü altındaydı. Bütün parçası, Alexandra'nındı.

Mwahahahaha güç bende. -whatsapp te grup kurucusu olunca ben-

Ogre kendine yumruklar atmaya başladı, e ne yapsın o da, topraktan oluşuyordu ve sertleşmişti susuzluktan. Kendisini kırdı salak.

Az önce Alexandra Svetlana Petrov tarafından eziklendin!


NICO DI ANGELO FANFICTIONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin