𝙿𝚛𝚘𝚓𝚎𝚌𝚝 𝚉𝚎𝚛𝚘

𝘐𝘮 𝘴𝘶𝘳𝘦, 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘨𝘰𝘥 𝘪𝘴 𝘯𝘰𝘵 𝘱𝘭𝘢𝘺𝘪𝘯𝘨 𝘪𝘯 𝘣𝘰𝘯𝘦𝘴.

Po pewnym czasie, chociaż bardzo długim dojechali w końcu na miejesce, gdzie zobaczyli mały drewniany domek, koło jeziora, a wszystko było otoczone kamienistymi górami.

- Rano, będzie więcej widać - mruknąl Diego.

- Trzeba się cieszyć z tego co jest - odrzekł dumnie Luther.

- Gwiazdy pięknie rozświetlają niebo - rozmarzyła się Allison.

- Nie mogę się doczekać, aż wejdziemy do jeziora. - zacierał dłonie Ben.

- O ile się założycie, że pierwszy zezgonuje Luther? - zaśmiał się Klaus.

- A o ile założycie się ze mną, że ojciec zostawił nam listy z rzeczami do roboty. - uśmiechnął się sarkastycznie Five.

Zero milczała, wpatrując się w jezioro, które pięknie odbijało gwiazdy. Nagle ktoś spostrzegł, że Vanyi, nie ma z nimi.

- Gratuluje imbecyle. Dopiero teraz to zauważyliście? - powiedział Diego.

- Nie no świetnie. Biedna Vanya - stwierdził smutno Ben.

- Nie uważacie, że to dziwne? Mi się wydaje, że ona ma jakiś trening - powiedziała nagle Zero, a wszyscy pokiwali głowami.

- Idziemy obejrzeć ten dom, czy będziemy tu tak stali - wskazał na drzwi Luther, a Five odrazu teleportował się do środka.

Brunet, zapalił światło w przedsionku, a reszta weszła do pomieszczenia. Domek był bardzo staroświecki, ale i przytulny. Był urządzony w stylu gotyckim, przez co przypominał on bardzo bibliotekę, do której Five i Zero wymykali się nocami.

- Są tylko dwa pokoje, te po schodach na górze.- zapowiedział zielonooki.

- Czyli jeden zajmują dziewczyny, a drugi my - stwierdził Luther.

- Eee ja ide do dziewczyn. - przeszedł za białowłosą i mulatkę Klaus.

- Jak chcesz - wzruszył ramionami Diego.

- Zostawiasz mnie? - teatralnie uznał Ben.

Każdy wszedł na górę rozejrzeć się po pokojach. Chłopcy mieli dwa łóżka i dwa materace, a dziewczyny oraz Cztery, posiadali dość nie typowe łożka. Wyglądało to mniej więcej, jakby była dziura w podłodze, a w niej materac. Na dole w salonie, była duża czerwona rozkładana kanapa, na przeciwko kominka, obok którego była mała biblioteczka. Łazienka była tylko jedna, a jadalnia była w kuchni.

Wszyscy byli dość głodni więc Ben oraz Allison postanowili, przygotować późną kolację. Nie mieli zbyt dużego wyboru, więc zrobili tosty, oraz herbatę i dwie kawy, po czym zawołali resztę na jedzenie. Oczywiście nie obyło się bez obrazliwych komentarzy Five, lecz i zabawnych uwag Klausa i Diego. Luther był zachwycony daniem, ponieważ przygotowała go jego wybranka, a Zero jak i wcześniej pozostawała w milczeniu. Za domkiem, był maly, ale piękny taras który bardzo wpadł do gustu niebieskookiej. Po zjedzeniu, nie którzy położyli się spać, ale białowłosa została na dolę razem z rozpalonym kominkiem, oraz wybraną książką.

- Jesteś ostatnio jakaś bez humoru - stwierdził Five.

- I co z wziązku z tym? - nie oderwała wzroku od książki.

- Nie wiem, stwierdzam fakt. - odpowiedział.

- Faktem jest to, że nie siedzisz tu bez powodu - mruknęła bohaterka.

- Wiem, że ostatnio wyszłaś do biblioteki. Dlaczego na mnie nie zaczekałaś? - zapytał zielonooki.

- Jaja sobie ze mnie robisz? Czekałam na ciebie godzinę - warknęła.

- Nie możliwe, przecież nie było cie w pokoju o 24 - stwierdził brunet z sztucznym uśmiechem.

- Kup sobie oczy Five, a przy okazji mózg. Czekałam na ciebie, ale nikt się nie zjawił. - przewróciła kolejną strone Zero.

- W każdym razie, znalazłaś list dla siebie? - zapytał ciekawy brunet.

- Nie do końca - odprała.

- Poszukaj na łóżku, ojciec chce, abym spróbował się przenieść o pietnaście sekund. Żałosne, stać mnie na więcej. - prychnął.

- Nie przeliczaj swoich umiejętności Five, kiedyś obróci się to przeciw tobie. - przestrzegła dziewczyna, przyjaciela.

- Zabawne. Co zrobisz jak utkniemy w anomalii? - zapytał brunet.

- Nie wiem, podobno masz sto procent pewności, że się uda - odrzekła.

- Może popatrzysz na mnie gdy ze mną rozmawiasz? - poprosił, albo rozkazał Five.

Dziewczyna z chukiem zamknęła książke, aż zielonooki się wzdrygał i zalożyła dłonie na kolana.

- Nic. Chce dopilnować, abyś nie był sam gdyby była taka możliwość. - spojrzała mu prosto w oczy.

- Więc, zależy ci na mnie - stwierdził lekko zdumiony

- Jak kiedyś to ująłeś, jesteś jedyną osobą z którą moge porozmawiać w tym domu, ale także i zaufać. - oparła głowę o ręke.

- Wiem, ale to dziwne, bo raz wydaje mi się, że mnie lubisz, a raz nie - utkwił swoje spojrzenie w jej oczach.

- Wzajemnie Five - przybliżyła się do niego.

- A co jeżeli w anomali będzie, jeszcze ktoś? - zapytał zaintrygowany jej zachowaniem.

- Za dużo myślisz. Spróbuj się wyluzować, przecież to wakacje. - położyła głowę na jego ramieniu.

- Doba z ciebie przyjaciółka, ale i tak cię nienaiwdzę - powiedział żartobliwie.

- Dziękuje, też cię nienawidze - uśmiechnęła się delikatnie, a on przytulił ją do siebie, sam dziwiąc się, że to zrobił.

- Nie powiesz nic od Einstaina? - zapytał żartem.

- Jestem przekonana, że Bóg nie gra w kości - powiedziała patrząc na rysy twarzy chłopaka.

- Co to znaczy? - zdumiał się.

- Dokładnie to co powiedziałam. - przymknęła oczy obejmując zielonookiego.

- Zadziwiasz mnie Zero - uśmiechnął się do siebie brunet.

- Czasami rozmyślam jak ktoś tam w górze, stworzył gwiazdy - rozmyślała na głos dziewczyna.

- Dwie rzeczy napełniają umysł coraz to nowym i wzmagającym się podziwem i czcią, im częściej i trwalej się nad nimi zastanawiamy: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.- powiedział patrząc cały czas z góry na dziewczyne, która nagle się podniosła, sprawiając, że ich twarze dzieliły milimetry.

- Einstain - szepnęła do niego, a on delikatnie się uśmiechnął.

- Chodźmy już, długo tu siedzimy. - złapał białowłosą za ręke, po czym ich teleportował.

- Dobranoc. - powiedziała niebieskooka, nadal trzymając ręke bruneta.

- Dobranoc. - umocnił uścisk, przez co chwilę patrzyli sobie prosto w oczy.

Magiczna chwila, jednak po chwili się rozdzielili, z zamiarem pójścia do pokoju i położenia się spać, tak i uczynili.

873 słowa!

Sorki ze tak pozno haha mam nadzieje, ze sie podoba🥺🐸👍 kocham was wiecie ? uwielbiam czytac te komentarze icjeszcze jak mowicie ze kochacie ta ksiazke jejkuuuu😻😻 do zo w next kochani