She's My Boyish Girl

Chapter 69

***

Nox Cantrell

Halos pumikit na ang mga mata ko kakaanood kay Zavy na todo pindot indot sa lapto niya, may time nga na halos maitapon nga niya minsan ito dahil sa inis. I want to help but she would just answer me: "No, it's fine I can do it on my own."

Bumuntong hininga ako at malungkot siyang tinignan. Isang linggo na ang lumipas matapos siyang i discharge sa hospital.

Flashback

Matapos ang ilang oras at nailipat na siya ay ngising na rin sa wakas si Zavy. Laking pasasalamat ko talaga, that finally! Finally, Zavy's out of danger. Nang maupo ko siya sa headrest ng kama, agad kong hinawakan ang kanyang dalawang kamay.

Tinignan ko ang mukha niya, it's true. Her face is kinda thin than before, and her eye bags is now clearer. Bakit hindi ko to napansin? "A-are you still mad at, me?" mahinang tanong niya na nakatingin sa akin.

Hinanghina pa siya at mabigat pa ang paghinga. Hinawakan ko ang kanang pisnge niya at may tumulong luha doon. Bigla namang nanlamig ang buong katawan ko, at tila nanigas ang buong puso ko.

Tila piniga ang puso ko at may bumara sa lalamunan ko. How could I hurt this kind of woman? Sumunod ang isa, hanggang sa sumunod na ang mga maraming luha sa mga mata niya. Nagsimula na rin siyang humikbi.

Fuck my self! Damn you Nox! Ang bobo bobo ko! Sobrang galit ang naramdaman ko para sa sarili ko. "I-i, d-didn't k-kiss h-him! B-believe m-me! P-please.. B-believe m-me O-oxford.. P-please.. H-he w-was d-drugged, a-and I-i w-was s-so s-shocked, t-that I-i d-dint m-manage t-to s-stop h-him, i-imediately!!" sunod sunod na tumulo ang masagang luha sa mukha niya.

"P-please.. B-believe m-me m-my l-love.."

Napatutop ako. "I believe you," naluluha kong saad at niyakap siya. Hindi siya gumanti ng yakap, ngunit ramdam ko na gustong gusto niyang mayakap siya. Humagulhol siya at isinandal ang kanyang ulo sa balikat ko.

"I-im s-so—"

"Shh, ako dapat ang mag-sorry. Sorry dahil pinagsalitaan kita ng masama. I'm sorry because, I told you such things. I'm sorry, Ri. I'm so so sorry."

"I love you," she said full of love on it.

"I love you too."

End of Flashback

Ngayon, halos hindi na niya ako mapansin pansin. Kung siguro kung hindi ko siya tinatawag, malilimutan niya na nandito ako. Hindi ko na talaga kinaya ang antok, kaya nakatulog na ako.

Zavier Yutsuko

Pagod? Check!

Hirap? Check!

Antok? Check!

Pagod na pagod na ako. I want to sleep! But hell! I can't marami pa akong inaasekaso! Napahilot ako sa batok ko at saktong tumama ang mata ko sa katabi ko. Nang makita ko ang mga mata niyang nakapikit ay bigla akong nabalutan ng lungkot.

This past few days, nawawalan na ako ng time para sa kanya. Sobrang busy ko kasi, mas lumala pa ang sitwasyon ng mafia pati na ang yakuza. Good thing  ang gangster wala pa. Siguro mababaliw na ako.