Miras Mektubu #Wattys2014

9. Bölüm

LÜTFEN OKUYUN :)

İLK OLARAK HİKAYE 1K OKUMAYI GEÇMİŞ ÇOK SEVİNDİM! İKİNCİ OLARAK ARKADAŞLAR SON ZAMANLARDA OY SAYISI ÇOK DÜŞTÜ. HİKAYEDE BEĞENMEDİĞİNİZ BİR KISIM MI VAR? BANA BUNU MESAJ OLARAK YAZABİLİRSİNİZ. SİZİ SEVİYORUM! UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ. YORUM BIRAKMAYI UNUTMAYIN! caps lock açık kalmış dskdlskld Neyse iyi okumalar :)

Boğazımın kurulmasıyla uyandım. Gözümün karanlığa alışmasını bekledim va açık olan televizyonu kapattım. Dikkatlice kanepeden kalkarak Adal'ın üzerine yorganı örttüm. Dün kanepede uyuya kalmıştım. Neyse ki kanepe genişti. Mutfağa ilerleyerek bir bardak su aldım. Suyu içtikten sonra bardağı çalkalayarak tezgahın üzerine koydum. Yorgun adımlarla odama ilerleyerek kapıyı açtım. Kapıyı tekrar arkamdan kapatarak yatağa girdim. Yorgan buz gibiydi. Isınmak için bacaklarımı birbirine sürttüm. Gözlerimi kapatarak uyumaya çalıştım.

Sabah duyduğum seslerden dolayı gözlerimi araladım. Biraz yatakta oyalandıktan sonra banyoya giderek yüzümü yıkadım. Adal'ın bu evde kalmasına nasıl izin verdim hala aklım almıyordu.

Merdivenlerden inerek mutfak kapısının önünde durdum.

"Ona ne yapmam gerektiğini biliyorum ama biraz daha zaman lazım! Bu işin başarılı olmasını istiyorsanız bana süre vermelisiniz! " Ne işinden söz ediyordu ki? Büyük ihtimalle üniversite projelerinden birisiydi.

Adal uyandığımı fark edince tedirgin olmuştu. Telefonunu kapatarak bana döndü.

"Ne zaman uyandın sen?"

" Çok olmadı neden? Üniversiteden mi aradılar? " İçi rahatlamışcasına derin bir nefes verdi.

" Evet. Kesinlikle üniversiteden aradılar. " Saçma cevabına göz devirdim. Dün olanlar için hala şaşırmıştım. Çok çabuk güveniyordum. Bu en nefret ettiğim özelliklerimdendi çünkü genelde ne zaman güvensem hep boşa gidiyordu.

"Bugün üniversiteye hiç gidesim yok. Sen ne dersin, biraz gezelim mi? " Açıkçası şaşırmıştım. Üstelik işleri çok boşlamıştım.

" Hadi ama, eğlenceli olacak! "

" Pekala ama 2 saat. " Başını hızla sallayarak montunu askıdan aldı.

" Ben o zaman eve geri dönüp üzerimi değiştireyim. " Yurtta kaldığını sanıyordum. Ev nereden çıktı?

" Yurtta kaldığını söylemiştin. " Saçıyla uğraşmasından ve gözlerini kaçırmasından tedirgin olduğunu anlamıştım. Ne zaman  utansa ya da tedirgin olsa bunu yapıyordu.

" Ev demek istemedim. Yani yurt diyecektim dilim sürttü. " Başımı tamam anlamında salladım ve ona dışarıya kadar eşlik ettim.

Yukarıya çıkarak üzerime giymek için kırmızı gömlek ve siyah yırtık pantolon çıkardım. Üzerime kıyafetleri geçirdim ve saçımı at kuyruğu yaptım. Göz kalemi ve eyeliner çektim ve hafif parlatıcı sürdüm. Dişimi fırçalayarak aşağıya indim. Belime bir silah soktum ve gömleğim ile üzerini kapattım. Düşmanlarımız da en az müttefiklerimiz kadar çoktu.

Kapı çaldığında ağır adımlarla kapıya ilerleyerek kapıyı açtım. Adal bana gülümsedi ve arkasındaki arabayı gösterdi. Askıdan ceketimi ve anahtarımı alarak dışarıya çıktım. Arabaya ilerledim ve ön koltuğa oturdum. Adal da binerek arabayı çalıştırdı.

" Bu arabayı nereden buldun. Burslusun, diye biliyordum. " Başını salladı ve güldü.

"Bu araba benim değil ki. Arkadaşımın. Ödünç aldım. " Güldüm ve kafamı cama yasladım. Sonra tekrar çektim çünkü kafamı cama çok hızlı bir şekilde vurmuştum.