She's My Boyish Girl

Chapter 51

***

Nox Cantrell

HINDI ko mapigilan ang pagkuyom ng kamao ko. So after all this time?! Naguusap lang sila ng BEST FRIEND niya sa isang cafe?!! Sa lahat ng efforts ko nasayang! Dahil lang sa pesteng, pagkikita nilang dalawa na nakita koo!!! Argh! Kainis!

Dali dali akong pumunta sa cafe na pupuntahan ko sana, dahil gusto kong uminom ng mainit na mainit na kape dahil wala akong halos tulog dahil sa paghahanap kay Zavy, tapos ganito pa ang madadatnan ko?!

What a coincidence! Ito na ba ang mga karma na nakuha ko dahil sa mga ginawa ko kay Zavy? Well, ang SAKIT! Salamat tadhana, nagtagumpay ka! Pinalipas ko muna ang ilang minuto, para panoorin ang masaya nilang pag-uusap.

Malakas kong binuksan ang glass door as if mabibiyak na ito. Napalingon sa akin ang lahat, pero wala akong pakialam. Sigurado akong kunot na kunot ang noo ko at hapos magsiusukan na ang ilong ko.

Sino ba ang hindi magagalit?! Eh halos libutin ko na ang buong Pilipinas para lang mahanap siya, tapos ito pa?! Nadatnan kong masaya siyang nakikipag-chikahan sa best friend niyang halata namang may feelings para sa kanya.

Walang ano anoy, hinila ko siya. Walang asal man, pero isang malaking WALA AKONG PAKIALAM. Ang importante ay mag-usap ko itong nakakainis na babaeng bato nato! "Ano ba?!" nakarating kami sa kotse ko, piniksi niya naman ang kamay ko.

"What's wrong with you?! What's with the sudden out burst?!" Sarkastiko akong napatawa. Tinatanong pa niya talaga ah. Halos hindi na rin maipinta ang mukha ni Zavier, but damn I don't care!

"I'm looking for you! And there you are.." tinuro ko pa ang cafe. "Talking, widely smiling to your best friend!"

Napatango-tango naman siya at natawa, isang mapait na tawa. Biglang nabalutan ng sakit ang mukha niya, kaya hindi ko maiwasang masaktan din sa  pinapakota niya.

"Inalam mo ba kung ano ang nararamdaman ko habang masaya kang nagkukuwentuhan kay Rica?!" malamig niyang tanong. Ano? Anong ibig niyang sabihin?

Zavier Yutsuko

"DID you even ask me for what I feel when you're siding her instead of me?! Alam mo ba ang nararamdaman ko sa tuwing napapangiti ka niya na minsan ko lang magawa?! Inalam mo ba ang nararamdaman ko nang makita ko kayong naghalikan?! HINDI!"

Galit ako, na naiinis. I don't know what to feel anymore, my feelings are ready to burst and I can't hold it back.

"Diba sa ating dalawa ako dapat ang maggagaganyan?! But I didn't do anything! Alam mo yung, aligagang aligaga ako sa paghahanap ko sayo, pero nadatnan kitang nakikipaghalikan ka sa so called best friend mo!" pinunasan ko ang mga takas na luhang kanina pa gustong kumawala.

Ang bigat bigat ng pakiramdam ko, sa tingin niya ba hindi ako nasaktan sa ginawa niya?! Anong akala niya sa akin?! BATO?! Edi putangina! "Sa tingin mo?! Sinong matutuwa dun tatadyakan ko!! Lamang lupa! Argh!" ginulo ko ang buhok ko at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.

Kitang kita ko ang paglaki ng medyo singkit na mata niya at ang pagkataka ng mukha niya. Lumunok siya. "W-what do you m-mean?" mahina nitong tanong. Hindi ba obvious?! Talaga ba?!

"What?! Pinaglihi ka ba sa anesthesia ha?! Putangina!  Oxford, nagseselos ako! Tanginang nasasaktan ako kasi MAHAL KITA! I love you that you became my weakness! You became my hope.. my world! My all! Do you think, magkakaganito ako dahil sa wala?! Eh putangina PINAGLIHI KA SA ANESTHESIA! Hindi ba halata?!" napatanga siya.

I guess, ito na ang tamang panahon diba? Matagal ko ng kinikimkim to, siguro naman walang masama sa pag amin ng nararamdaman ko? But what will happen if he'll know the real me? Will he be able to accept me?