ဆေး (ေဆး)

အပိုင်း ၁၁ : ကူဇိုး၏ စွမ်းရည်

Unicode Version

ဂုန်ယိတျန်းဟန်က ပန်းကန်ကို ယူကာ ကြည့်လိုက်သည်။

ပန်းကန်က သူ့လက်ဝါးထက် အနည်းငယ်ကြီးကာ အထဲ၌ ရှစ်ဇွန်းစာလောက် ရှိသည်။

ဆေးဖက်ဝင်ဟင်းလျာအထဲက ဟင်းရည်အောက်ချေ၌ အနည်ထိုင်နေသည်။ ဟင်းရည်က အနံ့ပြင်းကာ အရောင်စုံပြီး ရောနှောနေသည်။ ပါဝင်ပစ္စည်းများက အတူတကွ ပေါင်းစပ်နေကာ အထဲ၌ ဘာများပါဝင်သည်ကို မပြောနိုင်ချေ။

အနံ့ကို ခံလိုက်လျှင် နွေးထွေးသော  ခံစားချက်ကို ပေးကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို သက်သောင့်သက်သာ ဖြစ်စေသည်။

တွန့်ဆုတ်မနေဘဲ တျန်းဟန် တစ်ဇွန်းသောက်လိုက်သည်။

သူက ကူဇိုး၏ တောက်ပနေသော မျက်လုံးများကို ကြည့်ကာ သူ၏တုန့်ပြန်မှုကို စောင့်နေရှာသည်။ ဂုန်ယိတျန်းဟန်က မည်ကဲ့သို့ တုန့်ပြန်ရကောင်းမလဲ စဥ်းစားလိုက်ကာ "နည်းနည်းပေါ့တယ်"

ကူဇိုး "..."

တကယ်တော့ သူက အရသာအကြောင်းပြောနေသည်မဟုတ်။ အမ် သူဘာကို မေးချင်သည်ဆိုတာကို သူမပြောနိုင်ချေ။

အဆုံး၌ ထိုင်းမှိုင်းနေသော ကူဇိုးတစ်ယောက် ဘာတွေးနေသည်လည်း မသိချေ။ ဘာအရသာမှမပါဘူးလား? သူ့ပထမဆုံးအကြိမ် ဆေးဖော်စပ်ခြင်း၌ သူဆားမထည့်ခဲ့မိ။ ချက်နည်းထဲမှာလဲ ဆားထည့်လို့ မရဟူ၍ ပြောထားလေသည်။ နည်းနည်းလေး အရသာပေါ့တာ ဘာမှတော့မဆိုင်ဘူးမလား?

သို့သော် ထိုအရာက မမှန်ချေ။ သဘာဝအားဖြင့် အငန်ဓာတ်ပါသော ပါဝင်ပစ္စည်းများစွာ ပါလေသည်။ နောက်တစ်ခေါက် သူပြန်တွေးမိလေသည်။ သူက ပျော့ပျောင်းသောအရိုးနှင့် လှပသောပွင့်ဖတ်လက်ဟန်ကို သုံးကာ အာနိသင်ပိုကောင်းရန်နှင့် ပိုပြင်းသော အရသာကို ယူဆောင်မည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

ကူဇိုးလုပ်ရယ်ကာ "ဟဟ ကျနော် ပိုကြိုးစားရမယ်။ သခင်လေးတျန်းဟန် ဒီနေ့ ပထမအကြိမ် ဆေးဖက်ဝင်ဟင်းလျားကို စားပြီးပြီ။ ဒါပဲ စားလို့ရမယ်။ တခြားဟာ စားလို့မရဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂရုစိုက်ရမယ်။ သိပ်နေလို့မကောင်းရင် ကျနော့်ကို ပြောနော်"