She's My Boyish Girl

Chapter 83

Third Person

Iginapos ng apat na tauhan ni Celian si Zavier, nasa baba ang kanyang ulo habang nasa itaas ang kaniyang mga paa. "Yeah, that's it," natutuwang saad ni Celian habang nakatingin sa nakakadenang katawan ni Zavier na binitay.

Pulang pula na ang mukha ni Zavier dahil halos lahat ng dugo niya ay pumunta sa kanyang ulo. Tumatagaktak na rin ang kanyang pawis, habang ang kanyang pasa ay natuyuan na ng dugo. Nagising na ang lahat ng nandoon, at kagit gusto man nilang tumulong ay hindi nila magawa.

Nginitian sila ni Zavier, isa ngiti na nagpapahiwatig na magiging okay ang lahat. Mas gugustuhin pa niyang masaktan kaysa makitang masaktan ang minamahal. "Everyone!" tawag ni Celian sa kanilang lahat.

Naka-angat ang dalawang kamay nito habang may ngiting tagumpay. Nag-uumapaw ang saya sa mga mata nito. Pinalakpak niya ang kanyang kamay at unti-unting bumababa ang katawan ni Zavier papunta sa isang transparent glass na punong puno ng tubig.

"NO! NO! NO! NO! NO! Let her go! Celian! Fuck!! Let her go!" sigaw ni Nox. Pero tinawanan lang siya ni Celian. Tuwang tuwa ito habang pinapanood ang paulit-ulit na paglublob ng ulo ni Zavier sa tubig. She's very satisfied of what she's watching right now.

Zavier Yutsuko

I tilted my head from side to side. Fudge, ang hirap palang ibitay patiwarik. Halos umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko! Nox is shouting like an angry kid, like his veins on his will going to pop anytime soon.

Halos maduling na ako kakatingin sa mga tao at sa tubig na nasa ilalim ko, baliktad na kasi ang mundo ko. "Please! Let her go!" pagmamakaawa ni Nox. Basang basa na ang pisnge niya kakaiyak, pati na rin si Kae, Arkin, Mom at Dad.

Celian's wearing her victorious smile, beside her is the girl who captured my brother's heart and never gave it back that's why my brother is silently grieving for his broken heart. Kahit mahirap ang posisyon ko ay nagawa ko pa silang nginitian.

Sometimes, a sailor needs to overcome big waves to be a better sailor. Silent seas never makes a skillful sailor. I just need to pass through this challenge, and I know that God.. God will always be here in my side and willing to help in perfect time.

I just need to wait. "ATE!!!" naiiyak na sigaw ng kapatid ko. His eyes are bloodshot, even his face is red to. Umiling ako sa kanya telling him to stop. I can't even utter a word. Pati ako kinakabahan sa mangyayari.

Alam ko na kung saan to patutungo, pero kinakabahan pa rin ako. "Do it!" sigaw ni Celian sa tauhan niya. Dahan dahan naman ako nitong ibinababa hanggang sa maabot ng tubig ang ulo ko. I moved my body, pero wala iyong nagawa.

May madaming kadena na nakakabit sa akin assuring that I won't escape. I reserved my remaining breath inside my chest, nakita ko pa sa ilalim ang pagsigaw ni Nox at ang pagpumiglas niya. I just closed my eyes and prayed silently.

Lord Jesus, Almighty Father, Mother Mary and All Saints and Angels in Heaven. Please guide me in this rough journey, you are my only hope right now. I know, you will help me. Just please let me survive this, and let me be happy with Oxford..

Before I die..

Naramdaman ko na lang na wala ako sa tubig. " "NO! NO! NO! NO! NO! Let her go! Celian! Φθψκ! Let her go!" sigaw na naman ni Nox. Pero tinawanan lang siya nito. I can see the happiness in her face. But I can read those eyes crystal clear.

"Next!"

Inilublob na naman ako sa tubig at halos hindi ako makahinga dahil hindi ako nakapaghanda at hindi pa ako nakakarecover sa unang paglublob. I moved my body again, hoping the chains will loosen up. I just want to end this thing. I wanna sleep na.