eternal war جنگ ابدی

#2

کلید رو داخل قفل انداخت و در رو باز کرد. حدودا ۴ صبح بود و گرگ و میش رو به پایان .

وارد خونه که شد گرمای اندک و مطبوع خونه حالش رو بهتر و چشماش رو خوابالود تر کرد.

کت و شالگردنش رو بیرون آورد و لخ لخ کنان به سمت اتاق رفت .

در رو باز کرد و خواست به سمت تخت بره اما با دیدن زنی که کنار برادرش نیمه برهنه خوابیده بود منصرف شد.‌در رو بست و به سمت کاناپه رفت .

روی کاناپه دراز کشید .‌چشمهاشو بست و سعی کرد بخوابه‌ .اما انگار ذهنش تازه اتفاقات ساعاتی قبل رو تحلیل کرده بود. چشماش رو باز کرد : اون دستم و گرفت ...

به مچ دستش خیره شد و سعی‌کرد قدرت اون انگشتا رو به خاطر بیاره. واقعا اتفاق افتاده بود‌ . اون مچ زین رو گرفته بود و حتی باهاش حرف زده بود .

لبخند کمرنگی‌روی لبهاش نقش بست. ‌نباید این حس رو میداشت. میدونست که بلک تایگر‌هم مثل خودش مرده و زین نباید این حس رو داشته باشه. بارها با خودش کلنجار رفته بود که اون فقط بلک تایگر‌ رو الگوی خودش میدونه و به مکس‌هم همینو گفته بود. 

اما‌قلبش از حقیقت اگاه بود . حقیقتی که وحشت به جونش مینداخت و هیچ کس نمیدونست.

با حس ناخوشایندی که ته قلبش احساس میکرد کم کم به خواب رفت ‌.

کاناپه زیرش تکون خورد:  هوی ‌‌.‌‌.‌.‌پاشو پسر مگه تو کار نداری؟

زین سر جاش جا به جا شد و سعی کرد بر خلاف خواست چشماش اونا رو باز نگه داره.  هر چند خیلی موفق نشد ‌.‌ادوارد رو دید که از کاناپه فاصله میگرفت و سیگارش رو دود میکرد .‌با صدای گرفته پرسید:  ساعت چنده ؟

پشت اوپن رفت و لیوانش رو از قهوه آماده پر کرد : ۱۰ و نیم ‌.

زین سرش‌رو کمی بلند کرد تا دید بهتری از ادوارد

داشته باشه که با نیم تنه برهنه قهوه اش رو مینوشید .

_ هم‌سیگار میکشی هم قهوه میخوری ؟ بیچاره دختری که میبوستت ...‌تلخ و دودی ‌‌‌‌...

ادوارد رد نگاهش رو از قهوه اش تغییر نداد: جمع کن برو به کارت برس. به تو چه کی‌منو میبوسه .

زین‌ دوباره سرش رو روی کاناپه‌گذاشت که صدای زنگ بلند شد .

ادوارد سر بلند کرد : آنا هم شب بیرون بود ؟ یا طلبکارای باباتن؟

زین از جاش بلند شد: طلبکار  این وقت صبح بیاد چی بگه؟

و در حالی که به سمت در میرفت ادامه داد : حتما آنا ئه. وقتی من اومدم نبود .

در رو باز کرد و با دیدن چهره ای که به هیچ وجه انتظار نداشت ،شوکه شد و محکم در رو بست .