She's My Boyish Girl

Chapter 54

***

Zavier Yutsuko

HABANG hila-hila ako ni Kaemoon ay hindi ko mapigilang tumingin sa mga taong nagkukumpulan. His tightly holding my hand at walang ni isang katiting na plano na bitawan ako.

Nag-aalala ako sobra. Hindi na gumagana ng tama ang utak ko nang dahil sa kay Oxford. Ang tanging naiisip ko lang ay dapat na maibalik siya sa tabi ko sa lalong madaling panahon.

"Let's go, Zavy!"

"Paano si Oxford, Kae?! Hindi pwedeng pabayaan ko na lang siya!" Hindi niya ako pinakinggan at nakipagsiksikan kami sa mga students na nagkakagulo na.

Ngayon ko lang napagtanto na ang laki pala talaga ng CA.

Oxford, I know your dumb and stupid but please. Just this time gamitin mo ang utak mo at magpunta ka sa isang ligtas na lugar.

Dumaan kami sa mga hallway habang patuloy pa rin ang barilan sa quadrangle. Bawat yuko namin at iwas ang nagtatantya kung mabubuhay paba kami o hindi.

Hindi rin ko makalaban dahil ni isang armas ay wala ako. Everytime when Oxford's around, gusto kong ilayo ang kung ano mang koneksyon ko sa madiim kong mundo.

Napa-upo ako sa isa sa mga silya habang pinapanood ang gang ko, at ang mga kaibigan ni Oxford na harangan ang at bantayan ang pinto. Hindi ko na namalayan na nandito pala ang iba dahil si Oxford lang talaga ang nasa isip ko.

Tumingin sa gawi ko si Keana at agad namang nanlaki ang mata niya. "Zavy! You're bleeding!" Napatanga ako sandali sa sinabi niya at unti-unting nilingon ang dahan-dahan nang pagsakit ng kanang balikat ko.

The blood is continuously flowing, but I can't even feel the pain. Nasaan ka na ba, Oxford? Bakit kasi hindi ka na lang sumama sa'kin? Mas magiging ligtas ka rito.

Mabilis na napahawak ako roon nang maramdaman ang kirot. Ah peste, ang sakit! Napasandal ako sa malapit na dingding at napapikit. Damang dama ko na ang sakit na nakalimutan ko kanina. Kagat labing tinignan ko ito.

Mukhang madaming dugo na ang nawala sa akin. Not now, I shouldn't be weak right now. Maraming buhay ang umaasa sa tulong ngayon, at alam kong umaasa si Oxford na I'll save his ass.

Sabay silang lumapit sa akin. "Zavy! We need to bring you to the hospital!" napa-angat ako ng tingin, at biglang nanlaki ang aking mga mata. This is not the person whom I'm expecting to be here!

"Jiro?! What are you doing here?!"

Nox Cantrell

HALOS mapuno na ang buong gym dahil sa dami ng students na pinasok sa loob. Some were crying, yung iba tulala na lang. Katabi ko si Dad na nanghihinang naka-upo habang nakatali ang aming mga kamay at paa.

I can't help but to look at the group of men's face na nakabantay samin. Mukha pa lang alam mo ng wala ng gagawing tama dahil mukha na silanv isinumpa.

Napabuntong hininga ako. I'm just walking with Zavy when someone from our security called, and then everything went messed up!

Napa-iling na lang ako sa sitwasyon namin. Isang gabundok na namang sermon ang matatanggap ko pag nagkita kami ni Zavier. Alam ko yun, hindi oang dahil sa assumero ako but I know Zavy cares for me.

Tinignan ko ang Dad na nakasandal na sa balikat ko. Halos maggagabi na at uhaw na uhaw na talaga ako.

"Dad? Are you okay?" Nag-aalala kong tanong sa kanya. His face is already pale at nahihirapan ng huminga. And then an idea struck my head!