She's My Boyish Girl

Chapter 50

***

Nox Cantrell

SOMETIMES.. You need to realize what's your mistake without someone rubbing it into your face.

Now I know, that sweet fucking gestures of mine is like a bucket of alcohol poured into a fresh wounded heart.

It seems that, I'm too assuming right now. But no, pero alam niyo yun? May doubts? Oo.

Lunes na Lunes. Ang bilis lumipas ng mga araw. Parang kailan lang, nawawala pa kami sa loob ng gubat. Ngayon, si Zavy na naman ang nawawala. Peste talaga! Asan na naman kaya nagsususuot yun?

I want to talk to her, and apologize. Pero dakilang takte, nalibot ko na lahat ng kasulok sulokan ng buong Cantrell Academy. Wala pa rin! Asan na naman kaya nagsusuot yun? Minsan ewan ko kung ano siya eh, bato ba or surot?

"Guys? Nakita niyo na ba siya?" hinihingal kong tanong. Umiling lang sila. Asan ka na ba kasi? Bakit ka nawala bigla? Matapos niya kaming ewan sa canteen at pinagbayad ako ng pinagkainan niya, nawala lang siya na parang bula!

I tried calling her, pero wala pa rin. Out of reach ang phone, asan na kayang lupalop ng impyerno nakasuot ang surot na yun? "Where is she? And why are we looking for her? Diba dapat hinahayaan na lang muna natin siya?"

Tinignan ko ng malungkot si Celian. Ako ang may kasalan sa lahat. Tama nga ang sabi sabi nila walang pagsisi na nauna, nasa huli talaga. I sighed. "It's my fault, I throw some foul words on her." yumuko ako.

Sobrang nakakapaso kasi ang tingin na binigay nila sa'kin. Malay ko ba? Nadala lang naman ako ng damdamin ko ah! "What did you just said?" lumunok ako. Shet, ang seryoso nila para akong kakatayin anytime.

Pinigilan ko sila through raising my arms on them, specifically my both arms. "Wait lang, let me explain." ayun sinabi ko sa kanila ang lahat, and bintukan ako puta nawala ng ilang segundo ang mga nerves ko ah?

"And asan na siya ngayon?" umiling ako at yumuko na naman. Yan lang ang magagawa ko ngayon, super clueless kami kung asan na siya napadpad. Bakit kinain na yun ng buwaya. Putek, umaalis na lang bigla eh.

Napakamot na lang sa batok si Kae at hinawakan ang magkabilang bewang niya. "So ano tayo ngayon? Nganga?" umakting pa siyang kunwari may sinubo siya gamit ang kamay.

Nang biglang itulak ni Arkin ang kamy nito ng napatapat sa bibig. Hahahaha! Napasok sa bibig ni Kae ang kamay niya, maluha-luha naman niya itong tinanggal. "Kalurkey ka ah! Jombagin kita dyan eh!" ano raw? Kalurkey? Jombagin.

"What's kalurkey? And jombagin?" I curiously asked. Napatakip sa bibig si Kae at umatras. Okay? What's going on him? "C-Cr lang ako!" anyare dun? Napaturo ako sa direksiyon na dinaanan niya at taka akong tumingin sa mga friends ko.

Nagkibitbalikat na lang sila. "Hanapin na lang natin siya ulit. Wag na muna nating ipaalam sa pamilya niya baka mag-freak out, or worst mapagalitan na naman si Zavy." tumango ako sa suhestiyon ni Celian.

I wonder kung paano nila kamahal si Zavy. These three girls, mahal na mahal nila sa Zavy at kahit bato siya lagi lang sila sa tabi nito, kahit ang lamig lamig minsan snob, masungit. Tsk.

-

FUCK! It's already Friday! And Zavy is nowhere to be found!

Zavier Yutsuko

(Monday)

I WIPED my sweat using my arm. Kapagod, takbo rito takbo roon. Trabaho dito, trabaho roon. Nandito ako ngayon sa isang lugar sa Beijing, China. Naka-camouflage ako habang mahigpit na hawak ang sniper ko.