She's My Boyish Girl

Chapter 82

Third Person

H-hindi niya maintindihan. Ba't siya? Wala naman siyang maalala na ginawang masama sa kanya ah? She even treated her like her sister! Pero bakit ganito? Bakit umabot sa ganito? "W-what?! What do you mean by me?" naguguluhang tanong ni Zavy.

May nagawa ba si Zavy sa kanya? May kasalanan ba siya kay Celian? Inaway niya ba ito? Ninakawan niya ba ito? Minura niya ba ito ng sunod sunod? Kinalimutan niya ba ito? Ang dami daming tanong ang pumapasok sa isipan ni Zavier.

She didn't know what's the reason. Kasi kahit isang hint lang wala talaga siya, hindi niya nga inakalang si Celian pala ang nasa likod ng lahat. Pero ang tanong.. BAKIT? Bakit nga ba? "Why? Why Zavier?!" she screamed while her veins almost popped on her forehead.

Kumunot ang noo ni Zavy. "Okay, okay." sunod sunod na napatango si Celian. "Okay." yumuko siya at pinantay ang level ng kanilang mga ulo ni Zavy. Celian stared at her hint less eyes. "Let me tell you a story," sabi niya at tumuwid ng tayo.

Pinagsalikop niya ang kanyang kamay at tumingin sa lahat. She guess, that truth will be unveiled and a lot of painful memories will flow. But, she need to unleash the pain that's making her suffer for years. At kumbaga. Damay damay na.

"May isang pamilya ang masayang namumuhay.. Payapa.. Masaya. Kahit hindi sila ganun kayaman. Nakatira lamang sila sa isang simpleng bungalow at may kung anong trabaho ang kani-kanilang mga magulang na hindi nila sinasabi."

Flashback

"Anak! Kumain na kayo! Ito oh! Nagluto ang nanay ng adobong sitaw! Paborito niyo!" sigaw ng isang ilaw ng tahanan sa kanyang mga anak na nagsitakbuhan na nang marinig ang mga salitang 'adobong sitaw' paborito kasi nila iyon simula't sapul.

"Nay! Ang sarap naman nyan!" nagsimula na silang kumain pero bigla iyong tumigil nang may marahas na bumukas sa kanilang mumunting pinto. Napatingin sila doon at nagkatinginan rin ang kanilang haligi at ilaw ng tahanan.

End of Flashback

Biglang umagos na tila isang sapa ang simula ng kanilang paghihirap sa utak ni Celian. Kung saan nakita niya kung paano kunin sa kanila ng mga taong nakaitim ang kanilang mga magulang at pinatay mismo sa kanilang harapan.

"At alam mo kung sino ang pumatay sa kanila?" malamig niyang tanong kay Zavy. Tinitigan niya ito at ganun rin ang ginawa ng huli, nagsukatan sila ng mga titig at tila ay magpatalo ng kanilang mga mata. "Who?" tugon ni Zavier.

"Takeo Yutsuko.. The King of Golden Royale Mafia.."

Tila tumigil sa pagtibok ang puso ni Zavy at napatanga lamang siya. Ang Wowo niya? Paano naging konektado ang Wowo niya dito? "A-ano?" humalakhak si Celian at umalingawngaw iyon sa buong paligid.

Hindi siya makapaniwalang walang kaalam-alam si Zavier sa sarili nitong lolo. "Ano? Ano? Yan lang ang masasabi mo?" naiinis na saad ni Celian. Hindi niya alam kung paano mag-react, akala niya ay iiyak ito o magmamakaawa or kahit breakdown man lang.

But she didn't. Zavy remained still and just.. still. "W-what?!" hindi makapaniwalang tanong ni Celian, napasinghap pa siya at napahawak sa kanyang noo. Pero hindi pa rin umiimik si Zavier. Nakatingin lang siya sa kawalan.

Parang, nakalimutan na niya ang mga tao sa loob at nakatoon lamang ang atensyon sa sinabi ni Celian.

"Takeo Yutsuko.. The King of Golden Royale Mafia.."

"Takeo Yutsuko.. The King of Golden Royale Mafia.."

"Takeo Yutsuko.. The King of Golden Royale Mafia.."

"Takeo Yutsuko.. The King of Golden Royale Mafia.."

"N-no.." bulong niya. Kahit hindi makapaniwala ay hindi siya umaktong hindi makapaniwala. Who's stupid enough to show her weakness in front of her foe right? She sudden saw her smiling grandfather's face.