Chapter 44

534 29 4
                                    

***

Zavier Yutsuko

"ZAVY? Pasok na tayo," aya niya. Lumingon naman ako sa kanya at nahuli ko siyang humihikab na.

"Get off me," utos ko. Umalis naman siya mula sa pagkakahiga sa aking hita. Tumayo naman ako at pinagpagan ang aking likod.

"Tara na?" Nakalahad sa harap ko ang kamay niya. Kinuha ko naman iyon.

*tug!*

*dug!*

*tug!*

*dug!*

Rinig na rinig ko ang tibok ng puso ko na naghuhurumintado, totoo na ba talaga 'to?

Biglang may dumaloy na mga mumunting kuryente sa katawan ko, na talaga namang kumikiliti sa mga kaugat-ugatan ko.

Namalayan ko na lang na, naglakakad na kami pauwi.

"Asan pala tayo matutulog?" Tanong niya na hindi nakatingin sa'kin pero nakangiti siya sa halos na mga taong nadadaanan namin.

Sinagot ko naman siya. "Ah, I'll ask Nanay Lucy first," inaantok kong ani at humikab pa.

Nag-usap lang kami ng kung ano ano kanina, ito naman kung anong kagaguhan ang sinasabi. "Let's go?" Aya ko na lang. Matapos ang ilang minutong lakaran, nakarating na kami sa mismong bahay nila Nanay Lucy.

Mag-asawa kasi sila ni Tatay Seven. Nakasarado na ang pinto, kaya kumatok ako. "Tay? Nay? Pakibuksan po!" Mahinang sigaw ko sabay katok. Hininaan ko lang kasi, natutulog na ang iba, baka maka-istorbo pa kami.

May bumukas na ng pinto, si Nanay Lucy. "Oh? Anak! Pasok kayo!" .alugod niya kaming pinapasok sa bahay. "Natutulog na ba kayo, Nay?" Tanong ko, nahiya naman ako eh. Alas diyes na ng gabi, tas nambubulabog pa kami.

Ngumiti naman siya. "Hahahaha! Ano ka ba anak! Hindi pa naman, patulog pa lang.

"Nay? Asan po pala kami matutulog?"

"Ay hala anak! Isang kwarto na lang ang nandito, yung kwarto mo!" Napalingon naman agad ako kay Oxford.

"A-ano po?!" Gulat kong tanong. Wag mong sabihin, NA MAGTATABI KAMI?!

"Magkatabi na lang kayong matulog, tutal mukhang mapagkakatiwalaan naman ireng binatang ire.." Fudge! Totoo talaga?!

Tumawa ulit si Nanay. "At saka, magkasintahan naman kayo normal naman na magtabi kayong matulog." I was speechless parang nasiraan ata ako ng utak.

Ngiting ngiti naman na hinarap ni Nox si Nanay. "Sige po! Asan po pala ang kwarto NAMIN?" Tanong niya na pinagdidiinan pa ang ang salitang namin. Tsk, itong taong to talaga.

Mapanuksong tinignan naman ako ni Nanay.

Grrr~! Ikaw na Nox talaga! Lagot ka talaga sa'kin, buang talaga to! Iginiya na kami ni Nanay papasok sa kwarto KO, oo KO lang hindi NAMIN, heh. Nag-magandang gabi na kami kay Nanay.

Liningon ko ng malamig si Nox, dahilan para bahagya siyang mapaatras. "I'll take a bath first, and you!" Dinuro ko naman siya. "Get some clothes at the Limo, I have extras there. You can get some." Tumalikod na ako at pumasok sa banyo.

Ginawa ko na ang kung ano man ang dapat kong gawin, pagkatapos ay humiga na sa kama.



Nox Cantrell

UNA na akong nagising, and I didn't bother waking her up. Watching her sleeping peacefully in arms, is one of the most beautiful scenes I've saw.

This is one of my dreams, and now it came true. Pero,

She's My Boyish GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon