She's My Boyish Girl

Chapter 62

Hola hola hola!!!! 8k naa!!!!

***

Zavier Yutsuko

"W-what?!" nanlaki ang mga mata niya at halatang unexpected ang nalaman. Kainis, hate ko pa naman ang mag-explain.

Bumuntong hininga ako. Bahala na. "Yes, Dad," mahinang sagit ko.

Napaatras siya at puno ng pagkadisgusto ang mukha. Oh shit, sabi ko na nga ba eh.

"Since when did you turn into a criminal, Zavie?!" sigaw niya. Lumabas na ang mga ugat sa mukha niya, at namumula na ang mukha.

"7," I honestly answered. Lumihis ang tingin ko sa kanya, at tumingin sa malayo. Sabi ko nga na naman ba, magagalit talaga si Dad pag nalaman niya.

Napapikit siya at biglang tinapon ang pinakamalapit na vase sa gilid niya.

"Damn it, Zavier!!" hinawakan niya ang kwelyo ng shirt ko, pero wala akong emosyon na pinapakita.

"Wala akong anak nga criminal!!" he shouted then I just felt something hard a palm rather hit my face.

My father slapped me.. Again.

Napabaling sa gilid ang ulo ko. Ang sakit lang isipin na nagmula mismo sa ama ko ang masasakit na salitang yun.

Tumibok ng malakas ang puso ko at nag-uunahan sa pagtulo ang mga luha ko.

Hinarap ko siya. "So what?! What if I'm a criminal?! Wala akong pake, kasi wala kayong alam!!" marahas na pinunasan ko ang mga luha ko gamit ang likod ng palad ko.

I have my reasons.

"Unalis ka sa pamamahay na to! Wala kaming anak na mamamatay tao!" tinulak niya ako.

Bumagsak ako sa sahig, ngunit hindi ko inintindi ang sakit ng pang upo ko.

"Dad plea—"

"Umalis ka na! And don't you ever try steping on this house again!!" nanggagalaiting sigaw niya.

Napayuko ako. "If that's what you want then.." I gathered all my strength to stand up. ".. I'm leaving."

"Nox's let's go," mahinang aya ko. Agad naman siyang sumunod.

Tumalikod na ako. "Una na po kami," rinig kong paalam niya.

Binalingan ko si Phoenix. "Clean this mess, then leave," mahinang utos ko at mabigat ang loob na lumisan sa bahay na iyon.

Parang kailan lang nakatira pa ako doon na kinikimkim lahat ng galit ko. Most people, envied us, because of having a perfect life, a perfect family. Pero hindi,mas malala ang pamilyang to.

"Pasok ka na," bigla akong nabalik sa katotohanan nang marinig ang boses ni Nox.

"Ah.. Ha?" wala sa sariling tanong ko.

Malungkot siyang ngumiti sa akin. "Let's unwind.." hinawakan ng dalawang kamay niya ang kanang kamay ko. ".. shall we?" tumango ako.