She's My Boyish Girl

Chapter 30

***

Zavier Yutsuko

Araw araw, may Oxford na sumasalubong sa'kin sa may gate. Nag dadala ng strawberry flavored donuts, milkshakes, sandwiches. Halos strawberry lahat, at ang masama pa dun ay nakasanayan ko na.

Lumabas ako mula sa aking Black Ferrari, isinukbit ang bag at pumunta na sa gate. Nang makapasok ako ay walang nakangiting Oxford ang sumalubong sa'kin, pumunta ako sa gilid at hinintay siya baka kasi na-late lang.

10 minutes, 10 damn minutes pero walang Oxford. Nakakainis pa ay nakasanayan ko ng nandito siya palagi sa tabi ko. Kahit na itinataboy ko siya, nandito kang siya palagi nakangiti at binalewala ang sinasabi ko.

Naalala ko pa yung mga sinabi niyang mas lalong nakapagpadagdag sa gulo ng sistema ko.

"What are you doing Oxford? Just, leave me alone!" inis na sigaw ko. Pero, tinawanan niya lang ako.

"Na-uh, dito lang ako, alright? I won't leave you, kase ikaw ang top priority ko."

Napa-iling nalang ako, I admit it nadismaya ako ngayon. Walang Oxford ang sumalubong sa'kin.

"Where are you? Bakit ngayon ka pa nawala kung kailan nakasanayan ko na?" mahina kong bulong. Tila may limang karayom na tumusok sa puso ko, ano ba ang nangyayari. Umiling nalang ako.

Malapit ako sa classroom, nang napakaingay nila! As in! Ang iingay.

"Waaa! Transferee!"

"Ang gaganda nila!"

Mabuti naman para 'di na ako ang center of attraction.

Isinuot ko nalang ang earphones ko at hinawakan ang doorknob, dahan dahan kong pinihit iyon at pumasok. Pero, biglang nanlaki ang aking mga mata sa aking nakita.

"Kase ikaw ang top priority ko..."

"Kase ikaw ang top priority ko..."

"Kase ikaw ang top priority ko..."

"Kase ikaw ang top priority ko..."

Top priority?

"Dito lang ako sa tabi mo,"

"Ikaw lang talaga,"

'Di ko alam, pero randam ko sa sarili ko na umasa ako. Umasa ako sa mga salita niya. Napayuko ako.

"You said, that I'm your top priority. But you've forgotten about me," bulong ko ulit. Napabuntong-hininga ako, at nagpatuloy na sa upuan ko at umob-ob. Pero biglang may kumalabit sa akin. Nag-angat naman ako ng tingin.

"What?" malamig na tanong ko. Si Oxford kasi ang kumalabit sa'kin habang, kaakbay niya ang babaeng yakap niya kanina. Tss, top priority? Liar,

"Ah, Zavy. She's Rica, Rica Mae Asylum. My best friend." Best friend? Kaya ba nakalimutan mo ko? 'Di mo man lang ba naiisip na baka sakaling hinintay kita sa labas, umaasang nandun ka. Sabagay, ibang iba nga namab epekto ng mga girl best friends right?

"Okay, I'm Zavier Yutsuko." Umob-ob ulit ako, ayoko sa atmosphere ngayon, parang tinatanggalan ako ng oxygen. Parang ang hirap huminga.

"Sige Zavier, mag-uusap lang kami." 'di ako umimik, at nakinig lang sa pinag-uusapan nila. Kainis, miss na miss na raw nila ang isa't isa, ang saya raw nila dahil nagkakita ulit sila.

Ano bang laban ko sa kanya? Best friend siya, wala lang ako. 'Di ko alam kung bakit ako nagseselos, pero totoo nagseselos ako sa fact na lalayo na sa'kin si Oxford. Maybe, I need to distant myself from him.

'Cause it was all a lie. Lalayo nalang ako.

Nox Cantrell

Kanina ko pa napapansin ang pagiging cold ni Zavy. She's cold before, but way colder now. Kapag minsan kinakausap ko, hanggang tango, yes, no at iling lang ang isinasagot niya.