Miras Mektubu #Wattys2014

23.Bölüm Part 1/2

Lütfen okuyun, yanlışlarımla ilgili ^&^  jehwhw

Kitapta şu mezarlık ile ilgili olan, yani Yağmur'un mezarlarının yerini bilmemesi ile ilgili olan yeri bulamadım malesef :/ Nerde olduğunu bulsam düzelteceğim, kusura bakmayın özür dilerim o konuda. Bir uyarı annesinin doğum gününü 20 Kasımdan 4 Aralık yaptım bir de Adal'ın gardenia kokusunu çam olarak değiştim. Gardenia nın kokusunun bilmiyorum ve bir tavsiye üzerine yaptım ama kadın kokusu gibiymiş fkjdasjas bunları değiştim haberinize ^^  Bu arada üniversitenin müdürüne dekan deniyormuş, yeni öğrendim onları da düzelteceğim, tekrar sizden özür diliyorum :/ İyi okumalar :) ^&^

Birinin adımı seslenmesiyle yavaş yavaş gözlerimi araladm. Adal bana endişeli gözlerle bakıyordu.

"Yağmur, ateşin yükselmiş! Soğuk duş alman gerek, kalk hadi!" Adal'ın kolumdan tutarak beni ayağa kaldırmasına izin verdim. Şiddetli baş ağrımdan dolayı kendimi iyi hissetmiyordum. Çok yorgundum ve tek istediğim sıcacık yatağıma girerek uyumaktı.

"Yağmur, beni zorlama! Ateşinin düşmesi gerek!" Adal'ın omzuna yaslanarak biraz daha uyumak istediğime dair mırıltılar çıkardım ama nafile, Adal'ın ateş saçan gözlerini fark ettiğimde başımı tutarak banyoya yöneldim. Aşağıdan bangır bangır kulağıma dolan müzik sesi baş ağrımı katlanılamaz hale getiriyordu. Banyoya girerek kapıyı kilitledim ve yere çöktüm, biraz uyusam ne olurdu sanki? 

Vücudumu zorlayarak ayağa kalktım ve üzerimdeki kıyafetlerimi çıkararak küvetin içine girdim. Soğuk suyu açar açmaz bacaklarımı göğsüme çekerek kollarımla kelepçeledim, sırtımdaki yaralarım acıyordu biraz. Buz gibi su tenime işlerken içimden kendimi motive ediyordum. Yaklaşık 15 dakika suyun altında kaldıktan sonra suyu kapatarak ayağa kalktım. Damarlarım buz gibi suyun ardından daha belirgin hale gelmişti. O kadar acı yaşamıştım ki, bu buz gibi su yanında kum zerresi kadar etmezdi. Seri adımlarla kapının arkasından bornozumu aldım ve üzerime geçirerek önünü bağladım. Soğuk su biraz kendime gelmemi sağlamıştı ama baş ağrım hala dinmemişti, üstelik aşağıdan gelen müzik sesi kulaklarıma işkence ediyordu sanki. Kapının kilidini açarak kafamı kapıdan çıkardım ve odayı kolaçan ettim. Odanın boş olduğunu görünce seri adımlarla dolabıma ilerleyerek kendime elime ilk geçen eşofman takımımı ve iç çamaşırlarımı aldım. Seri adımlarla banyoya girerek saçımı biraz havluyla kuruladıktan sonra dolaptan aldığım kremimin kapağını açarak biraz elime aldım ve karnımadaki morluklarla sırtımdaki yaralarıma sürdüm. Hızlıca üzerime kıyafetlerimi giydim. Kapının arkasındaki küçük havlumu alarak saçıma sardım ve banyodan çıktım. Adal odanın içinde volta atıyordu, beni fark edince hızlı adımlarla yanıma geldi ve ateşime baktı.

"Hala ateşin yüksek! Neden düşmedi bu şimdi?!" Adal'a yorgun gözlerle baktım ve yatağıma doğru adımladım. Tam yatağıma yatacaktım ki Adal'ın omzumdan tutarak beni kendine döndürmesi ve sarılması bir oldu.

"Biraz dayansan ne olur? Yatağına dönemezsin, havale geçirme ihtimalin var!" Başımı sağa sola salladım.

"Ama uyumak istiyorum." Adal bana bıkkın gözlerle bakarak yatağıma ilerledi ve yorganı kaldırarak yere attı. Beni tekrar omzumdan tutarak yatağa yönlendirdi ve yatırdı.

"Hemen geliyorum, beni bekle ve sakın uyuma!" Adal koşar adım odadan çıkınca göz kapaklarıma düşen ağırlıkla göz kapaklarım avaş yavaş kapanmaya başladı.

Aniden odanın açılmasıyla ürkerek gözlerimi açtım ve elinde beze benzeyen kumaş ile bana bakan Adal'ı gördüm. Üşüyordum, hemde çok üşüyordum. Çenemin titremeye başlamasıyla cenin pozisyonuna geçmem bir olmuştu. Adal seri adımlarla banyoya ilerledi ve bir süre sonra görüş açımdan çıktı. Gözlerimi kapatarak uyumaya çalışıyordum ama nafile, ne kadar yorgun olursam olayım üşüdüğüm için uyuyamıyordum. Bir süre sonra başımda hissettiğim ıslaklıkla gözlerimi araladım. Adal başıma ıslak bez koyuyordu. Yorgun gözlerle onu incelemeye başladım. Bugüne kadar bana çok yardımda bulunmuştu ve ona karşı hissettiğim hoşlantı duygusu yavaş yavaş artıyordu. Tüm hayatım altüst olmuş gibime geliyordu, kafam çok karışıktı.